9 februari 2011

Voorlopig geen paniek


     De Duitse dichter Heine (1797-1856) klaagde wel eens over zijn precaire financiële toestand. Hij woonde in Parijs en ging wekelijks een paar keer naar de opera, of naar theater of concert, en voor of na moest er ook iets gegeten worden. Dat mag zijn jammerklachten gedeeltelijk verklaren. Tenslotte verdiende hij goed met zijn boeken en zijn journalistiek werk, maar van geldkwesties had hij als dichter geen verstand. In die dingen verliet hij zich op de adviezen van baron Rothschild, bij wie hij geregeld ging tafelen, en zo kocht hij aandelen in een maatschappij die de spoorweg naar Lyon wilde aanleggen. Helaas ging dat bedrijf vroegtijdig op de fles, en Heine leerde het zijne over aandelen, obligaties, speculaties en experts.
Wat je bij ons vaak hoort de laatste tijd, is dat er in Londen, New York en overal speculanten klaarstaan om België in het vizier te nemen. Vooral Franstalige politici zijn zich van dit gevaar bewust, maar ook vele Vlaamse commentatoren wijzen er graag op. De markten kunnen het niet hebben, als een klein landje welgeteld één regering tekortkomt, en laagrentend staatspapier lusten zij dan niet meer. Nu is het waar dat de markten enige beweging vertonen, maar misschien laten die zich ook afleiden door gebeurtenissen in Tunis en Caïro.
Wat markten in beweging zet, laat zich slecht achterhalen. De grootste experts komen met hun verklaringen altijd een dag na de gebeurtenissen.
Evengoed kun je dan heel oude dingen lezen. Ter illustratie, deze paragrafen uit Heines Französische Zustände van 1833, die denk ik niet eerder vertaald zijn:

Zeer zeker, de koers van de staatspapieren en de discontovoet zijn een politieke thermometer, maar het zou een vergissing zijn te geloven dat die thermometer kan dienen om de vooruitgang aan te tonen van een of de andere grote vraag die de mensheid tegenwoordig beweegt. Het stijgen en dalen van de koersen bewijst niet het stijgen of dalen van de liberalen of de reactio­nairen. Het gaat veeleer over de grote, of juist geringe hoop die men heeft op pacificatie in Europa, op het in stand houden van de bestaande orde, of liever over de hoop dat alles waar de terugbetaling van de staatsschuld van afhangt bij het oude blijft.
Bij alle bedenkingen die men mag hebben: in dit beperkte opzicht zijn beursspeculanten bewonderenswaardig. Niet gestoord door overwegingen van zede­lijke aard, richten zij al hun zinnen op de platte feiten, en met de dierlijke zekerheid van de weerkikvors voelen zij aan of een bepaalde gebeurtenis, die er op het eerste gezicht misschien geruststellend uitziet, niet ooit een bron van stormen zou kunnen worden – en omgekeerd, of een groot onheil niet ten langen leste de rust zou kunnen consolideren.
Niet to be or not to be is de grote vraag op de Beurs, maar wel – rust of onrust? Daar houdt het disconto rekening mee. In onrustige tijden is het geld angstig en trekt zich terug in de koffers van de rijken, zoals in een vesting, en het houdt zich gedeisd: het disconto stijgt. In rustiger dagen wordt het geld weer zorgeloos, biedt zich te koop aan, toont zich in het openbaar en doet erg uit de hoogte: het disconto staat laag. Zo'n ouwe Louis-d'or heeft meer verstand dan een mens en weet beter of het nu oorlog wordt of vrede.

Stukje verschenen in de Knack van 2 maart

7 opmerkingen:

wim vandenbussche zei

Wat markten in beweging zet laat zich inderdaad moeilijk achterhalen. Wat stormen in beweging zet kunnen meteorologen ook moeilijk achterhalen. Maar daar concludeer je toch niet uit dat je niet beducht moet zijn voor stormen?
Ik begrijp niet waarom het wijzen op het gevaar van speculatie als een franstalig/belgicistisch argument wordt voorgesteld. Akkoord, economische parameters laten uitschijnen dat ons land er op dit vlak niet zo slecht voor staat. Maar zoals gezegd: wat markten in beweging zet laat zich moeilijk achterhalen. En als je weet dat het hard kan waaien, dan zorg je er toch beter voor dat je in een stevig huis woont? Of zullen we de storm ondergaan en moedig 'Vliegt de blauwvoet, storm op zee!' zingen?

Marc Vanfraechem zei

Beste Wim Vandenbussche, bij uitstek jij als Vlaams-nationalist, zoals je op Facebook zei (een term die ik als Groot-Nederlander niet over mijn lippen zou krijgen), jij zou toch moeten zien dat het argument van die "buitenlandse speculanten" uitsluitend gebruikt wordt voor binnenlandse politieke doelstellingen, en die zijn eenmaal Belgisch, dus Franstalig. En zij hebben ook de steun van de Vlaamse kwaliteitskranten. Ik kan niets terugnemen van wat ik zei, en verwijs naar Leterme die vindt dat de "fundamentals" goed zijn, wat jij ook erkent begrijp ik. Die twee huizen zijn stevig genoeg, het is enkel die halfsteense gemene muur die een probleem vormt.
Jij lijkt te vrezen dat het dak van de wereld op ons hoofd zal storten, que le ciel nous tombera sur la tête :-?

traveller zei

@ Marc

Heine heeft toen vooral iets geleerd over zijn "vriend" Rothschild.

@ wim vandenbussche

De befragen die op de internationale markten ter beschikking staan van speculanten zijn vooral virtueel.
Dat wil zeggen dat ze gelijk welk land naar de verdommenis kunnen speculeren.
Moesten ze echter te ver gaan dan slachten ze de kippen met de gouden eiren, i.c. Europa en Amerika, de enigen die nog tellen als volwaardige te pluimen kippen.
Het zou net zijn zoals China die de Amerikaanse schuld in hun koffers op de markt zou smijten. Amerika in "default", schuld niets meer waard, niemand koopt nog Chinese producten bij gebrek aan geld dat nog een waarde heeft.
Dus ja er zijn enorme problemen te verwachten, maar de echte speculanten zoals Goldman-Sachs en Rothschild zijn te bang om te ver te gaan. Ze hebben al goed geld verdient met Griekenland, Ierland en Spanje. Ze wachten nu een beetje om een aangroei van vers kapitaal in Europa en Amerika toe te laten.

wim vandenbussche zei

Het gevaar is misschien minder acuut dan sommigen ons willen doen geloven. Toch blijft het absurd om waarschuwingen voor speculatie als ‘belgicistisch’ te bestempelen. Even absurd als pleiten voor financiële responsabilisering ‘separatistisch’ noemen.
Over absurditeit gesproken: die Groot-Nederlandse gedachte, beste Marc, is toch niets meer dan een romantische dromerij van separatisten die zich door hun vaak linkse wortels nog steeds niet kunnen verzoenen met de bruine bijklank van het woord Vlaams?
Vlamingen en Nederlanders bewijzen dat de taal niet gansch het volk is. Ik kan hier een beetje als ervaringsdeskundige praten: ik ben zelf geboren en getogen in Nederland, en het land ligt me na aan het hart. Toch voel ik me als Vlaming cultureel meer verwant met Walen dan met Nederlanders (natuurlijk is dit niet meer dan een persoonlijk gevoel en als anderen dit gevoel niet delen is dat vanzelfsprekend hun volste recht). Het voornaamste wat Nederlanders met Vlamingen hebben is dat ze ons al eens 'aardig' vinden. Die liefde is vaak niet wederzijds. Onlangs hoorde ik Nigel Williams in 'Comedy Casino' zeggen dat Hollanders klootzakken zijn. Gejuich in de zaal! Waarop hij de zaal op het latente racisme van de Vlaming wees (maar gelukkig is dit geen exclusieve eigenschap van ons volkje). Wie voor separatisme kiest zal moeten aanvaarden dat zijn toekomst in de Vlaamse klei ligt.

traveller zei

@ Marc Vanfraechem

Wil je die "verdient"corrigeren aub???

Marc Vanfraechem zei

Corrigeren kan niet... en gelukkig maar zou ik zeggen.

traveller zei

@ wim vandenbussche

linkse wortels die zich niet kunnen verzoenen met hun bruine bijklank???
Vlaamse klei???
Meneer leest de franstalige belgische "kranten" waar dit soort rotzooi als normale kost wordt opgediend??

De eis tot splitsing is economisch om Vlaanderen de kans te geven te overleven voor alle reserves zijn opgebruikt door de marxistische PS-staat.

http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html