Sahra Wagenknecht: le parler-vrai

Sahra Wagenknecht zetelt voor Die Linke in de Bondsdag, en ze heeft een boek geschreven waarin zij korte metten maakt met de life style-linksen.*  Ook de identiteitspolitiek, de klimaatmarsen, de ‘woke’-beweging en de AfD krijgen ervan langs. Dat boek moet goed verkopen, want al bestelde ik het nog voor de verschijningsdatum, de uitgeverij meldde mij vandaag, per brief:

Ik vertaal dan maar een interview dat Andrea Maurer maakte voor ZDF-Berlijn.

.

ZDFheute: Frau Wagenknecht, wat is uw identiteit? 

. Sahra Wagenknecht: Iedere mens heeft meerdere identiteiten. Natuurlijk ben ik burger van dit land. Ik voel me ook Europees en ik zie mijzelf als links. Ja, identiteit is iets belangrijks maar wat mij ergert is dat bij debatten over identiteitspolitiek steeds weer de scheidslijnen naar voren worden gehaald. Mij interesseert het niet wat iemands afstamming is, en seksuele oriëntaties zijn privé.

Maar de zogenaamde identiteitspolitiek blaast dit soort vragen op tot fundamentele grenslinies die bepalen wie waarover mag spreken, of wie een slachtoffer is. Ikzelf heb een Iraanse vader en werd als kind gepest vanwege mijn voorkomen, want in het dorp waar ik woonde waren verder geen kinderen van niet-Duitse ouders. Toch zou ik mij vandaag nooit als slachtoffer opvoeren. 

.

ZDFheute: Waarover gaat het volgens u dan wel in dit debat?

.

Wagenknecht: Mij gaat het om het wegzakken van de sociale linksen. De huidige toestand moet ons toch verontrusten? De Union ligt open en bloot aan scherven – zowel wat de K-Frage** betreft, als door hun miserabel crisismanagement. En toch vallen SPD en Linke samen, bij nog amper 25% van de kiezers in de smaak. Zoiets heeft toch zijn oorzaken.

Een van de oorzaken is dat linksen ertoe neigen thema’s naar voren te schuiven die aan de echte problemen van de mensen voorbijgaan, en sterker: die veel mensen als kleinerend ervaren.

Als bijvoorbeeld woke academici hen vertellen hoe zij moeten denken en spreken, en als een erg geprivilegieerde levensstijl als progressief wordt voorgesteld. Elektrisch autorijden, bioproducten kopen of in de binnenstad wonen, waar men met de fiets naar het werk kan – dat zijn allemaal zaken die men vooreerst zich moet kunnen permitteren.

.

ZDFheute: U polemiseert in uw boek tegen protestbewegingen als ‘Fridays For Future’. Wat hebt u tegen die – meestal jonge – mensen die voor klimaatmaatregelen de straat opgaan? 

.

Wagenknecht: Ik juich het toe als jonge mensen zich engageren. Maar dan moet je ook in aanmerking nemen dat die beweging zo goed als uitsluitend gedragen wordt door jongelui afkomstig uit relatief welstellende milieus die zich tot de hogere middenklasse rekenen. Veel van de eisen laten duidelijk zien dat voor een groot deel van de activisten sociale problemen van secundair belang zijn. Maar als mensen wie het nog nooit aan iets ontbroken heeft, aan anderen gaan prediken dat ze van bepaalde zaken afstand moeten doen, dan komt dat uiteraard niet goed aan bij de minderbedeelden.

Juist voor diegenen die de laatste jaren alsmaar harder hebben moeten vechten voor hun beetje welstand, betekenen duurdere benzine en stookolie een verdere verslechtering, temeer daar deze mensen veelal niet in moderne lage-energiehuizen wonen, en er op het platteland überhaupt geen alternatief is voor de auto. We hebben een politiek rond de klimaatwissel nodig, maar dit lijkt mij geen zinvolle weg.

.

ZDFheute: De AfD applaudisseert voor uw stellingen, en in Sachsen-Anhalt maken ze zelfs propaganda met uw portret. Als u zelfkritisch bent: vanwaar die toenadering tot de AfD? 

.

Wagenknecht: Er is geen toenadering. Die toe-eigening is een onbeschaamdheid, en ik onderneem gerechtelijke stappen. De AfD weet natuurlijk zeer goed dat de linkerzijde met haar identiteitspolitiek de kleine man bruuskeert. En de AfD weet ook dat een linkerzijde die een meer populair programma heeft, en zich tot de brede meerderheid richt, de AfD zou schaden. Daarom proberen zijn mij natuurlijk te discrediteren. De AfD zou ook veel zwakker staan als zij niet deels ook zaken aansneed die de mensen beroeren.

Kijk, u hebt een uitspraak van mij gebruikt: immigratie begrenzen. Volgens peilingen is de grote meerderheid van de Duitsers van mening dat immigratie op bepaalde gebieden juist en legitiem is, maar dat men grenzen moet stellen. Dat is met andere woorden geen uitspraak van de AfD: ze wordt door de meerderheid gedeeld. En als de linkerzijde de AfD het genoegen gunt reële problemen te verzwijgen, enkel omdat de AfD ze benoemt, dan helpt zij de AfD tenslotte. Maar ik wil de AfD niet helpen, ik wil ze verzwakken.

.

ZDFheute: Die Linke deelt uitdrukkelijk niet uw standpunt dat de immigratie begrensd moet worden. U bent net lijsttrekker in Nordrhein-Westfalen geworden, en velen in uw partij vragen zich af of u haar uitgangsstandpunten nog deelt. Doet u dat?

.

Wagenknecht: Wij zijn een pluralistische partij en in het kiesprogramma staan veel zaken die ik hartstochtelijk onderschrijf, zeker wat het sociale betreft. Bij de kwestie van de immigratie zijn er eenvoudigweg onderscheiden meningen.

Hoe men in ons land de gevolgen van de migratie ziet heeft per slot van rekening weer veel te maken met de persoonlijke situatie. Als volksvertegenwoordigster hoef ik wat mijn job betreft niet in concurrentie te treden met enige inwijkeling. En wie een goed inkomen heeft, woont in buurten waar zijn eigen kinderen hoogstens in het literatuur- cultuuronderricht kennis maken met andere culturen. Men zal daar geen kennis maken met de omstandigheid in een klas te worden ondergebracht waar de meerderheid geen Duits spreekt.

Als mensen die in een economisch afgeschermd milieu leven, dan diegenen die dagelijks met zulke problemen te maken hebben voor racisten uitmaken omdat zij sterke immigratie niet enkel als een verrijking beleven, dat is aanmatigend.

.
ZDFheute: U schrijft in uw boek dat de rechtse partijen nu de nieuwe arbeiderspartijen zijn. Zit u dan, heel principieel bekeken, nog in de juiste partij?

.

Wagenknecht: Ik stel iets vast dat ons schrik moet aanjagen: dat, niet enkel in Duitsland, juist de arbeidersstand intussen overproportioneel rechts stemt. Bij de deelstaatverkiezing in Baden-Württemberg was de AfD onder de arbeiders de sterkste partij. In het oosten haalt zij nog hogere scores. Wie daaruit niet het besluit trekt dat de linksen een of ander slecht hebben aangepakt, die is waarlijk zelfingenomen.

.__________ 

  * Bijvoorbeeld mensen die Vooruit willen op sjieke basketslofjes.

** De vraag wie kandidaat-kanselier wordt.