Nederlands is een rare taal

U herinnert zich dat niet meer, lezer, maar in 1980 had niemand een computer in huis en internet was nog onbekend. Als mensen met de snelheid van het licht iets wilden horen over een land aan het andere eind van de wereld, dan waren zij aangewezen op radiozenders, kortegolfzenders. Dat was een ingewikkelde kwestie met golven die teruggekaatst werden door de ionosfeer, en die de hele wereld rondstuiterden als de zonnewind wat meezat. De BBC had Alistair Cooke, met zijn Letter from America, en de Vlamingen hadden Jan-Albert Goris, ook uit Amerika. In de omgekeerde richting ging het ook, en zo konden Nederlanders die in de Nederlandse Antillen of Suriname woonden, of in Nieuw-Guinea, via de korte golf vernemen wat er in hun vaderland aan de hand was.

Karel van het Reve sprak jarenlang tot de landgenoten in de Rijksdelen overzee. Veel van zijn stukjes kunt u vinden in Luisteraars!, in 1995 bij van Oorschot uitgegeven, of anders natuurlijk in het Verzameld Werk. Maar plezieriger nog dan ze zelf lezen, is ze te horen voorlezen, zoals hieronder. Bedenk wel dat de luisteraars in de verre landen niet de kwaliteit hoorden die wij hier aan de zenderkant horen: bij hen ebde die stem op en neer, zoals bij ons De Stem uit Amerika. Dat aanzwellen en wegebben moet u er maar bij denken.

De stukjes van Karel van het Reve waren voor volwassenen bestemd, niet voor kleuters, en dus had hij het soms ook over een wat moeilijker onderwerp, zoals hier op 6 november 1980 over de problemen van mensen die uit de een of andere taal naar ons rare Nederlands vertalen. Die problemen worden vaak onderschat.