Zeg het met je eigen woorden

Ik las vanavond vol goede moed een artikel in De Morgen, en dan zie ik daar een journalistieke jongen, Pieter Dumon heet hij, iets schrijven over een andere jongen, zekere Michel Tubbax. Blijkbaar uit de reclamewereld afkomstig. Over deze laatste zegt Dumon:



Dit is een bijzonder complexe mededeling. Tubbax wordt verweten dat hij ergens geen aanleg voor heeft. Op zich heel discriminerend, want dat kan die man zelf toch niet helpen? Hoe kun je een aanleg, een toestand aan iemand verwijten? Dit doet mij denken aan een hijskraan die ik ergens in Brussel ooit zag staan met daarop een grote sticker: verboden zich onder de last te bevinden. Wat als je daar al staat? Vooruitziender lijkt het me om te verbieden dat iemand zich onder die last begeeft.
Als Tubbax bijvoorbeeld ernstige pogingen doet om zich in iets in te leven, en dat lukt hem niet, mag je dan in goed fatsoen over die man zijn aanleg beginnen?
Het probleem zit hem in de moeilijke woorden die Dumon gebruikt, talent en empathie. Dat zijn Griekse woorden die zich slecht laten verbinden, maar een schrijver of journalist wordt vandaag niet meer geacht van die taal iets af te weten.
Talent is een gewichtseenheid, afgeleid ook munteenheid, το τάλαντον, zie de Openbaring van Johannes 16:21 En een grote hagel, elk als een talent pond zwaar, viel neder uit den hemel op de mensen. Later, voor de heilige Hieronymus al, werd het een bepaalde aanleg, een gave.
En dan die empathie, ή εμπάθεια. Dat woordje lees je nu elke dag in elke krant, je hoort het om het uur op de radio, en af en toe begin je het zelfs op de tram te horen. Het lijkt “respect” snel te gaan verdringen.
Ja, we hadden wel “inleving”, “medeleven”, “medelijden”, “aanvoelen”, “begrip tonen” &c., maar die zijn nu verouderd, verlopen en verjaard.
Toch maak ik mij sterk dat ook zo’n Dumon, zelfs als hij deze dingen niet weet, toch niet zou schrijven: “Hij heeft geen aanleg voor inlevingsvermogen, hij heeft geen aanleg voor een gevoel van medelijden”. 
Het is dus beter dat zulke mensen zulke woorden met Griekse stammen, al staan die een tijdlang chic, maar vermijden.