Dreigen met terrorisme IS al terrorisme !

.

,,Als de Europese Unie denkt dat ze simpelweg een christelijke club kan blijven, kan ik daar niets aan doen. Maar als ze de bruggen naar de rest van de wereld verbrandt, zal de geschiedenis haar dat niet vergeven.'' Dat zei de Turkse premier Tayyip Erdoğan afgelopen weekeinde bij de opening van het eerste moderne-kunstmuseum in Istanbul. Volgens hem kan een weigering van Turkije als EU-lid zelfs leiden tot meer geweld van islamitische terroristen, omdat de EU zich dan nog verder zou verwijderen van de islamitische wereld.

Mooie woorden zijn dat van vriend Tayyip Erdoğan, en voor ons Europeanen zijn ze erg leerzaam.

Vooraf: omschrijvingen als "christelijke club" zou een beleefd aankloppend kandidaat-lid achterwege mogen laten. Een beschaafd en welopgevoed mens zegt zoiets niet, en geeft vooraf géén kwalificaties aan een "club" waar hij dolgraag lid wil van worden, en die hij bijgevolg geacht wordt te respecteren in de vorm waarin hij nu bestaat.

Erdoğans omschrijving is echter behalve primitief, ook leugenachtig en hypocriet.

Leugenachtig omdat Europa een seculier land is, niet puur formeel zoals Turkije, maar in de harten van de Europese mensen! Dat Europa christelijke wortels heeft betwist niemand, maar dat er in Europa naast de christenen ook een groot deel atheïsten en andere niet-gelovigen leven, in onderling respect, dàt moet Erdoğan eens uitleggen aan zijn bevolking die zo graag christelijke kerken vernietigt. Hier in Europa leven tientallen miljoenen honden en varkens, zoals de islam ongelovige mensen betitelt. Europa is voor een belangrijk deel een zwijnenstal in plaats van een "christelijke club" en de Europese christenen, die een heel beschavingsproces achter de rug hebben, zien daar geen been in! Het Europese wij-gevoel, dat wel degelijk bestaat, is juist daarop gebaseerd. Galatasaray is een club, maar Europa is iets anders, beste heer.

Hypocriet is Erdoğan omdat hij aan zijn muzelmannen probeert wijs te maken dat Europa voorlopig nog niet islamitisch is, maar toch toebehoort aan "een volk van het boek", de Bijbel, wat voor islamieten nog net verteerbaar is (zij het niet in de praktijk, toch in theorie). Over dat Europese atheïsme houdt Erdoğan echter zijn besnorde bek als hij een "museum voor moderne kunst" opent.

De tweede uitlating is minder leugenachtig of hypocriet, maar wel even schandalig: Erdoğan zegt noch min noch meer dat zijn land potentiëel een terroristische staat is, en hij wil dus onder bedreiging lid worden van Europa. Nu, dreigen met terrorisme is al terrorisme!

Erdoğan beseft blijkbaar heel goed dat hij zelfs met zulke adelbrieven wel wegkomt bij figuren als Balkenende of Verhofstadt of Schröder: die willen immers meteen met hem aan tafel, ook al erkent Turkije niet eens alle landen van hun "club".