Het kan iedereen overkomen!

‘In wat voor tijden leven wij!’ is een veelgehoorde klacht deze dagen. Inderdaad zijn er op tv naar het schijnt al dagenlang berichten over drie exhibitionisten. Begrijpelijk is die belangstelling wel, want het gaat over zogenaamde BV’s, al kent niet iedereen die kerels natuurlijk. Ook organiseert men, hoor ik, tv-debatten over de kwestie (op de radio heb je daar weinig last van).

En al gaat het hier over volwassenen, men wil de zaak graag duiden, verschuiven, opentrekken – de vis verdrinken zullen kwaadwilligen zeggen – naar de voorgegeven, geponeerde problematiek van jongeren. Voor een goed begrip: ik gebruik dit woord hier nog in de niet-journalistieke, oude betekenis.

Op Twitter las ik dat een van die drie mannen vond dat iedereen maar eens in de spiegel moest kijken. En een minister – ik weet niet exact van welke regering – een zekere Benjamin Dalle trad hem meteen bij: ‘het kan ook u en mij overkomen’. 

Nog op Twitter zag ik iemand deze Benjamin omschrijven als 'een wandelende paternoster’. Nu hou ik van beelden en dan blijft zoiets bij. Die jongeman is lid van de CVP – of hoe die partij tegenwoordig heet – en ik moet in het midden laten of de vergelijking klopt, maar onze Benjamin heeft in dit geval wél groot gelijk.

Mij overkwam het namelijk veertig jaar geleden in 1982. Ik heb mij toen ‘s nachts spiernaakt vertoond in het Gentse stadscentrum. Niet eens sokken had ik aan. Maar ik zeg het er meteen bij: dat was geen gewoonte van mij, er was sprake van uitlokking.

De media toonden geen belangstelling, maar toch besteedde één gazet hier aandacht aan. Dat was de ‘De Morgen’ – of heette die toen nog ‘Vooruit’? zoals het Feestlokaal en nu die partij? ...passons.

In elk geval, lezer, u kunt hieronder het verslag zien van mijn eenmalige uitspatting:

Wolven en lynxen

Aangezien vele landgenoten zich vandaag belaagd voelen door de oprukkende wolven, lynxen, vossen en wellicht nog andere dieren, kan het geen kwaad om de gemoederen wat te sussen.

Al in 1999 doken er in Zwitserland voor het eerst weer lynxen op, en wolven. Er zijn tot nog toe, in die twintig jaar dus, geen Zwitsers opgepeuzeld meen ik, maar wel vielen er slachtoffers te betreuren in de bredere populatie van kippen en schapen. Van die schrijnende gebeurtenissen deed ik toen verslag op Radio1, in een zomerprogramma dat ‘De Wandelgangen’ heette.

Hieronder hoort u dat, met eerst wat wolvengehuil, tussendoor het gekrijs van twee lynxen die om een wijfje vechten, en tot slot weer een wolvenkoortje.

 

PS: Tito is later doodgereden doordat hij niet goed had uitgekeken bij het oversteken.

Nu zwijgen ze stilletjes

Wie we nog weinig horen zijn de EU-commissarissen, en de Belgische politici en hun journalisten die destijds Turkije mordicus bij hun ‘club’ wilden – ‘club’ was de term van Erdoğan voor de EU, maar niemand maalde om dat woordgebruik. Blijkbaar is enig eergevoel geen vereiste om EU-commissaris te worden. Die EU mocht geen ‘christelijke club’ blijven preciseerde Erdoğan, en in zijn eigen land alvast wil hij de laatste restanten van het christendom wegvegen: onder meer de Hagia Sofia is weer een moskee.

Evenmin maakte iemand bezwaar toen diezelfde Erdoğan zei dat de democratie iets was als een tram: je neemt die tot aan de halte waar je uitstapt. En dat Turkije een stuk van Cyprus militair bezet houdt (een oorlogsdaad gericht tegen …een Navo-bondgenoot) liet men eerder al over zich heen gaan. Een Karel De Gucht bijvoorbeeld keurde die bezetting impliciet zelfs goed.

Vandaag zwijgen die grote lichten in alle talen, want Turkije stuurt nu troepen naar Libië – voormalig Ottomaans bezit – en op zoek naar gas vaart het met marineschepen in Griekse territoriale wateren.

Maar wie nog tot voor kort verschillend dacht over dat EU-lidmaatschap was een kortzichtige, een bekrompene, iemand die niet het geopolitieke verstand van een Karel De Gucht of een Günter Verheugen bezat. Of erger nog: het was een racist of een mestkever. Turkije zelf mocht dan wel de genocide op de Armeniërs loochenen: zoiets moest je door de vingers zien.

Het was goed dat Éric Zemmour dit alles nog eens op een rijtje zette in het panel van CNews:

Christine Kelly: Harold Hyman, nog een woordje tot besluit?
Harold Hyman: Een woordje tot besluit. Morgen zal het gaan over dat nieuwe Turkije dat een bedreiging wordt, en dan hebben de Europeanen tenminste toch gezegd dat de oostelijke Middellandse Zee onder de soevereiniteit van de Europese naties valt. Dat zal wel voor enige deining zorgen, en vanzelfsprekend hoeft het geen betoog dat Turkije geen lid wordt van de EU. Dat is volslagen…
Éric Zemmour: Maar Harold leest mijn gedachten! Want als toemaatje wilde ik net herinneren aan al die verklaringen van een jaar of tien-vijftien terug – en ik wil hier geen zaag spannen hé…
Christine Kelly: Non, non, non…
Éric Zemmour: …al die Chiracjongens , die Juppés, de socialisten…
Christine Kelly: Het zijn er wel wat.
Éric Zemmour: …die zegden dat Turkije zo nodig bij de EU moest. En als dan simpele mensen hen zegden: maar dit slaat nergens op! dat is een mohammedaans land! dat ligt niet in Europa! …dan werden die voor sufferds versleten door de grote weldenkenden en de grote lichten van die tijd. En nu slaan die zelf een ridicuul figuur, dat moeten we toch zeggen! Dat moet toch gezegd worden!
Christine Kelly: Laat dit dan het laatste woord zijn…
Éric Zemmour: Wel ja, een beetje geheugen kan geen kwaad!
Christine Kelly: Zo is dat. Dankjewel voor deze opmerkingen, We hebben maar weinig tijd meer voor onze twee genodigden…

Christine Kelly : Harold Hyman, un dernier mot.

Harold Hyman : Dernier mot, demain voilà on va parler de cette Turquie nouvelle qui commence à menacer et les Européens ont dit quand même que la Méditerranée orientale est un enjeu de souveraineté pour des nations européennes. Donc là ça va tanguer et puis, évidemment, est-il besoin de préciser que la Turquie ne rentrera pas dans l’Union européenne. C’est complètement…

Éric Zemmour : Mais Harold lit dans mes pensées, parce que j’allais rappeler quand même, pour la bonne bouche, toutes les déclarations d’il y a dix, quinze ans. Non, mais je ne vais pas ...je ne vais pas scier tout le monde hein…

Christine Kelly : Non, non non.

Éric Zemmour : ...tous les chiraciens, les juppés, les socialistes…

Christine Kelly : Il y en a plein.

Éric Zemmour : …qui disaient qu’il fallait que la Turquie rentrât dans l’Union européenne, et quand les pauvres gens leur disaient : mais! ça n’a rien avoir, mais! c’est un pays musulman, mais! ce n’est pas en Europe… ils se faisaient traiter d’abrutis par les grandes consciences et les grandes intelligences de l’époque. Donc il faut dire quand même ils sont ridicules ces gens-là aujourd’hui quand même. Il faut quand même le dire, il faut le dire.

Christine Kelly : On restera sur ce dernier mot…

Éric Zemmour : Eh oui, quand-même, il faut quand-même un peu de mémoire quoi!

Christine Kelly : Tout à fait. Merci pour ces remarques. Il nous reste peu de temps pour nos deux invités…

We weten wel wie

De vakantie zit erop voor Zemmour, en zoals Christine Kelly ons vorige week al aankondigde is hij 'bronzé, presque noir'. Hier een stukje uit zijn eerste optreden van het seizoen:

Christine Kelly: Verwildering, onwellevendheid* …Éric Zemmour, waar is de juiste maat te vinden, welke termen moet de regering gebruiken om over de gewelddaden in de samenleving te spreken?

Éric Zemmour: Kijk, om deze discussie juist te plaatsen moet men begrijpen dat woorden een ideologische en politieke lading hebben. Dat is essentieel, en wie zijn woordenschat aan de samenleving weet op te leggen heeft de ideologische strijd gewonnen. Links weet dit al heel lang, en daarom vindt het voortdurend woorden uit. Bijvoorbeeld, voor ‘illegaal’**  zullen zij zeggen ‘mensen zonder papieren’, en vervolgens verzinnen ze ‘migrant’. Ziet u, dat is nu helemaal gangbaar, en men heeft de indruk dat het om mensen gaat die men niet mag aanhouden, het is tenslotte legitiem, zij migreren! en weet u, dat deden ze heel de geschiedenis van de mensheid door al. ‘Illegaal’ betekent: ‘U respecteert de wet niet? eruit dan!’ Bon. 
Of neem nu – hier zijn de feministen heel sterk in – ‘feminicide’. Vroeger, toen wij nog klein waren zei men ‘passionele misdaad’. Ah, dan waren de juryleden al meteen vertederd. Vandaag met ‘feminicide’ heeft men de indruk dat het om genocide gaat. Mannen doden vrouwen dus puur omdát het vrouwen zijn, en zij de vrouwen willen uitroeien.
Bon, dat is semantiek.

Onwellevendheid nu. Wat is onwellevendheid? Dat is niets: je mag niet op de grond spuwen, geen papiertjes op de grond gooien, dát zijn onwellevendheden. En Emmanuel Macron gebruikt die term voor diefstallen, verkrachtingen, misdaden. Daar zie je al een ontkenning van de werkelijkheid die voor mij grenst aan minachting voor wat de mensen meemaken.

En daartegenover dan dat woord ‘verwildering’.*** Kijk, dat woord ‘ensauvagement’ heeft een interessante geschiedenis. Natuurlijk, het spreekt dat we in ‘verwildering’ ook ‘wilde’ horen. En onder ‘wilde’ verstaan we ‘barbaar’. En dus denken we aan de plundering van Rome door de barbaren in 496, en tegelijk ook zien we alle latere invasies enzovoort. En laat voor een keer dat woord ‘verwildering’ nu van links komen: Aimé Césaire**** koos die term om de kolonisatie aan de kaak te stellen, die de pre-koloniale samenlevingen ‘verwilderd’ had, en die term is in de jaren 2000 verschoven naar…

Kelly : Naar rechts.

Zemmour : …naar rechts. Er is het boek van Laurent Obertone, La France Orange Mécanique, en zelfs Marine Le Pen heeft hem overgenomen, nog vele anderen en zodoende. Ziet u, die term komt uit die tijd. Maar laat ik u zeggen: in werkelijkheid gaat het noch om ‘onbeschaafdheden’ noch om ‘verwildering’. Er is geen verwildering van de hele Franse samenleving.

Kelly : Wat dan wel?

Zemmour : Wel, men weet heel goed wie er ‘verwildert’. Ik las in de laatste dagen van de vakantie een artikel van procureur Philippe Bilger zelf, die zegt: wij weten wie verwildert, wij weten wie agressie pleegt, wij weten wie op de agente Melanie inreed, wij weten wie de buschauffeur in Bayonne doodde, wij weten wie alles kapotslaat in recreatiecentra, wij weten goed wie de stranden van Marseille verpest, wij weten goed wie in Zwitserland de toegang tot een zwembad werd verboden. We weten dat maar al te goed. We weten dat voor negenennegentig komma negen procent het gaat om kinderen van de Maghrebijnse en Afrikaanse immigratie. Dat wil niet zeggen dat álle Maghrebijnse en Afrikaanse immigranten dat doen! Natuurlijk niet. Maar het betekent wel dat men weet wie het zijn. En men weet overigens ook wie de slachtoffers zijn. Dat zijn Melanies, en de moordenaars van Melanie heten dan Youssef of zo. Dat weten we allemaal. En we weten maar al te goed dat de kranten dat niet willen zeggen. En als dan – dat komt ook voor – toevallig een François de verkrachter is, dan staat in alle kranten gedrukt: ‘François V.’ Bizar is dat.

Dus eigenlijk weten we alles. Het probleem met die ‘verwildering’ is bijgevolg: wie verwildert? en wie is de schuldige en wie het slachtoffer?

_______

* ‘Incivilité’. Zoals altijd is het onmogelijk om alle connotaties mee te nemen. ‘Onbeschaafdheid’ kwam ook in aanmerking. Maar ‘une incivilité’ kan ook een gewone onbeleefdheid zijn, wat wel aangeeft dat Macron erg ver ging met zijn eufemisme.

** ‘Clandestin’ zegt hij, maar het Nederlands kent niet ‘clandestien’ als substantief, wel ‘illegaal’.

*** Gérald Darmanin, minister van Binnenlandse zaken, gebruikte die term op 24 juli in een interview met Le Figaro, en Marlène Schiappa (minister van samenleving, ‘citoyenneté’) trad hem gisteren bij. Zij zou hem ook gebruiken, zegt ze bij France Inter: « Je crois qu'il a tout à fait raison de l'utiliser, ce terme, et ça ne me dérangerait pas de l'utiliser. » Voor France Inter is dat een woord van l’extrême droite. Ze keken niet ver genoeg terug.

**** Césaire bedacht het woord ‘négritude’, ook door Léopold Senghor gebruikt. Diezelfde gietvorm bracht hier iemand tot het begrip ‘belgitude’ maar dat zou ons te ver voeren nu.

Christine Kelly: Ensauvagement ou incivilité, Éric Zemmour, où se trouve la juste mesure, et quels termes doit utiliser le gouvernement pour parler des violences dans la société ?

Éric Zemmour : Alors, il faut bien, pour bien comprendre cette discussion, il faut bien comprendre que les mots ont une valeur idéologique et politique. C’est essentiel, celui qui met des mots, et qui impose ses mots à la société a gagné la bataille idéologique. La gauche le sait depuis très longtemps. C’est pour ça qu’elle invente en permanence des mots. Par exemple, pour ‘clandestin’ elle dira ‘sans-papiers’, et ensuite elle inventera ‘migrant’. Et ‘migrant’, on a l’impression que c’est des gens, on ne peut pas les arrêter quoi, ça tient depuis tout le tour, et puis c’est légitime : ils migrent ! voilà, c’est l’histoire de l’humanité. Vous voyez : ‘clandestin’ ça fait : ‘tu ne respectes pas les lois ? dégage!’. Vous voyez ? Bon. Quand par exemple on dit – là les féministes sont très fortes aussi – ‘féminicide’. Avant, quand on était petit on disait ‘crime passionnel’. Ah, déjà les jurés, bon, ils étaient déjà attendris. Aujourd’hui ‘féminicide’, on a l’impression que c’est ‘génocide’. Donc que les hommes tuent le femmes uniquement parce qu’elles sont femmes et qu’ils veulent exterminer les femmes, vous voyez. La sémantique, bon.

Donc ‘incivilité’, qu’est-ce que c’est ‘incivilité’ ? C’est rien, c’est on crache par terre, on ne jette pas un papier, c’est ça les incivilités. Et Emmanuel Macron l’a utilisé pour des vols, des viols, des crimes. Voyez déjà le déni de réalité, qui va je pense jusqu’au mépris de ce que vivent les gens.

Et puis il y a le mot ‘ensauvagement’, hein, c’est de l’autre côté. Voilà, c’est très intéressant l’histoire du mot ‘ensauvagement’. Évidemment, dans le mot ‘ensauvagement’ on entend ‘sauvage’, c’est une évidence. Et dans ‘sauvage’ on entend ‘barbare’. Et donc on entend le sac de Rome par les barbares en 496, et puis on entend toute la suite, toutes les invasions et-cetera. Et ‘ensauvagement’ pour une fois, c’est un mot qui vient de la gauche : c’est le mot choisi par Aimé Césaire pour dénoncer la colonisation, que ils ont ensauvagé les sociétés coloniales – heu, les sociétés pré-coloniales, pardon – et qui est passé dans les années 2000 ...

Kelly : À droite.

Zemmour : …à droite. C’est le livre de Laurent Obertone, La France Orange Mécanique, c’est même Marine Le Pen qui l’a repris, d’autres gens qui l’ont repris et-cetera. Vous voyez, c’est un mot qui remonte à cette époque-là.

Mais je vais vous dire, en vérité, le vrai sujet c’est ni des incivilités, ni un ensauvagement. C’est pas un ensauvagement de toute la société française.

Kelly : C’est quoi ?

Zemmour : Ben, on sait bien qui ensauvage. J’ai lu il y a quelques jours avant la fin des vacances un article de monsieur le procureur Philippe Bilger lui-même, qui dit : on sait bien qui ensauvage, on sait bien qui agresse, on sait bien qui roule sur la gendarme Mélanie, on sait bien qui tue le chauffeur de bus de Bayonne, on sait bien qui cassent tout dans les centres de loisirs, on sait bien qui pourrit les plages de Marseille, on sait bien qui est interdit dans une piscine en Suisse. On sait bien tout ça. On sait que ce sont à quatre-vingt-dix-neuf  pourcent virgule neuf des enfants de l’immigration maghrébine et africaine. Ça ne veut pas dire que tous les immigrés maghrébins et africains font ça ! Évidemment que non. Mais ça veut dire qu’on sait qui ils sont. Et on sait qui sont les victimes d’ailleurs. On sait que c’est des Mélanie, et que les assassins de Mélanie s’appellent Jouseph ou autre. On sait tout ça. Et on sait d’autant plus que les journaux ne veulent pas le dire. Et que quand par hasard – et ça arrive – c’est un François qui est un violeur comme un autre, là, dans tous les journaux il y a écrit ‘François V.’ C’est bizarre.

Donc on sait tout ça. Donc le problème de l’ensauvagement c’est : qui ensauvage ? et qui est coupable, et qui est victime ?