Karel de Gucht heeft zichzelf gedeclasseerd

.

Hoe beschamend is het niet dat De Gucht (in de Zevende Dag) de feitelijke maar wederrechtelijke bezetting van een stuk van Griekenland heeft erkend: "Heb je al eens gezien waar Cyprus ligt?" zei hij aan Vanhecke, "...dat ligt nog onder Turkije ! onder die bocht! het is nog verder dan Turkije!".

Dat klopt maar half (Turkije loopt nog wel iets verder door naar het Oosten) maar daar gaat het niet om: De Gucht was even buiten adem en wist gewoon niet meer wat gezegd. Dat kan gebeuren. Buitenlandse Zaken is een moeilijk departement, en de wereldkaart is groot. En, zoals geloof ik Bomans opmerkte: een klein land heeft meer buitenland dan een groot.

In plaats van er onder omstandigheden het zwijgen toe te doen, als een verstandig man, permitteerde De Gucht zich liever een ongelooflijke lichtzinnigheid (die overigens aan de ingebedde moderator ontsnapte).

Voor wie een moment nadenkt is De Guchts feitelijke erkenning van de Turkse bezetting van Cyprus volslagen eerloos, maar hijzelf dacht blijkbaar dat het wel zou passeren, al was zijn uitspraak tegen het volkenrecht in.

En zo'n man zetten wij aan tafel bij de komende "onderhandelingen" met Turkije ...een man die al lang blij is als Erdoğan een vage, mondelinge toezegging doet over een soort van handelsovereenkomst met Nicosia. Een gebaar in het najaar volstaat voor onze neofiet.

Stelt u zich even in de plaats van een christen burger van Nicosia: wat zou u denken als u de vertaling onder ogen kreeg van wat Karel De Gucht daar in de Zevende Dag uit zijn nek heeft gekletst? "Die minister geeft blijkbaar weinig om óns Europees burgerschap", zal hij zeggen; of, "Burgerschap is voor jullie misschien iets anders dan voor ons ...maar ja, wij nieuwkomers stellen ons allicht te veel voor"?

Nu geloof ik nooit dat De Gucht zelf de draagwijdte van zijn woorden heeft beseft: kwaadaardig is die man immers niet ...al kan hij beter stevig aan de leiband worden gehouden.

Aan die Nicosiaan zou ik de situatie zo uitleggen: Wat die minister zei was niet meer dan een duizeling, een dwaasheid, een zwakte, een lafheid in de hitte van het debat. Kortom wat wij hier noemen: "een slechte communicatie".

Maar ik vrees dat hij antwoordt: De consequenties van wat uw minister De Gucht heeft gezegd, die blijven! en die zullen in Ankara, iets voorbij Cyprus, uitstekend ontvangen zijn..

..