Een bekend Andalusisch lied
.
Als professor Swyngedouw van Leuven één ding heeft aangetoond, is het wel dat de Vlamingen de islam goed hebben leren kennen de laatste decennia. Ze weten er nu noodgedwongen meer over dan een paar jaar terug, toen de cijfers nog, zoals dat heet, beter waren. De praatjes van goedmenende journalisten-politici willen er blijkbaar toch niet zo vlot in bij het lees- en kiesvee.
Over geschiedenis maakt deze Ridouani zich weinig zorgen, of liever, hij maakt die zelf. Zo komt hij nog maar eens met het bakerpraatje dat Europa ongeveer alles aan de islam te danken heeft, meer bepaald aan de eeuwenlange bezetting van Andalusië. Het leek wel of deze Leuvense Mohamed had zijn schaarse wijsheden bij de fantast Lucas Catherine betrokken.
Al in 732 versloeg de Frankische hofmeier Karel Martel het islamitische leger nabij de Franse stad Poitiers, in 1492 was er de bloedige herovering van Granada en Cordoba en in 1683 was er het beleg van Wenen. De inzet was altijd duidelijk: hou de islam buiten Europa. De historische argwaan van Europa tegenover de islam verdrukt in grote mate de positieve bijdragen van de islam op vlak van onder meer wiskunde, filosofie en kunst. Zonder overdrijven mag je stellen dat de islamcultuur de schakel is tussen de Romeinse beschaving en de Verlichting. Eén sprekend voorbeeld: de geschriften van Aristoteles zijn via een Arabische vertaling tot in het christelijke Europa geraakt.
De culturele kloof tussen Europeanen en moslims is op die manier historisch gegroeid en vandaag nog lang niet weggewerkt. Nochtans, wie de basiswaarden van de islam en het christendom naast elkaar legt, kan niet anders dan vaststellen dat er filosofisch heel wat overeenkomsten zijn. Waarom is er dan zoveel wantrouwen en onbegrip in de Vlaamse dorpsstraat? 9/11 ongetwijfeld, en de daaruit volgende internationale gelijkschakeling van terreur met islam.
Merk vooreerst op dat de oorspronkelijke verovering van Granada en Córdoba in de VIIIste E. hier niet ter sprake komt: wellicht is die zonder bloedvergieten verlopen.
Merk verder op dat naast de herovering van Granada en Córdoba, ook de slag bij Poitiers en het verzet bij het Beleg van Wenen op onwil van onze Westerse kant lijken te duiden. Mohamed Ridouani stelt vast dat de inzet “altijd duidelijk” was: hou de islam buiten Europa.
Dat hier veroveringsoorlogen op grond van een oorlogsideologie plaatshadden, en dat Europa – die benaming bestond amper, en de grote Belgische geschiedkundige Pirenne definieerde Europa dan ook als ...l'anti-Mahomet – zich op zijn eigen grondgebied enkel verdedigde komt niet bij hem op, of vindt onze gast zelfs verwerpelijk.
Dat is een appreciatie, en zijn goed recht, maar zijn feitenkennis vertoont nog grote lacunes: in 1492 was er de bloedige herovering van Granada en Cordoba.
Beste Mohamed: Córdoba was tweehonderd vijftig jaar daarvóór, op 29 juni 1236 al heroverd door Ferdinand III. Het was daar al lang geen Dar al-Islam meer.
Ridouani Mohamed zal in de geschiedenisles niet goed opgelet hebben, of misschien heeft hij er wel geen gehad? Dat zou wijzen op grote tact van zijn school: geschiedenislessen zijn een vorm van belediging voor islamieten. Vanzelfsprekend was er geen enkele Standaardjournalist die zijn stommiteit opmerkte, en deze jongen tegen zijn eigen onwetendheid beschermde.
De historische argwaan van Europa tegenover de islam verdrukt in grote mate de positieve bijdragen van de islam op vlak van onder meer wiskunde, filosofie en kunst. Zonder overdrijven mag je stellen dat de islamcultuur de schakel is tussen de Romeinse beschaving en de Verlichting. Eén sprekend voorbeeld: de geschriften van Aristoteles zijn via een Arabische vertaling tot in het christelijke Europa geraakt.
De gebruikelijke hypocriete verwarring tussen de termen “Arabisch” en “islamitisch” wordt hier zorgvuldig in stand gehouden. Hij zal dat trucje bij Tariq Ramadan geleerd hebben.
Er zijn inderdaad Arabische vertalingen van klassieke Grieken, echter niét door mohammedanen gemaakt maar door Arabische christenen en joden. Arabieren dus wél, maar islamieten hadden geen enkele belangstelling voor deze heidense geschriften, en er is ook geen spoor van overgebleven in hun cultuur. Als zij de namen van hun eigen filosofen nu weer kennen, dan komt dat omdat zij die recent opgepikt hebben in Westerse geschiedenisboeken.
Dat Europa die Arabische vertalingen nódig had om de Griekse teksten te herontdekken, en al wordt dat vaak herhaald, is voor wie even nadenkt uiterst onwaarschijnlijk. Om te beginnen was er in het Oost-Romeinse Rijk nooit een breuk geweest, de taal wás daar Grieks (nog geen Turks toen, Mohamed!), en anderzijds waren er in het Westen al vóór de Arabische veroveringen vertalingen naar het Latijn gemaakt, bv in de abdij van Mont-Saint-Michel.
Aristoteles kwam dus uit Damascus, ongeveer zoals Sinterklaas uit Turkije. De bijdrage van de islam bestond er welbeschouwd vooral in, de ontwikkeling van de filosofie te beletten en de schaarse filosofen onder de eigen geloofsgenoten te vervolgen, zodra zij de macht daartoe hadden.
Ook moet iemand aan Ridouani eens vertellen dat Aristoteles niets te maken heeft met de Romeinse geschiedenis, hij lijkt te denken van wel, maar vergist zich alweer van enkele eeuwen.
De Standaard, die veel ingezonden stukken weigert om ideologische redenen, lijkt gretig onzin te publiceren als die van een allochtoon afkomstig is. Positieve discriminatie is mooi, maar wijst geloof ik ten diepste op verachting.
Hoe moet het nu verder met die kloof waar Ridouani het over heeft?
Nochtans, wie de basiswaarden van de islam en het christendom naast elkaar legt, kan niet anders dan vaststellen dat er filosofisch heel wat overeenkomsten zijn.
Es gibt [...] nicht so etwas wie eine christliche Philosophie, das ist ein »hölzernes Eisen« schlechthin, zegt Heidegger in zijn Phänomenologie und Theologie (1927), met dat grappige beeld van het houten ijzer, dat hij bij Schopenhauer vandaan had.
A fortiori, zou ik bijna zeggen, bestaat er geen islamitische filosofie, en zijn er dus ook geen filosofische overeenkomsten. In die doctrine, met haar radicaal transcendente god, is niet eens het wetenschappelijke denken mogelijk, aangezien hun god de wereld niet enkel geschapen heeft, maar hem op elk ondeelbaar ogenblik ook hérschept, natuurwetten incluis. Het bestuderen van die wetten, noodzakelijkerwijs op één moment of op enkele momenten, is dus futiel. De islam erkent het begrip natuurwet niet, want dat zou een inperking van hun almachtige god zijn. Het christendom heeft hier een pragmatischer opvatting die, toegegeven, minder consequent is en een stuk hypocrieter dan de islamitische. Wel een stuk verstandiger.
Het antwoord van onze politici, rechters en journalisten is nu, zo valt te vrezen (en ook al te constateren, cf. Wilders), dat de vrije meningsuiting aan banden moet worden gelegd, tenminste voor christenen en atheïsten.
Een moderne Gustave Flaubert zal niet meer hoeven aankomen met uitspraken als: Cette prétention de défendre l'Islamisme (qui est en soi une monstruosité) m'exaspère. Je demande, au nom de l'humanité, à ce qu'on broie la Pierre-Noire, pour en jeter les cendres au vent, à ce qu'on détruise La Mecque, et que l'on souille la tombe de Mahomet. Ce serait le moyen de démoraliser le Fanatisme.
Was deze Flaubert toen, net als de Vlamingen nu, islamofoob? Ik denk het niet. Hij kende zijn onderwerp goed, en vrees spreekt er meen ik niet uit zijn woorden. Wél verwerping van de islam.
Flaubert was een islamospreet zou ik willen voorstellen, hij vertoonde islamospernie ...van het Latijnse werkwoord spernere (sprevi, spretum), voor versmaden, afwijzen, verwerpen, geringschatten.
Al in 732 versloeg de Frankische hofmeier Karel Martel het islamitische leger nabij de Franse stad Poitiers, in 1492 was er de bloedige herovering van Granada en Cordoba en in 1683 was er het beleg van Wenen. De inzet was altijd duidelijk: hou de islam buiten Europa. De historische argwaan van Europa tegenover de islam verdrukt in grote mate de positieve bijdragen van de islam op vlak van onder meer wiskunde, filosofie en kunst. Zonder overdrijven mag je stellen dat de islamcultuur de schakel is tussen de Romeinse beschaving en de Verlichting. Eén sprekend voorbeeld: de geschriften van Aristoteles zijn via een Arabische vertaling tot in het christelijke Europa geraakt.
De culturele kloof tussen Europeanen en moslims is op die manier historisch gegroeid en vandaag nog lang niet weggewerkt. Nochtans, wie de basiswaarden van de islam en het christendom naast elkaar legt, kan niet anders dan vaststellen dat er filosofisch heel wat overeenkomsten zijn. Waarom is er dan zoveel wantrouwen en onbegrip in de Vlaamse dorpsstraat? 9/11 ongetwijfeld, en de daaruit volgende internationale gelijkschakeling van terreur met islam.
Merk vooreerst op dat de oorspronkelijke verovering van Granada en Córdoba in de VIIIste E. hier niet ter sprake komt: wellicht is die zonder bloedvergieten verlopen.
Merk verder op dat naast de herovering van Granada en Córdoba, ook de slag bij Poitiers en het verzet bij het Beleg van Wenen op onwil van onze Westerse kant lijken te duiden. Mohamed Ridouani stelt vast dat de inzet “altijd duidelijk” was: hou de islam buiten Europa.
Dat hier veroveringsoorlogen op grond van een oorlogsideologie plaatshadden, en dat Europa – die benaming bestond amper, en de grote Belgische geschiedkundige Pirenne definieerde Europa dan ook als ...l'anti-Mahomet – zich op zijn eigen grondgebied enkel verdedigde komt niet bij hem op, of vindt onze gast zelfs verwerpelijk.
Dat is een appreciatie, en zijn goed recht, maar zijn feitenkennis vertoont nog grote lacunes: in 1492 was er de bloedige herovering van Granada en Cordoba.
Beste Mohamed: Córdoba was tweehonderd vijftig jaar daarvóór, op 29 juni 1236 al heroverd door Ferdinand III. Het was daar al lang geen Dar al-Islam meer.
Ridouani Mohamed zal in de geschiedenisles niet goed opgelet hebben, of misschien heeft hij er wel geen gehad? Dat zou wijzen op grote tact van zijn school: geschiedenislessen zijn een vorm van belediging voor islamieten. Vanzelfsprekend was er geen enkele Standaardjournalist die zijn stommiteit opmerkte, en deze jongen tegen zijn eigen onwetendheid beschermde.
De historische argwaan van Europa tegenover de islam verdrukt in grote mate de positieve bijdragen van de islam op vlak van onder meer wiskunde, filosofie en kunst. Zonder overdrijven mag je stellen dat de islamcultuur de schakel is tussen de Romeinse beschaving en de Verlichting. Eén sprekend voorbeeld: de geschriften van Aristoteles zijn via een Arabische vertaling tot in het christelijke Europa geraakt.
De gebruikelijke hypocriete verwarring tussen de termen “Arabisch” en “islamitisch” wordt hier zorgvuldig in stand gehouden. Hij zal dat trucje bij Tariq Ramadan geleerd hebben.
Er zijn inderdaad Arabische vertalingen van klassieke Grieken, echter niét door mohammedanen gemaakt maar door Arabische christenen en joden. Arabieren dus wél, maar islamieten hadden geen enkele belangstelling voor deze heidense geschriften, en er is ook geen spoor van overgebleven in hun cultuur. Als zij de namen van hun eigen filosofen nu weer kennen, dan komt dat omdat zij die recent opgepikt hebben in Westerse geschiedenisboeken.
Dat Europa die Arabische vertalingen nódig had om de Griekse teksten te herontdekken, en al wordt dat vaak herhaald, is voor wie even nadenkt uiterst onwaarschijnlijk. Om te beginnen was er in het Oost-Romeinse Rijk nooit een breuk geweest, de taal wás daar Grieks (nog geen Turks toen, Mohamed!), en anderzijds waren er in het Westen al vóór de Arabische veroveringen vertalingen naar het Latijn gemaakt, bv in de abdij van Mont-Saint-Michel.
Aristoteles kwam dus uit Damascus, ongeveer zoals Sinterklaas uit Turkije. De bijdrage van de islam bestond er welbeschouwd vooral in, de ontwikkeling van de filosofie te beletten en de schaarse filosofen onder de eigen geloofsgenoten te vervolgen, zodra zij de macht daartoe hadden.
Ook moet iemand aan Ridouani eens vertellen dat Aristoteles niets te maken heeft met de Romeinse geschiedenis, hij lijkt te denken van wel, maar vergist zich alweer van enkele eeuwen.
De Standaard, die veel ingezonden stukken weigert om ideologische redenen, lijkt gretig onzin te publiceren als die van een allochtoon afkomstig is. Positieve discriminatie is mooi, maar wijst geloof ik ten diepste op verachting.
Hoe moet het nu verder met die kloof waar Ridouani het over heeft?
Nochtans, wie de basiswaarden van de islam en het christendom naast elkaar legt, kan niet anders dan vaststellen dat er filosofisch heel wat overeenkomsten zijn.
Es gibt [...] nicht so etwas wie eine christliche Philosophie, das ist ein »hölzernes Eisen« schlechthin, zegt Heidegger in zijn Phänomenologie und Theologie (1927), met dat grappige beeld van het houten ijzer, dat hij bij Schopenhauer vandaan had.
A fortiori, zou ik bijna zeggen, bestaat er geen islamitische filosofie, en zijn er dus ook geen filosofische overeenkomsten. In die doctrine, met haar radicaal transcendente god, is niet eens het wetenschappelijke denken mogelijk, aangezien hun god de wereld niet enkel geschapen heeft, maar hem op elk ondeelbaar ogenblik ook hérschept, natuurwetten incluis. Het bestuderen van die wetten, noodzakelijkerwijs op één moment of op enkele momenten, is dus futiel. De islam erkent het begrip natuurwet niet, want dat zou een inperking van hun almachtige god zijn. Het christendom heeft hier een pragmatischer opvatting die, toegegeven, minder consequent is en een stuk hypocrieter dan de islamitische. Wel een stuk verstandiger.
Het antwoord van onze politici, rechters en journalisten is nu, zo valt te vrezen (en ook al te constateren, cf. Wilders), dat de vrije meningsuiting aan banden moet worden gelegd, tenminste voor christenen en atheïsten.
Een moderne Gustave Flaubert zal niet meer hoeven aankomen met uitspraken als: Cette prétention de défendre l'Islamisme (qui est en soi une monstruosité) m'exaspère. Je demande, au nom de l'humanité, à ce qu'on broie la Pierre-Noire, pour en jeter les cendres au vent, à ce qu'on détruise La Mecque, et que l'on souille la tombe de Mahomet. Ce serait le moyen de démoraliser le Fanatisme.
Lettre à Madame Roger des Genettes
12 ou 19 janvier 1878
Een vertaling vindt u hier.
12 ou 19 janvier 1878
Een vertaling vindt u hier.
Was deze Flaubert toen, net als de Vlamingen nu, islamofoob? Ik denk het niet. Hij kende zijn onderwerp goed, en vrees spreekt er meen ik niet uit zijn woorden. Wél verwerping van de islam.
Flaubert was een islamospreet zou ik willen voorstellen, hij vertoonde islamospernie ...van het Latijnse werkwoord spernere (sprevi, spretum), voor versmaden, afwijzen, verwerpen, geringschatten.
Nescire autem quid ante quam natus sis acciderit,
id est semper esse puerum. (Cicero)
http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html
14 opmerkingen:
Gdvrdmm, was ik maar zo slim. Weer eens legt u uiterst pijnlijk de vinger op de etterende poco-wonde van (o.a.) deze regimekrant en haar gatlikkers.
Ik lees enkel de gratis internetpagina's van de poco-gazetten en ben bijgevolg blij dat ik dergelijke onzin niet moet lezen maar hebt u gisteren Phara gezien?
Dergelijke onzin bekijk/beluister ik dan wel.
Daar zat ene madam Naima Charkaoui van het - hoe bestaat het? - Vlaams minderhedenforum. Deze madam is net zo Vlaams als Decroo, Van Rompuy en Birre samen. Om den arafatsjaalfan nog niet te noemen.
Ik citeer letterlijk:
"Maar dit is toch ook een kwestie van geschiedenis natuurlijk ..."
"Er is toch algemene consensus dat veel van de erfenis uit de Grieks-Romeinse tijd en de grote filosofen
dat die via de arabieren en de moslimwereld eigenlijk in Europa terecht gekomen zijn en op die manier de Verlichting in gang hebben gezet. Dat is historisch gezien al een enorme verrijking. Want waar we nu zo prat op gaan als iets typisch Westers - de Verlichting (let op haar verspreking:"de verplichting") - is er voor een stuk gekomen langs die omweg."
Geen van de twee VRT-gesprekspartners hadden er ook maar enige bedenking bij.
Zelfs met mijn weinige kennis was ik op dit moment geschokt.
Hopelijk kan iedereen, die Phara niet heeft gezien, het nog bekijken via deze link:
http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/mediatheek/1.459580?mode=popupplayer
Gisteren ben ik voor het eerst naar de blog van bert gaan kijken. Volgens de minister zijn we geïndoctrineerde islamofoben...."Vlaanderen is enorm in zichzelf gekeerd. Angst voor wat we niet kennen. Geïndoctrineerd over de gevaren van vreemde godsdiensten. Islamofoob. De KULeuven......"
@anonieme: het geraaskal van Bert.A. heb ik natuurlijk niet gelezen!
@duplo duplex: nee ook Phara niet gezien. Maar dat journalisten zo'n praatjes als van deze mevrouw Naima Charkaoui niet kunnen tegenspreken, of zelfs er enige bedenking bij hebben, verwondert mij helemaal niet.
Hun kennis van geschiedenis begint gewoonlijk pas bij het nazi-régime, en is zelfs dán nog gebrekkig en voorgekauwd. Hun kritisch vermogen is nul.
MvF gaat op twee wielen door de bocht.Ik raad hem de lectuur aan van "De Herschepping van de Wereld" van Floris Cohen (vorig jaar bekroond als wetenschapsboek van het jaar in Nederland) In een boeiend hoofdstuk over "Islambeschaving en Middeleeuws en Renaissance-Europa" legt Cohen o.a. uit dat de Griekse basisteksten langs verschillende wegen tot in West-Europa zijn geraakt.Een van die (om)wegen was wel degelijk het Arabische rijk, met name el-Andalus. Toledo moest weliswaar eerst heroverd worden (1085)eer de Europse vertalers (o.a. Gerard van Cremona) aan de slag konden, maar die oude Griekse teksten waren daar wel degelijk te vinden in Arabische vertalingen.
Los daarvan schetst Cohen ook de bloei van de natuurkunde in de vroege moslimwereld. Die zou begonnen zijn onder al-Mansoer (8ste eeuw na Christus), de eerste Abbasiden-heerser, de stichter van Bagdad, die van die stad een centrum van "wetenschap" en cultuur wilde maken en o.a.opdracht gaf om overal in het Moslimrijk op zoek te gaan naar oude Griekse handschriften om ze in Bagdad bij mekaar te brengen en te vertalen.Volgens Cohen was de Moslimwereld in dat tijdperk een verdraagzame en nieuwsgierige samenleving,die creatief bezig was met de GRiekse erfenis en stappen vooruit heeft gezet op het gebied van wis- en natuurkunde. Maar het klopt dat dat zich niet heeft doorgezet: rond 1300 was het daar mee afgelopen. Volgens Cohen was dat het gevolg van een aantal barbaarse invasies, die er voor gezorgd hebben dat de moslimwereld op zichzelf en zijn geloof is teruggeplooid. Dat relativeert dan meteen ook, inderdaad, de rechtstreekse bijdrage van de Arabische wereld aan de grote en definitieve doorbraak van de wetenschap in Europa. Maar het is niet om dat daar over gelogen wordt dat we meteen de rest van de geschiedenis mogen vergeten.
groet!
Ik heb geen zin om lang op een anonieme reactie in te gaan, normaal doe ik dat ook niet, maar op twee wielen ga ik als fundamentalistische fietser altijd door de bocht.
De verwarring tussen Arabisch en islamitisch lijk ik u, naamloze, niet voldoende duidelijk te hebben gemaakt. Vertalingen van Grieken wáren er, en die waren het werk van christenen (vaak Armeense, minder vaak Arabische) en joden. Die waren echter niet essentieel voor ons. In het Westen waren er altijd voldoende mensen die Grieks verstonden, bv in de kloosters en abdijen.
De islam stond eerst nog zwak, maar van zodra hij aan kracht won, was het uit met elke wetenschap, zoals u gelukkig erkent. Ook werden massaal veel heidense werken vernietigd. Er is geen spoor van wetenschap of filosofie nog te bespeuren in boeken van islamitische aard, en de weinige filosofen die zijzelf hadden (bv de eeuwige Averroës, Grieks-onkundige die de islam boven de Rede stelde...) hebben zijzelf vervolgd, verbannen, of gewoon ter dood gebracht.
Ik wil u geen werken aanraden, maar als u even op mijn blog zoekt, zult u er genoeg vinden.
Gegroet.
en om nog eens een vraag te stellen aan deze anonieme, die hij enkel onder zijn naam moet beantwoorden (be brave! de hemel valt niet op je hoofd als je je even vermant ;-):
welke "barbaarse invasies" bedoelt u? En waren die volgens u barbaarser dan de islamaanvallen op wat zich, als gevolg daarvan en in verdediging, Europa is gaan noemen?
Het begrip islam kan voor een "cultuur" staan, maar Europa staat ook voor een Beschaving.
Beste MVF,
excuus voor de anonimiteit. 't Was zo lang geleden dat ik hier nog op bezoek was dat ik mijn wachtwoord niet meer kende....
Ik ben maar een simpele lezer en al wat ik wilde doen was uw aandacht vestigen op de bevindingen van een wetenschapshistoricus met een zekere faam. Hij vermeldt figuren en teksten die uw uitspraken over de wetenschapsvijandigheid binnen de (vroege) islamtische wereld nuanceren, c.q. aanvullen. Dat is al.
Dat onderscheid tussen "Arabisch" en "Islamitisch" begrijp ik wel. Maar is het echt zo belangrijk? U schijnt te suggereren dat wat er aan cultuur en beschaving in de islamwereld bestond (zoals de vertalingen uit het Grieks)voorhanden was ondanks de islam. Goed mogelijk. Maar het minste wat we dan moeten toegeven is dat die "islam" daar dan toch ruimte voor liet.
Cohen somt op p. 76 de "barabaren" op die er volgens hem door hun invallen een einde hebben gemaakt aan de islamitische "openheid": "Berbers, Mongolen, Banoe-Hilal, Seljoek-Turken plus ook nog eens ter kruistocht trekkende Europeanen."
Waren die invasies "barbaarser" dan de islamtische uit de eeuwen daarvoor? Ik zou het niet weten. Maar moeten we een cultuur of beschaving volledig afwijzen omdat ze berust op de "erfzonde" van een historische invasie, eeuwen en eeuwen geleden? Is ons geliefde Europa zelf niet op die manier ontstaan? Om nog maar te zwijgen van de Verenigde Staten....
groet!
@Deubelbeiss: sorry, ik was een beetje korzelig.
Maar ik blijf erbij: de islam heeft niets gedoogd, en alvast geen geschriften overgehouden, integendeel de meeste vernietigd van zodra zij het voor het zeggen hadden. Vandaar ook de achterlijkheid van islamlanden.
Dat overigens bv de berbers een eind zouden gemaakt hebben aan de (mythische) verdraagzaamheid islam lijkt mij hierom al onwaarschijnlijk, dat de Berbers vanaf de achtste eeuw al in Andalusië aanwezig waren. Overigens zijn de Turken ook snel tot de islam overgegaan: zou dat vreedzaam in zijn werk zijn gegaan?
Over de Europese kruistochten kunnen we kort zijn: daarvan was in de islamtraditie zelfs de herinnering verloren gegaan. Zij weten van onze "wreedheden" (ter gelegenheid van tegenaanvallen dan nog) enkel wat ze uit ónze zelfbeschuldigende geschiedenisboeken halen... en die boeken zijn dan ook nog recent, XVIIIde-XIXde E., en afkomstig van mensen die in de eerste plaats het christendom wilden delegitimeren.
Voor de islam waren de kruistochten niet meer dan enkele relatief onbelangrijke conflicten en schermutselingen.
Beste groet, en bedankt voor de reactie.
ani bedo
Geachte
Mijn excuses om sedert enige tijd bedlegerigheid on-adequaat de actuele berichtgeving hier-o niet te hebben gevolgd. Vandaag voor het eerst dus terug sedert maanden. Het smaakt met volle teugen. Kauwen en slikken wel aan te bevelen. Dank u wel auteur voor de vele mooie momenten, ook deze die zeker nog komen.
Mvg
Ani Bedo
Beste Ani Bedo: het zou wel sterke koffie zijn als iemand zich moest verontschuldigen omdat hij/zij mijn blog even niet leest. Terwijl hij/zij dan nog een doktersbriefje kan voorleggen ...weliswaar zonder bevestiging van een controlearts ;-).
Maar bedankt voor de stevige lof, en goede gezondheid gewenst! Ik hoop u nog veel leesplezier te bezorgen.
Beste Marc, ik waardeer je scherpe pen en ditto humor, maar vraag me af wat je wil bereiken met je rondje islam-bashen, behalve bijval oogsten van een bepaald type provinciaal-achterdochtig-dichtgeknepen-billen-voortuin-met-tuinkabouter type Vlaming dat terstond instemming betuigt. Net zoals de Christelijke roots van Europa sterk betwistbaar zijn, kan je niet zonder meer poneren dat de vertaalarbeid in het middeleeuwse Badgdad het werk was van Christenen en Joden eerder dan van Moslims. Een ander geluid vind je bv in Greek Thought, Arabic Culture. The Graeco-Arabic Translation Movement in Baghdad and the Early Abbasid Society. door Dimitri Gutas, Routledge, London and New York (Yale University). Ook de bijdragen van de Arabische cq moslimwereld aan wetenschap, geneeskunde, en techniek zijn objectief vaststelbaar; zo is onder meer de experimentele methode, die de hoeksteen vorm van het wetenschappelijk onderzoek, door de Arabische wereld geïntroduceerd. Persoonlijk veracht ik elke godsdienst, maar ik betwijfel of onze samenleving ermee gebaat is dat ons aller scherpe geesten met hun pennevruchten de kloof (op allerlei gebieden) met de moslimwereld uitdiepen eerder dan ze te dempen.
Beste Wim,
eerst en vooral bedank ik u voor uw waarderende woorden.
Uw opmerkingen raken vele punten aan, en een eerste dat ik zou willen belichten is uw zinsnede “Arabische cq moslimwereld”. Dat casu quo is geloof ik niet op zijn plaats, ook al zie je het links en rechts gebruiken. De Arabische wereld werd wel door de islam veroverd, maar was daarvoor christelijk en animistisch. En ook al bediende de nieuwe godsdienst zich ruimschoots van moord en geweld, het bekeringswerk duurde toch zeer lang want de weerstanden waren groot.
Dat er verder vertalingen zijn gemaakt door Arabieren betwist niemand, wél echter dat islamieten daar een rol bij speelden. Overigens ging het altijd om utilitaire teksten (wiskunde, geneeskunde astronomie, astrologie &c.), nooit om een werkelijke belangstelling voor de Griekse gedachtewereld. Ilias, Odyssee en de tragici zijn nooit vertaald, noch ook Herodotus of Thucydides (geschiedenis is onbelangrijk of zelfs beledigend voor islamieten, en dus gaven bv kaliefen geen opdrachten tot vertaling).
Prof. Dimitri Gutas heb ik niet gelezen, maar wel weet ik, en vanzelfsprekend zonder hem een zekere expertise te ontzeggen, dat hij als bijzonder pro-islamitisch bekend staat.
Anderen, bijvoorbeeld prof. Brague denken hierover helemaal verschillend, zoals hierboven te lezen, en ook hieronder zei prof.Gouguenheim behartenswaardige zaken.
Werkelijk onbegrijpelijk vind ik het, dat u de christelijke wortels van Europa betwijfelt. Hier staat u wel helemaal afgezonderd, tenzij u de Eurocraten als gezelschap wenst.
Ik ben al evenmin als u een godsdienstig mens, maar verachten doe ik de godsdiensten niet, al maak ik soms wel uitzonderingen zoals voor het chassidisme en de islam.
Vooral deze laatsten definiëren zichzelf als vijanden van onze cultuur, zij voegen ook de daad bij het woord, en dan hoef toch ik niet de kloof te verdiepen: ik kan hem enkel klaar voor ogen zien ...en die ogen wens ik niet te sluiten noch te laten sluiten.
Met mijn beste groet, en nogmaals hartelijk bedankt voor uw kritiek.
Beste Marc,indien men 'wortel' verstaat als het vehikel waarlangs de boom der Europese gedachte zijn levenssappen betrekt meen ik inderdaad dat hiervoor geen aantoonbare bewijzen voorhanden zijn. Dat het christendom succesvol de geesten van het avondland heeft veroverd in aansluiting op de ondergang van het Romeinse rijk is met de onvolprezen Edward Gibbon te verklaren door 1. de fanatieke, van de Joden overgenomen geloofsijver; 2. het geloof in een hiernamaals; 3. het geloof dat het christendom mirakels kan bewerkstelligen; 4. een zuivere en eenvoudige moraal; en 5. de eenheid en discipline van de geloofsgemeenschap, zoals geënt op de Romeinse bestuurlijke organisatie. Indien men de essentie ervan samenvat als de ontvoogding van het subject, een wetenschappelijk en rationeel wereldbeeld, en een samenleving gebaseerd op eerbied voor elementaire mensenrechten beweer ik dat de hoge vlucht van de Westerse samenlevingen er is gekomen ondanks, eerder dan dankzij de christelijke invloed. Amicaliter,
@Wim Ceelen
Het begrip 'veroveren' van de geesten laat ik maar voor rekening van steller.
Is de Kerk niet eerder de voortzetting van het (Grieks-) Romeinse Rijk?
Bijzonder aan het christendom, daarmee in schril contrast tot het Mohammedanisme, is dat het de Logos voorop stelt. Zie ook Joh. 1,1: Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος.
1. Met het toegedichte fanatisme – dweepzucht? – kan ik niet zoveel. Ook Marc Vanfraechem wees in zijn bijdrage net al op de progmatische(r) opvatting van het christendom.
2. Het geloof in een hiernamaals was natuurlijk al evenmin nieuw. De oude Grieken kenden de Ἠλύσιον πεδίον in verschillende verschijningsvormen en ook het Romeinse heidendom was het Elysium voor de gelukzaligen niet onbekend.
3. Over het (kunnen) ingrijpen van de goden zie men onder meer bij Homeros.
4. Wat precies wordt bedoeld met 'een zuivere en eenvoudige moraal' is me niet zo helemaal duidelijk. Anderzijds verdienen dienaangaande misschien ook wel de heidense fresco's in de catacomben onze aandacht. Hoewel sommigen nu, pour le besoin de leur cause, die in de Catacombe di Priscilla pogen af te doen als christelijk, zijn die toch gewoon heidens. Ook Romeins heidendom was de deugdenleer niet vreemd.
5. De Kerk en onze beschaving stoelen op de Griekse logos, de Romeinse praktische geest, en dat alles doorademd door het christendom.
Over de essentie en indien
Schermers met de zogenaamde Verlichting ontgaat het al te vaak daar naar christelijke leer de mens is geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis. Wijsgerig niet het individu maar de persoon, het subject.
Wat het fanatisme betreft vergeten ze ook wel vaker het vierde lid van de leus van de zo bejubelde en te bejubelen Franse Revolutie: Liberté, Égalité, Fraternité ou la Mort! En een ongezien bloedbad werd het.
Zoals ook Marc Vanfraechem hoger al aangeeft, staat een wetenschappelijk en rationeel wereldbeeld niet haaks op, maar stoelt het op en vloeit het voort uit het christendom. De God die zelf de Logos is, maakt dat onderzoek en trachten te begrijpen van de/Zijn schepping ons ook Hem beter kan doen kennen. Die ontologische onderbouwing is heel vruchtbaar gebleken.
Ik begrijp niet zo goed waar de idee vandaan komt als zouden en zou de eerbied voor elementaire mensenrechten niet (ook) uit het christendom voortvloeien. Toegegeven, de bescherming van het leven was ook al voorchristelijk. Zie bijvoorbeeld bij Hippokrates van Kos. Vandaag, en dát is heel nieuw, wordt daar bij ons erg hard tegenaan gebeukt en worden ook Hippokrates en diens plichtenleer bij het oud vuil gezet. Dat is een breuk, waarmee de beschaving (of wat daar nog van over is) zichzelf ten ondergang doemt.
Over de zogenaamde Verlichting en haar verschrikkelijke kinderen, zie bijvoorbeeld ook: Gie van den Berghe (2008), De mens voorbij. Vooruitgang en maakbaarheid. 1650-2050. Het boek is al lang uitverkocht, maar kan elektronisch vrij geraadpleegd worden vanaf: www.serendib.be/boeken/De-mens-voorbij.htm.
Evenzo hartelijke groet.
Een reactie posten