Een modern geloofspunt*

Opvallend de laatste weken zijn de inspanningen van de goede media om het thema ‘immigratie’ uit de kiescampagne te houden. Dat woord moet zo weinig mogelijk vallen. Over ‘milieu’ doen ze er wijselijk helemaal het zwijgen toe, want dat pakte vorige keer zo slecht uit: de achterlijke kiezer volgde hun vingerwijzingen  niet. Koopkracht dan maar? Of, waarom niet, ‘gender’? Je leest er heel veel over, niet alleen hier maar ook in Frankrijk. Daar won Karla Sofía Gascón, een ‘transvrouw’ geboren als Carlos, in Cannes de prijs voor de beste vrouwenrol.

Hieronder vertaal ik uit een interview met Marion Maréchal, waarin zij die bekroning afkeurt, en Gascón heeft intussen klacht ingediend samen met een reeks LGBTQuerty-organisaties. Opvallend is dat Maréchal, net als Van Grieken bij zijn tv-optreden, het argument “âgephobe” gebruikt: de afkeer voor oude mensen.** Nu goed, dat voorbeeld kwam eerder al uit Engeland aangewaaid, mogelijk haalden zij beiden hun mosterd daarvandaan:

Wat stoort u aan deze prijs? Had ze hem niet mogen krijgen?

Marion Maréchal: U kent het citaat van Orwell dat zegt dat in tijden van universeel bedrog, de waarheid vertellen een revolutionaire daad is.*** Wat ik zeg is dat dag in dag uit beweren dat een man een vrouw is, of een vrouw een man, daar nog geen waarheid van maakt. En ik geloof dat er inderdaad een poging wordt gedaan, relatief minachtend laten we zeggen, om vrouwen weg te cijferen, als een man, inclusief een transgender man een prijs krijgt die eigenlijk naar een vrouw had moeten gaan.

Maar ze ís een vrouw, volgens de burgerlijke stand is ze een vrouw, trans, maar ze is een vrouw.

En ik ben vijfenzestig jaar. Ik ben vijfenzestig, ik heb cosmetische operaties ondergaan om rimpels te krijgen, ik heb mijn leeftijd laten veranderen bij de burgerlijke stand en als u mij de mogelijkheid ontzegt om vijfenzestig te zijn, als u me zegt dat ik geen vijfenzestig ben, dan bent u leeftijdfobisch.

Dus ú bent transfoob.

Komaan, u ziet toch het absurde van deze redenering? Vandaag worden we gedwongen om een leugen te geloven, maar als deze persoon er als een vrouw wil uitzien, dan is dat zijn of haar goed recht.

Dus u zegt: ik ben transfoob.

Maar laten we toch ophouden met onszelf te dwingen om te geloven dat dit een vrouw is, en laten we ophouden onszelf te dwingen om ook te zéggen dat dit een vrouw is. Nee, vrouw-zijn is een biologisch feit. Nu ben ik een vrouw, en denk ik dat het bijzonder minachtend is om vrouwen tegenwoordig te vervangen bij onderscheidingen, of op terreinen of missies die voor hen zijn weggelegd. Vandaag gaat het nog relatief goed in de sport, maar hoe lang nog? Maar voor hoe lang? Voor hoe lang, als we alsmaar verder gaan op dit gebied? Dus nee, ik denk niet dat dit transfobie is, ik denk dat het gewoon op een waarheid wijst.

In ieder geval bent u er dus tegen dat sommige mensen van geslacht veranderen?

Nee, mensen zijn volkomen vrij om dat te doen, maar laten we als maatschappij ophouden dat als een biologische realiteit te beschouwen, en zo opnieuw vrouwen de beloningen onthouden die haar toekomen.

_____________ 

    * Het hier voor de geest komende woord credo quia absurdum, vaak aan Tertullianus toegeschreven, is wellicht van Voltaire afkomstig, in een brief aan d'Alembert.

  ** Fobie betekent in onze ongeletterde tijden niet langer (ziekelijke) angst, maar gewoon afkeer of zelfs haat.
*** Net zoals Voltaires beroemde uitspraak over de vrije meningsuiting nergens bij hem te vinden is, staat ook “In a time of deceit telling the truth is a revolutionary act” nergens bij Orwell.