Manager cultuur bij De Standaard

“Het was me nog niet eerder opgevallen.” – u zult erkennen, lezer, dit is een krachtige, korte, verrassende beginzin. De auteur dwingt je als het ware om verder te lezen. Ik heb die zin dan ook niet zelf gevonden, en evenmin heb ik hem uit een schrijfcursus, zoals u misschien vermoedde. Nee, ik heb die aanhef schaamteloos gestolen van zekere Tom Heremans, die op pagina twee in De Standaard een cursiefje had vandaag.

Het ging over de advocaat Sven Mary, die zich niet goed wist te kleden. Tom houdt niet van parka’s en sneakers. Nu zult u vragen waarom ik dergelijke dingen lees, en inderdaad, ik lees zo min mogelijk het flauwe, het amechtige, het saaie, teuterige, voorspelbare woordgestuntel van De Standaard, maar soms komt het toch voor dat ik in een restaurant in de buurt waar ik laat op de avond iets eet de Kwaliteitskrant ter hand neem (een mens is moe, heeft honger, wil een frisse pint, en het kan niet altijd Stendhal of Simenon zijn).

Goed, ik las dus Heremans, maar het is allerminst mijn bedoeling om hier op de man te spelen, zoals journalisten zo mooi zeggen. want tot vanavond was ik niet eens op de hoogte van Tom zijn bestaan, of ik had zijn naam nooit in mijn geheugen opgeslagen, dat is ook mogelijk (maar nu zie ik op Google en tot mijn schrik dat deze Tom “hoofd cultuur”, of “manager cultuur” of iets dergelijks is bij de Kwaliteitskrant).

Heremans, maar dat leest u op het knipsel hiernaast – overtikken gaat niet zolang de spijzen nog niet verteerd zijn – is heel grappig, en hij heeft het behalve op parka’s en sneakers ook op “teensletsen”, poncho’s en patchouli gemunt. Veel plezier met zijn cursief proza, lezer!