13 januari 2008

Te veel voor één weekend: Naegels en Albers

.
Voor één euro twintig per dag, en ‘s zaterdags twee euro, moeten er bij De Standaard cursussen afkunnen voor hun journalisten, misschien al in de komkommertijd na Pasen. Niet weer cursussen marketing bedoel ik, maar gewoon lessen Nederlands.
Ik heb het altijd moeilijk als er boven een stuk een foute titel staat. Tom Naegels had zaterdag: ELKE VRIJHEID HEEFT ZIJN PRIJS. Veel opmerkelijks had Tom in zijn stukje niet te melden, maar ik onthoud dat Naegels nog niet het genus van de term vrijheid kent.
Of Isabel Albers, met haar OP HET EINDE DRAAIT ALLES OM CENTEN.
Een Vlaming zal dat begrijpen, een Nederlander ook nog, maar die zal even met de ogen knipperen. Haar titeltje klinkt namelijk zo sullig vertaald. .In the end, it all comes down to. Maak om te beginnen van jouw “op” eens “aan” Isabel, en van “einde” “eind”, en je zult al een stuk beter klinken.
Verder kun je natuurlijk geen goede punten verwachten voor uitdrukkingen als “hard tegen onzacht” of .Het is een coherente visie van iemand die door de grote poort adieu wil zeggen”.
Op de inhoud van Albers ga ik niet in, want iedereen begrijpt over welke grote staatsman zij het heeft. Ik geloof dat de voltallige redactie van De Standaard onderhand bereid is om de zoete geur te beschrijven van het minste windje dat die man laat. Al eens gehoord van contaminatie, Isabel?
En wat ik ook niet mooi vond, was jouw “Daar schuilt de lacune in het werkstuk:”. .Dit is meer een kwestie van aanvoelen, en het is ook van geringere orde dan dat adieu door die poort, maar voor iemand die af en toe een goede auteur leest zullen lacunes toch nooit schuilen. Verscholen liggen kunnen ze nog net, of gewoon liggen of zitten. Een lacune is zoiets als een leegte, een put of een kloof, Isabel, en schuilen doen die niet, dat laten ze aan de addertjes onder het gras.
Erger vond ik weer: “Ten tweede is de nota-Verhofstadt geen geschenk voor de onderhandelaars.
Och nee, het zijn inderdaad geen grote kemels, en omwille van de prijs zullen wij het ook niet laten, maar toch, voor mensen die net als Heer Bommel over een teer gestel beschikken: lectuur van De Standaard, ce n'est pas un cadeau!
.

12 opmerkingen:

Brecht Arnaert zei

Geachte heer Van Fraechem,

Dit is gewoonweg een heel mooi stukje. Ook fan van Fillet? Die man schrijft kort. Knap. Spits. Mooi.

Beste groeten,

Smithson

www.smithsonsplace.eu

Marc Vanfraechem zei

bedankt voor de reactie, beste Smithson.
Om op uw vraag te antwoorden: fan van vrt-collega Fillet ben ik in de dagelijkse omgang wel, maar om nu te zeggen dat zijn blog mijn ding is, neen. Hij schrijft goed, daar niet van, maar zijn onderwerpen (soms gaat het over popzangers of electrische gitaarspelers) liggen mij vaak niet.
En om die wereld nu nog te leren kennen... ;-)

ioannesiuvenis zei

"voor Hun journalisten"??

Marc Vanfraechem zei

@ioannesiuvenis: inderdaad, wat had jij anders voorgesteld Kleine Johannes?

ioannesiuvenis zei

wie zijn "hun"?

Marc Vanfraechem zei

@ioannesiuvenis: wel Jan, ik bedoelde met dat drieletterige bezittelijk voornaamwoordje "hun", ruw gezegd, de personeelsleden van die gazet aan te duiden, de groep van alle medewerkers; een collectief dus, of met andere woorden, en om het minder intentioneel uit te drukken -- en misschien wel stringenter volgens Russell -- bedoeld werd de wellicht goed telbare en alleszins extentioneel gedefinieerde verzameling van alle vaste schrijvers, losse schrijvers, columnisten, lay-outers, fotografen, tekenaars, drukkers, voltijdsen zowel als deeltijdsen, zieken en gezonden, administratieve krachten zowel als onderhoudspersoneel, (truck-)chauffeurs, koks, glazenwassers, kortom allen zonder enig onderscheid, die rechtstreeks of onrechtstreeks, van verre of van nabij, tot de loon- of weddetrekkenden kunnen worden gerekend.
Nog anders geformuleerd, en samenvattend: mijn "hun" sloeg op het voltallige marketingteam dat De Standaard maakt, van hoog tot laag, van aandeelhouder over Vandermeersch tot de allerkleinste poetsvrouw. (of -man, sorry)

ioannesiuvenis zei

bedoeling goed, syntaxis fout, tenzij gebruikmakend van dichterlijke of litteraire vrijheid; maar waar eindigen we dan?

Anoniem zei

Ja, van poetsvrouwen en -mannen is geweten hoe klein ze zijn, maar zijn gitaren of spelers electrisch of elektrisch?

Brecht Arnaert zei

Elektrisch.

Anoniem zei

@ioannesjongeling
moeten er bij De Standaard cursussen afkunnen voor hun journalisten:
het gebruik van een meervoudig voornaamwoord om een collectief enkelvoud aan te duiden noemt men constructio ad sensum. Het wordt beschouwd als begrijpelijk incorrect taalgebruik omdat hier gezinspeeld wordt op de inhoud van een begrip; victacausa is hier trouwens in illuster schrijversgezelschap. In het Engels is zo'n enkelvoud/meervoudmatch in bepaalde gevallen de regel (Manchester United have won).
Toch houd ik wel van uw scherp vergrootglas: geeft u even de url van uw blog door voor verdere lectuur?
@victacausa
Als steeds was de lectuur van dit bericht een genoegen.

Marc Vanfraechem zei

@omnes (of pro omnibus): ik beken dat dat electrisch mij ontglipt is. Het omringende Engels en Frans kan (kunnen) iemand te machtig worden. Voorts ben ik het met "De Taalprof" eens (zie mijn Nieuwjaarswens) dat --binnen zekere grenzen-- de spelling niet is waar het om gaat; maar dat neemt mijn appreciatie voor de brevitas van Fernand zijn opmerking niet weg.

Unknown zei

Waarover heeft Ionnesiuvenus het,schrijvend over "litteraire vrijheid" ?
"Litter" is het Engels voor afval, "liter" is een inhoudsmaat en "literair" betekent dan weer letterkundig.
Moet ik me "litteraire vrijheden" voorstellen als zijnde dichterlijke vrijheden wars van alle vulgaire modernismen of "litter"?

http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html