Uit een pas gepubliceerd dagboek van de 80jarige, kwieke Jacques Vergès

.

Wat Vergès hieronder vertelt lijkt me interessant voor onze jongste buitenlandminister Karel De Gucht, en eventueel bruikbaar bij een volgende Afrikatrip als die er nog komt. Niet dat De Gucht het onderstaande niet zou weten, maar: een gedrukte bron kan bij zijn gesprekken een steuntje zijn.
En straks, na het assisenproces in Brussel, zullen ook wij burgers allicht klaarder zien ;-?

11 mars 2004
Qui a tué le président Habyarimana?

Je reçois la visite de Mme Habyarimana, la veuve du président rwandais tué dans un attentat contre son avion. Lui seul pouvait empêcher les massacres inter-ethniques qui ont fait des centaines de milliers de morts, tant tutsis que hutus. Il apparaît aujourd’hui de l’enquête du juge Bruguière que l’attentat a été commis par des militaires tutsis sur les ordres de leur chef Paul Kagame, officier formé aux USA. Ceux-ci savaient que les premières victimes seraient leurs frères de l’intérieur, mais ils l’ont accepté comme prix de la prise du pouvoir. Le tribunal permanent international pour le Rwanda s’est refusé jusqu’à ce jour à enquêter sur cet attentat. Bien plus, le secrétariat général de l’ONU, qui détient la boîte noire de l’avion, a refusé de la confier à la justice. La mission de ce tribunal, de toute évidence, n’est pas d’établir la vérité mais de justifier le combat du vainqueur, serviteur de l’axe du bien, en diabolisant le vaincu. Dernier détail sordide: l’assurance sur la vie du président Habyarimana a été versée au gouvernement de M. Kagame, son ennemi, et non à sa veuve ni à ses enfants.

Jacques Vergès
Journal 2003-2004
Plon, 2005, p.83

.

.

11maart 2004
Wie heeft president Habyarimana gedood?

Ik krijg bezoek van Mw. Habyarimana, de weduwe van de Rwandese president die gedood werd bij een aanslag op zijn vliegtuig. Hij alleen was in staat om de slachtpartijen tussen de etnieën te verhinderen, waarbij honderdduizenden doden vielen, Tutsi’s zowel als Hutu’s. Vandaag blijkt uit het onderzoek van rechter Bruguière dat de aanslag het werk was van Tutsi-militairen op bevel van hun chef Paul Kagame, een officier die in de Verenigde Staten werd opgeleid. Zij beseften dat de eerste slachtoffers hun broeders in het binnenland zouden zijn, maar dat accepteerden zij als prijs voor de machtsgreep. Het permanent internationaal gerechtshof voor Rwanda heeft tot de dag van vandaag geweigerd om onderzoek te doen naar die aanslag. Sterker nog, het secretariaat-generaal van de VN, dat de zwarte doos van het vliegtuig in zijn bezit houdt, heeft geweigerd om deze aan het gerecht toe te vertrouwen. De opdracht van dit tribunaal, de bewijzen zijn er, is niet om de waarheid aan het licht te brengen, maar om een verrechtvaardiging te geven aan de strijd van de overwinnaar, dienaar van de as van het goede, door de verslagene te diaboliseren. Een laatste smerig detail: de levensverzekering van president Habyarimana werd uitgekeerd aan de regering van M. Kagame, zijn vijand, en niet aan zijn vrouw noch aan zijn kinderen.
.