Je mag niet jokken, dr. Hooghe!

.
Nee, het gaat niet goed met dr. Hooghe. Zijn geestelijke toestand evolueert ongunstig. Voorlopig is hij nog even huisarts bij De Standaard, maar hij lijkt de weg op te gaan van confrater Le Compte en zal de duizend niet halen.
Zoals iedereen, heb ik het altijd normaal gevonden als een dokter mij na het consult een vrijwel onleesbare prescriptie meegaf. Onleesbaarheid is maar een klein bezwaar bij versteende formuleringen, en een geoefend apothekersoog brengt die moeiteloos thuis.
Kwalijk werd het pas toen de goede dokter ook briefjes begon mee te geven waar slechte doseringen op voorkwamen. Verdachter nog, toen hij geen onderscheid meer leek te kunnen maken tussen de verschillende religieuze producten die hij voorschreef. En helemaal ongerust werd ik, toen de dokter mij bij het buitengaan gauw nog zijn fantazierijke toekomstbeelden begon toe te stoppen.

Laten we eens kijken lezer, of wij samen nog iets verstaanbaars kunnen vinden op zijn laatste briefje.
.

Samenlevingen hebben het recht hun historische eigenheid te beschermen tegen nieuwkomers die zich op hun grondgebied komen vestigen. Alleen moet het dan wel om een acute bedreiging gaan en dat is in West-Europa niet het geval. De islamitische minderheid telt hooguit enkele procenten van de bevolking en hoewel dit percentage de komende decennia allicht nog zal stijgen, zal de islam altijd een kleine minderheidsgodsdienst blijven in West-Europa.

De dokter delireert vrees ik. Of zou hij nog nooit in Amsterdam, Rotterdam, Antwerpen, Brussel, Gent of Rijsel zijn geweest? Natuurlijk wel, alleen verblijft hij daar altijd in beschermde instellingen. Zelf beschouwt hij dit laatste als een voordeel: “Als je het van op enige afstand bekijkt […]”. Die afstand heeft wel als gevolg dat hij er al eens radicaal naast durft te zitten met zijn diagnoses, en dat zoals gezegd ook de doseringen van zijn remedies nergens op slaan.

“Alleen moet het dan wel om een acute bedreiging gaan […]”

zien we hem schrijven. Op dit moment is er met onze samenleving nog niets aan de hand. If it ain’t broke, don’t fix it!
Met preventieve geneeskunde moet je bij onze dokter niet aankomen. Gewestelijk bijgeloof zegt hij, terwijl dit standpunt van hem juist goed aanleunt bij de volksgeneeskunde. Je kunt maar beter eens goed uitzieken, zegt de man in de straat. Zoek hier geen logica achter, want wat de meeste Europese patiënten wensen, is dat de thermometer van “dit percentage” in het geheel niet meer stijgt, maar liefst onmiddellijk gestabiliseerd wordt, en daarna geleidelijk daalt.

Voor dr. Hooghe zijn overigens alle religieuze medicamenten elkaar waard. Ze behoren wellicht tot zijn non-beliefsystem, om met Milton Rokeach te spreken, en tussen zaken die je verwerpt maak je geen onderscheiden.
Ikzelf, met mijn open geest, zou nog een minimaal onderscheid willen voorstellen tussen religieuze systemen die mensenoffers aanbevelen, of eisen, en andere. Hooghe niet. Azteken, mohammedanen, leden van de Mariacongregatie, allemaal gelijk voor de laïcité van de closed mind.

En dan die wilde toekomstveronderstelling van hem, dat:

“de islam altijd een kleine minderheidsgodsdienst [zal] blijven in West-Europa”.

In welk esoterisch geschrift mag onze dokter dit gevonden hebben?

Maar we weten het: politicologie stelt intellectueel helemaal niets voor. Wel kunnen politicologen zedenpreken houden als de beste pastoors of doktoors, maar bijvoorbeeld tellen en meten gaat hun vermogens ver te boven. Zich belachelijk maken kunnen ze weer uitstekend:

“Aartsbisschop Rowan Williams van Canterbury ontsnapte vorige keer ternauwernood aan een publieke steniging.”

Grotesk. En die bijna-steniging komt vanzelfsprekend door onze vooroordelen.

“Als het over de islam gaat, dan liggen onze vooroordelen klaar: fundamentalisme, de boerka, steniging van overspelige vrouwen en het afhakken van de handen van al wie betrapt wordt met te lange vingers.”

Die Rowan Williams had het overigens vooral over personen- en familierecht, zoals uit zijn bewoordingen in Engelse kranten blijkt, maar Hooghe beseft dat weinige Standaardlezers die kranten zien, en dus probeert hij een leugentje.
Het ging Williams over renteloos bankieren suggereert Hooghe, al wil hij, bang voor zijn eigen schaduw, zelfs dát niet met zekerheid gezegd hebben:

“allicht refereerde Williams eerder naar dat soort disputen.”

Marc Hooghe heeft allicht eerder de tekst van Williams nog niet helemaal gesnapt, maar hij doet mij wel azo abeetje denken aan Castar Danneels.
Alsof trouwens dat hele renteloos bankieren op zich geen leugen was, maar enfin, dat kan dr. Hooghe onmogelijk bevatten, en tenslotte stapt zelfs blaaskaak Lippens van Fortis daarin mee.

Wie maakt zich nog illusies over de toestand van deze dokter? Wat kun je nog verlangen van iemand die zelfs de betekenis van zijn eigen woorden niet goed snapt?

“[…] we worden geconfronteerd met het feit dat de islam een regulier onderdeel is geworden van de Europese samenleving.”

Geconfronteerd worden met iets dat regulier is, dr. Hooghe?
Toegegeven, Fremdkörper is een substantief dat zelfs in mijn oor een onsympathieke bijklank heeft, maar je mag ook niet in de andere richting overdrijven: “regulier” is wel het laatste adjectief dat bij een gewone Europeaan zal opkomen.
.