tag:blogger.com,1999:blog-8661078.post112746732076552187..comments2024-02-22T23:08:05.775+01:00Comments on victa placet mihi causa: Hoe zat het in 1956 met de gerechtelijke psychiatrie?Marc Vanfraechemhttp://www.blogger.com/profile/16205483468561231373noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-8661078.post-26121793158076160892011-12-14T10:31:10.358+01:002011-12-14T10:31:10.358+01:00“Het zal volgend jaar, mijne Heren, dertig jaar ge...“Het zal volgend jaar, mijne Heren, dertig jaar geleden zijn dat ik de eed heb afgelegd voor de Eerste Kamer van het Gerechtshof van Parijs. Ik kan u verzekeren dat de psychiaters in 1927 veel minder dan vandaag te maken hadden met delinquenten en misdadigers. Een beschuldigde toen moest al manifeste tekenen geven van een mentale stoornis, voor men iemand van Saint-Anne of Villejuif ging lastigvallen. Maar de dag van vandaag! Als de dag van vandaag, Heren, een kiekendief wordt voorgeleid bij de Procureur van de Republiek, die hem de dag daarop wil laten verschijnen wegens betrapping op heterdaad, dan lijkt het te zullen gebeuren, en wij zullen dat in een wellicht nabije toekomst meemaken, dat tussen zijn voorgeleiding bij de Procureur en zijn verschijning voor de rechtbank, er in het gerechtsgebouw een psychiater van dienst een vaste stek krijgt, om er met zijn rubberen hamertje op de knieën van de kiekendief te tikken. Mijne Heren, wij worden overstelpt door de psychiatrie, wij raken onder de psychiaters bedolven, wij zien het eind niet meer.”Marc Vanfraechemhttps://www.blogger.com/profile/16205483468561231373noreply@blogger.com