Gabriel Attal schrijft journalisten schoktherapie voor

Dat de goede media met grote aarzeling en omzichtigheid spreken over moslimgeweld weet iedereen al lang. Geen mens stelt zich nog vragen bij omfloerste woordjes als 'jongeren', 'verwarde man' enzovoort. Die worden moeiteloos van hun sluier ontdaan, wat de bijna religieuze volharding van radio- tv- en krantenjournalisten iets ontroerends geeft.

Maar nu heeft de Franse eerste minister Gabriel Attal hun voorgewende onwetendheid een lelijke knauw gegeven. Als minister van Onderwijs had hij het dragen van de sluier al verboden op school, en nu nam hij zonder omhaal het woord sharia in de mond...

Hieronder vertaal ik rechteloos en schaamteloos een artikel uit Causeur, een blad dat men niet tot de goede media rekent.

En plots had Gabriel Attal het over de sharia

Het ene na het andere semantische taboe gaat eraan:

een reden om niet te wanhopen

Jean-Baptiste Roques

De eerste minister heeft een semantisch taboe doorbroken door de sharia aan te wijzen als bron van veel geweld in Frankrijk, in het bijzonder op school. Het is nu aan de pers om dit begrip, dat de verdienste van accuratesse en precisie heeft, zich eigen te maken.

Alvast de minister van Justitie miste deze trein.

Zoals gewoonlijk ging Éric Dupond-Moretti de kwestie uit de weg toen hij op 9 april in de Franse Assemblée Nationale een vraag beantwoordde over de dood van Shemseddine, de schooljongen uit Viry-Châtillon* die een week eerder was gelyncht door een groep jongeren die hem wilden straffen omdat hij met de zus van twee van hen over seksuele zaken had gesproken. Zijn aanvallers vonden dat hij aangepakt moest worden, want zoiets valt onder een door de islam voorgeschreven seksueel verbod.

Nu dácht de minister van Justitie er nog niet over om dit aspect van de zaak te benoemen. "Eerwraak bestaat niet, alleen gruweldaden," zei hij, ongetwijfeld in de overtuiging hier onderuit te zullen komen met een retorisch trucje. Wel zagen we dat de Aquitator** bij deze gelegenheid afzag van het kille juridische jargon dat hij gewoonlijk gebruikt. Nog in 2020, toen hij zijn post op de Place-Vendôme opnam, bezwoer hij het Franse volk niet toe te geven aan het "gevoel" van onveiligheid, maar nu stortte hij wel zijn hart uit over de "afschuw" – een gevoel dus – die dit vreselijke fait divers opriep. Zo zie je maar dat het nooit te laat is om begrip op te brengen voor de emoties van je medeburgers en deze te delen.

Nu mag de minister van Justitie het probleem zorgvuldig hebben omzeild, toch blijft het bestaan: waar gaat zo'n moord namelijk over?
De politieke wereld en de media voelen een zeker onbehagen om te praten over aanslagen in ons land tussen moslims onderling, als ze met religie te maken hebben.

Nog een ander recent nieuwsfeit illustreert de moeilijkheid om dingen bij hun naam te noemen: de dood in Bordeaux op 10 april van een Algerijn, ten gevolge van steekwonden hem toegebracht door een Afghaan die boos was omdat hij hem bier had zien drinken aan het eind van de ramadan.

In dit geval, net als in dat van Viry-Châtillon, zijn termen als "terrorisme" of "islamisme" ongeschikt: zij duiden criminele ondernemingen aan waarbij de daders beweren een politiek doel te hebben. Het begrip "intra-etnisch" of "intracommunautair" geweld is evenmin bevredigend, omdat het de religieuze drijfveer buiten beschouwing laat die essentieel is om het fenomeen te begrijpen.****

Gabriel Attal bij de pinken!

Gabriel Attal zat dus precies goed toen hij, ondervraagd door Apolline de Malherbe op BFMTV op 18 april over geweld op scholen, met meer moed dan de leden van zijn regering sprak over "min of meer georganiseerde groepen die proberen te infiltreren in de islam", en die "de voorschriften van de sharia" verdedigen. De sharia is afgeleid van de koran en de soenna ('de woorden en daden van Mohammed’) en definieert de individuele en collectieve rechten en plichten van moslims. Zoals elk moreel systeem varieert het in tijd en ruimte, is het onderhevig aan discussies over interpretatie en kan het daarom niet als een vaste code worden gezien.

Eén ding staat wel vast: een groot aantal regels van de sharia, zoals toegepast door verschillende moslimstaten, zijn onverenigbaar met de Franse wet. En het zijn deze anti-republikeinse regels, vooral deze met betrekking tot seksuele vrijheid, alcoholgebruik en kleding, die sommigen in ons land proberen op te leggen door middel van intimidatie, mishandeling en zelfs moord.

In de zaak Bordeaux kopte Le Monde: "Moord in verband met alcoholgebruik van slachtoffers op de avond van Eid".*** Eerlijker en gepaster ware geweest te schrijven: "Een sharia-moord". Want door woorden die aanstoot geven te vermijden, toont deze avondkrant zich bijna begripvol. Zou Le Monde het ook hebben aangedurfd om een verkrachting "een aanranding in verband met het dragen van een minirok" te noemen?

___________

      * Ten zuiden van Parijs.
    ** Als strafpleiter behaalde hij een aantal verrassende vrijspraken, vandaar.

  *** Eid-al-Fitr betekent "feest van het breken (van het vasten)".

______________

Ondertussen alweer achterhaald:

"Matisse n'avait que 15 ans quand hier après-midi un migrant afghan l'a poignardé à mort à Châteauroux."

Vooralsnog geen massavernietigingswapens

De visie van een Frans-Algerijnse auteur, Naïma M’Faddel:

Mag ik u ook herinneren aan het latente conflict – laten we het zo noemen – tussen soennieten en sjiieten. Vergeet niet: de Arabieren zijn soennitisch en Iran is sjiitisch. Iran is niet Arabisch, en Saoedi-Arabië, Jordanië, Egypte en zelfs Qatar zouden er geen belang bij hebben, de Verenigde Arabische Emiraten enzovoort zouden er geen belang bij hebben. Zo ontstaan er vandaag op dit schaakbord dus ook nieuwe allianties die uiterst interessant zouden kunnen zijn.

CNews: Het is een strijd om het regionale leiderschap.

Precies, en dat is waar we vandaag naar moeten kijken. Want nogmaals, de Arabieren zullen Iran nooit de leiding laten nemen. En daarom moeten we betreuren wat er is gebeurd met de Amerikaanse interventie in Irak. Vergeet niet dat Irak een Arabisch land was, geleid door soennieten...

En een oorlog...

… een, laten we zeggen, preventieve oorlog gebaseerd op een leugen* die geopolitieke onevenwichten deed ontstaan...

Absoluut.

...en in alle eerlijkheid wil ik herhalen: ten nadele van het Westen. Uiteindelijk was het een oorlog die door het Westen werd gevoerd ten nadele van zichzelf,** en vandaag ten nadele van Israël en zijn positie.

Bovendien was de aanval van zeven oktober, de pogrom door Hamas uitgevoerd met de hulp van de Iraniërs, in zekere zin ook een reactie op de Abraham-akkoorden. We mogen niet vergeten dat de Abraham-akkoorden met name door Jordanië, Egypte en Marokko werden onderschreven en dat Saoedi-Arabië bereid was hetzelfde te doen. Dus ergens wilden ze dit proces kapen en alles voorkomen wat uit de Abraham-akkoorden had kunnen voortvloeien. Want laten we niet vergeten: dat waren ook afspraken in de richting van vrede, en in het bijzonder van de Twee Staten-idee.

____________

  * M'Faddel verwijst naar de misdadige oorlog van George W. Bush over de WMD's (massavernietigingswapens), en het slavenrolletje daarin vertolkt door de eerloze Colin Powell met zijn reageerbuisje.

** 'Het Westen' is een gemakzuchtige term: het was vóór alles een Amerikaanse oorlog, en de nefaste gevolgen (onder meer massa-immigratie) waren voor Europa. Datzelfde was bijvoorbeeld ook het geval in Syrië, Afghanistan en Libië – waar toen Obama voor zorgde met de beste humanitaire bedoelingen.

Naïma M’Faddel : Et puis-je vous rappeler aussi le conflit larvé – on va le dire comme ça – entre sunnites et shiites. Faut pas l’oublier : les arabes sont sunnites et l’Iran est shiite. L’Iran n’est pas arabe. Et n’ont aucun intérêt aujourd’hui l’Arabie Saoudite, la Jordanie, l’Égypte, et même le Qatar d’ailleurs n’aurait aucun intérêt, les Émirats Arabes Réunies etcetera, n’auraient aucun intérêt. Donc aujourd’hui ça suscite aussi au niveau de cet échiquier des nouvelles alliances qui peuvent être extrêmement intéressantes aujourd’hui.

CNews : C’est un combat pour le leadership régional.

Exactement, et c’est ça qu’il faut aussi interroger aujourd’hui. Parce que, encore une fois : les Arabes ne laisseront jamais l’Iran prendre le leadership. Et c’est pour ça qu’il faut regretter ce qui s’est passé avec l’intervention américaine en Irak. Rappelons-nous, hein, l’Irak, pays arabe, dirigé par des sunnites…

Et d’ailleurs guerre…

Non mais, guerre disons préventive basée sur un mensonge qui a en fait déséquilibré aussi cette géopolitique…

Carrément.

…et je voudrais le redire sincèrement : au détriment de l’Occident. Finalement, une guerre donc faite par l’Occident à ses détriments et au détriment aussi aujourd’hui d’Israël et de son positionnement.

Et d’ailleurs l’attaque du sept octobre, ce pogrom qui a été fait par le Hamas, avec l’aide des Iraniens, c’était aussi quelque part une réponse contre les Accords d’Abraham. Faut pas oublier que les Accords d’Abraham avaient été cités notamment par la Jordanie, par aussi l’Égypte et puis par le Maroc, et que l’Arabie Saoudite était prête à le faire. Donc c’est quelque part pour capter çà et empêcher justement tout ce qui allaient susciter ces Accords d’Abraham. Parce qu’il ne faut pas l’oublier : c’étaient aussi des accords vers la paix, et notamment l’idée des Deux États.

Journalisten moeten leren luisteren naar hun gasten

De islam problematisch noemen is ontoelaatbaar... op France Info en elders. Zoals altijd op tv kun je het beter over blank racisme hebben.

Marion Maréchal: Ik meen dat als er vandaag in Afrika vluchtelingen moeten worden opgevangen, het eerst aan Afrikaanse landen toekomt om ze op te nemen...
Salhia Brakhlia: Waarom?

...of als er, laat ik zeggen Afghaanse vluchtelingen zijn, dan is het toch niet logisch dat zij duizenden, een aantal duizenden kilometer moeten reizen om in Frankrijk opgevangen te worden in plaats van in landen...

[hier grijpt Salhia Brakhlia meteen in, en maakt naar goede journalistieke gewoonte de volgende tien seconden onverstaanbaar]

...maar mevrouw, ik zal u zeggen waarom, er zit namelijk enige samenhang in. Omdat vandaag de opvang van migranten, of het nu vluchtelingen zijn of niet, ingrijpt op de samenleving. En hoe meer mensen er arriveren uit landen met een beschaving die ver van ons staat, hoe moeilijker het is om ze te integreren. Want taal, met andere woorden...

Salhia Brakhlia: Dus zeker, de Oekraïners zijn blank, ze zijn katholiek* en ze kunnen naar Frankrijk komen?
...laat me u vertellen dat de integratie van Oekraïense bevolkingsgroepen in Frankrijk, tja, minder problemen oplevert dan de integratie van groepen niet-Europese moslims die cultureel sterk van ons verschillen. Dat is toch zonneklaar? en evenmin zijn ze allemaal op de vlucht voor oorlog. Dit betekent natuurlijk niet dat een niet-Europese moslim niet in staat zou zijn te integreren: we hebben allemaal voorbeelden om ons heen, maar alleen al door de aantallen wordt de uitdaging van integratie en assimilatie steeds problematischer. En zoals u vandaag in Frankrijk kunt zien, is er op ons grondgebied al een botsing van beschavingen aan de gang. Excuseer, maar hebt u het nieuws van de afgelopen dagen gezien? We zagen een man die net twee andere mensen had neergestoken omdat ze de sharia niet respecteerden en bier aan het drinken waren – tijdens de ramadan. We hadden een jong meisje dat zojuist werd gelyncht omdat ook zij zich niet aan de ramadan hield. Een ander meisje is gelyncht omdat ze geen hoofddoek droeg.** Dus ja, vandaag de dag, neem me niet kwalijk, zijn dat voor mij uitingen van de botsing der beschavingen, en ongecontroleerde immigratie, voornamelijk uit Afrika, verergert deze situatie, dus...

Nog een laatste vraag, sorry dat ik onderbreek...

__________
 * Misschien had Salhia Brakhlia zich wat beter moeten voorbereiden, want al zijn er in Oekraïne inderdaad katholieken (Oosterse en Roomse), en ook protestanten en nog andere religies: het gros van de bevolking bekent zich tot de Oekraïens-Orthodoxe Kerk van het Patriarchaat van Moskou, of van het Patriarchaat van Kiev.

** Al is dat een vrije keuze zoals we altijd horen.