22 januari 2009

Ook de journalistiek ontsnapt niet aan automatisering

.

Weinigen zullen het de moderne vrouw misgunnen dat haar leven een stuk comfortabeler is geworden door de uitvinding van allerlei machines, meer bepaald de automatische was- en vaatwasmachine. Of de droogkast. Eerder al had zij de naaimachine gekregen, waar toen van Ostaijen de lof van heeft gezongen.

Maar hoe delicaat was en vaatwas ook mogen zijn, het blijven relatief eenvoudige mechanische taakjes. Al een stuk ingewikkelder is aardappelen schillen, of wortelen, schorseneren, rammenassen en asperges. Hier voldoen geen volautomatische machines, omdat zij vooralsnog niet precisie en grondigheid met de gewenste zuinigheid weten te verenigen. De verwarrende veelheid der te verwerken vormen speelt hier een rol.
Wel zijn er, zoals hiernaast te zien, al sinds geruime tijd halfautomatische toestelletjes van Zwitserse makelij op de markt, die grote voldoening schenken. Hun goede werking vereist geen noemenswaardige kracht, wel nog een scherp oog alsook fijne vingers en een tere motoriek. Node, en slechts ten koste van grote verspillingen kunnen wij deze laatste missen.

Een machine bedenken die zelfstandig nog moeilijkere taken aankan, lukt voorlopig niet, al zijn er uitzonderingen. Schaken bijvoorbeeld is voor de automaat nauwelijks nog een probleem. Ook de sterkste man wordt met gemak verslagen. En laat dit spel schier eindeloos veelzijdig zijn –a sea in which a gnat can drink and an elephant can bathe– door zijn wiskundige eindigheid is het de mindere van de aardappel en de wortel.

Marc Reynebeau, de gevierde publicist, historicus, columnist en moderator, heeft laatst een daad van zelfverloochening gesteld en een vermetele poging ondernomen om zijn eigen vak te automatiseren, de journalistiek, en specifiek de duiding die algemeen als de belangrijkste tak wordt beschouwd.
Reynebeau heeft vier politieke speeches laten bespreken door een grafisch programmaatje, Wordle,
een leerrijk speeltje van de informatica zoals hij het zo mooi noemt – en Wordle is u, lezer, niet onbekend want hiernaast in de linkerkolom is bij wijze van grap al enkele maanden een voorbeeld te zien.
De toespraken komen van Martin Luther King, William Jefferson Bill Clinton, George Dubya Bush en natuurlijk van Barack Hussein Obama, en Wordle kan niet enkel hun woorden tellen en van volgorde laten veranderen, maar het zet de talrijkst voorkomende woorden ook groter, of vetter, of in een andere kleur, wat vaak een fraai resultaat geeft.
Op die manier laat Reynebeau ons ontdekken dat Clinton dikwijls het woord “moeten” gebruikte, en dat Bush gedurig over vrijheid sprak, King trouwens ook, maar bij hem betekende dat woord iets anders meldt Reynebeau.
We zien hier onmiddellijk dat het menselijk oog, net zoals bij het Zwitserse aardappelschilscalpelletje, een onmisbare rol blijft spelen, en in zoverre moeten wij Reynebeau’s poging tot automatisering voorlopig als ontoereikend beschouwen.

Obama gebruikt meer genuanceerde woorden, is een stuk menselijker dan de drie overigen, en hij is niet eens zwart voegt Reynebeau scherpzinnig toe, maar half-wit: ...zijn moeder was tenslotte een blanke vrouw uit Kansas 'witter' kan haast niet. Obama is niet zozeer 'zwart' (een term die elke rasvermenging als niet-blank, onzuiver en dus zwart aanziet), maar, laat ons zeggen, 'bicultureel'.
De begrippen “ras” en “cultuur” lijken voor hem wel inwisselbaar, een fout die meen ik Wordle niet zou maken. Ook is zijn poging om Obama wél zwart van buiten te laten, maar hem wit van binnen* te maken, nogal stuntelig en volslagen overbodig, en ook dat ligt niet aan zijn speeltje van de informatica.

Verderop laat Reynebeau Obama een dwaasheid zeggen die ik in de toespraak zelf niet had gehoord: …want zie, daar stond hijzelf toch maar mooi 'de heiligste aller eden' af te leggen, die als nieuwe president.
Marc, die zijn speeltje wellicht pas 's morgens had begroet, heeft zich in zijn enthousiasme voor Wordle laten meeslepen. Feit is dat lidwoorden, bepaald of onbepaald, in Wordle worden weggelaten. Ze zijn te frequent en zouden anders altijd winnen en vet afgedrukt worden.
Obama zei heel iets anders, en formeel wél, maar naar betekenis gebruikte hij geen superlatief. Wat hij zei was: ...a most sacred oath.**

Om te besluiten: aangezien de redacties veel moeten besparen is een mate van automatisering wellicht niet te vermijden, maar goed interpretatiewerk blijft voorlopig noodzakelijk. En wat nog minder kan gemist worden is accuratesse bij het citeren ...maar dat behoort tot de verslaggeving, traditioneel het zwakke punt van kwaliteitsjournalistiek.


* . . De Laatste Zoen

De zoen van negers en van negerinnen
Is hier zo zwart gemaakt dat naar het schijnt
De negerzoen uit Nederland verdwijnt
Al is zo’n zoen wel lekker wit van binnen.

Dus moet ik maar iets anders lekkers zoeken.
Gelukkig viel mijn oog op jodenkoeken.


Driek van Wissen
Dichter des Vaderlands

____________


** Godfried Bomans heeft ooit een mooi essay geschreven over de verschillen tussen het Engels, Duits en Nederlands, wat betreft het gebruik van superlatieven en verkleinwoorden. Alleen weet ik niet meer in welk boek. Als ik mij goed herinner noemde hij het Engels de taal van het understatement, Duits die van het overstatement, en Nederlands was de nuchterheid zelve.
.

.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja, dat zet Reynebeau in zijn bleautje, dat "rasvermenging" en "de heiligste van alle eden".
Schitterende aanloop, gevarieerde en scherp gedraaide dribbels en trefzeker in het doel: een vintage Victacausa.

Unknown zei

Heerlijk stuk Marc. Proficiat.

Wat het essay van Godfried Bomans betreft, ik las het ooit eveneens in een of ander boek van hem doch ook ik weet niet meer welk. Maar je vergist je niet in je synthese : zo zal een Nederlander of een Vlaming zelden een bordje op zijn garagepoort hangen met de vermelding dat parkeren voor die poort verboden is. Hier weet men immers dat een dergelijke daad nare gevolgen kan hebben. Hooguit zal een perfectionist er een klein verbodsteken ophangen, een met rood omrande circel met een doorstreept P in het midden. Hoe de Engelsen dit aanpakken weet ik niet met zekerheid te zeggen maar het is me toch nog nooit ginds opgevallen dat zij daar veel woorden aan vuil maken.

De Duitsers daarentegen gaan grondiger te werk. Hier is duidelijkheid troef : "Widerrechtlig geparkte Fahrzeuge werden kostenpflichtig abgeschleppt" melden zij schriftelijk op hun poort ten behoeve van potentiële onverlaten.
Een dergelijke boodschap is niet voor interpretatie vatbaar. Immers, door daar toch te gaan parkeren wordt ge zwart op wit - letterlijk - erop attent gemaakt dat ge u in de illegaliteit begeeft, dat uw rijtuig zal weggesleept worden en dat deze onderneming financiële gevolgen zal hebben die helemaal ten uwen koste zullen vallen. Wat dat betreft zijn onze Oosterburen behoorlijk duidelijk.
(Misschien nog even over het understatement als handelsmerk van de Engelsen. Een mooi voorbeeld vind ik nog altijd uit de reeks "Fawlty Towers" wanneer Fawlty en Manuel met het lijk van Mr. Leeman door het hotel aan 't zeulen zijn, na Leeman's nachtelijk overlijden, en op de Major botsen op de trap, waarbij de Major na een vluchtige blik op het lijk zegt : "He doesn't look quite a ticket hé Fawlty". )

Marc Vanfraechem zei

Aan beide trouwe bovenstaanden: je vous dis un grand merci!

kaysee zei

Prachtig stukje, al wist ik niet dat het aardappelschillertje van Zwitserse afkomst was.Ik dacht dat het uit het zuinige Nederlandse brein was ontstaan, om zo weinig mogelijk van de kostbare aardappel weg te gooien. Ik vraag me af of negerinnetetten, de vlaamse negerzoen, nog kan? of is dat woord ook verdwenen? Kris

Marc Vanfraechem zei

Op een Amerikaanse site heet het: The Star peeler is one of the most successful Swiss inventions in history. Manufacturer Zena AG, which is still family-owned, has sold more than 60 million of them worldwide to date. What more can we say? Millions of potato peelers can't be wrong: you can't peel a potato more simply and stylishly than with a Star.
En er is bij Globus ook een vergulde versie te koop!
Ik vraag mij af hoeveel ze daar voor vragen...

bartvs zei

Engels is misschien wel de taal van het understatement, waarin bijvoorbeeld 'a most interesting view' betekent: 'je praat onzin'; de Amerikaanse variant daarentegen blijkt het te moeten hebben van opgeklopte overoveroverdrijvingen. Zowat alles is of moet er greatest, biggest enzovoorts - ever.

Marc Vanfraechem zei

Ik merk nu dat het wordle-voorbeeldje in de linkerkolom niet meer te vinden is...

http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html