De kleine Douglas wil niet groot worden
.
Het blijft verbazen dat een stuk gepeupel, of gespuis, of geboefte, of schorem, of crapuul als u wil, kortom een stuk tuig als de journalist Douglas De Coninck, zomaar wegkomt met een opmerking als de onderstaande, die hij op Facebook maakte toen Luckas Vander Taelen zijn intussen beruchte stuk in De Standaard had geschreven:
Luckas is gewoon een akelige racist en geen verdere aandacht waard
October 13, 1:18am
Ik heb geduldig gewacht, maar stilaan begin ik me af te vragen: .heb ik iets gemist, en heeft er toch iemand, ergens, aan die snotneus een paar oorvijgen verkocht?
.
http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html
18 opmerkingen:
Wat jammer dat de heer De Coninck het fatsoen niet heeft om de passage citeren, dan wel parafraseren waaruit het onomstotelijk blijkt dat die grove beschuldiging op haar plaat is.
Hoewel het De Conincks opmerking niet zou kunnen vergoelijken, struikelde ik zelf over zijn gebruik van de uitroep 'onze waarden'.
Waarden zijn immers universeel en behoren bijgevolg niemand toe.
Waarden zijn helemaal niet universeel denk ik, beste PN. Zij behoren altijd bij een bepaalde gemeenschap, en een andere gemeenschap heeft er weer compleet andere.
Het begrip "eer" mag ik misschien als voorbeeld voor een waarde aanhalen.
Maar hoe anders is niet de invulling daarvan, en dus dat begrip zelf ...bij ons, in Japan, in het Oude Rome, in Turkije vandaag?
Spreken wij dan nog over één waarde, of niet veeleer over heel verschillende begrippen, met hoogstens een paar raakvlakken?
'I respectfully disagree' - ik weet niet zo gauw hoe men dat even vlot in het Nederlands zegt.
Precies dat het woord eer door eenieder gekend is, bewijst dat het om een universeel begrip is. Hoe men dat begrip invult, is dan weer geheel en al cultuurgebonden.
We are in deep philosophical waters here, en Lévy-Strauss kan ons niet meer helpen...
Dat ook de agressievere (zie stuk Vander Taelen) moslimbroeders het woord "respect" kennen, daar valt inderdaad niet aan te twijfelen.
Dat ze daarom de inhoud ervan vatten, lijkt mij al iets minder evident, PN.
De invulling van zulke "waardenwoorden" gebeurt door de beleving ervan, via trial and error en de goed- of afkeuring door de gemeenschap waarin m'n leeft.
Anders hebben we mijns inziens met z'n allen genoeg aan de Dikke Van Daele (of is het de Grote Van Daele) om het licht te bereiken...
De zaak is nogal simpel: ofwel heeft onze Douglas gelijk, en dan treedt onze Jozef op tegen die onverlaat van een Luckas.
Ofwel heeft onze Douglas géén gelijk, en dan stelt hij zich eventueel bloot aan een vervolging wegens belediging (in dat geval wel voor het reguliere gerecht, en niet voor het speciale parket van onze Jozef De Witte).
Hoewel ik Luckas vooral een akelige opportunist vindt, die alsnog het debat naar zijn partij toe wil trekken, vind ik het als slachtoffer van aanhoudend allochtoon en francofoon racisme, vooral pijnlijk dat iemand die het heeft over de dagelijkse terreur en de dagelijkse vernederingen waar Vlamingen al bij mijn weten sinds de door mijn familie overgeleverde herinnering onder lijden, door een stuk tienvoudig onbenul als DdC om die reden ostentatief wordt uitgescholden voor akelige racist. Wat Luckas uit opportunisme beschrijft is nog maar de top van de ijsberg. Maar de meeste mensen zijn zo geïntimideerd dat ze de rest niet eens durven te vertellen. Wat aan de hand is, is een 'slimme' genocide van de Vlamingen van Brussel, de echte dan en niet die achterlijke carrébrillekensdragende sukkels uit West-Vlaanderen of zo, die hier rondhangen en zo onvoorstelbaar blij zijn de taal van Di Rupo te kunnen spreken.
Bij hoge uitzondering ben ik het oneens met je mening Marc dat Douglas De Coninck schofterige dingen schrijft.
Douglas is blijkbaar één van de weinige journalisten die de christelijke waarden , zoals ooit door De Standaard gepropageerd, hoog in het vaandel draagt.
De Standaard zou De Coninck op een schild moeten verheffen als zijnde een reliek uit een glorieus christelijk verleden, want wat Douglas schrijft is in volledige harmonie met het Nieuwe Testament.
Uit de Willibrordvertaling citeer ik even de evangelist Lukas, hoofdstuk 6, vers 29 en 30 :
[29] Slaat iemand je op de wang, bied hem dan ook de andere, en pakt iemand je jas af, weiger hem ook je hemd niet. [30] Vraagt iemand je om iets, geef het, en pakt men iets van je af, vraag het dan niet terug.
Luckas Van der Taelen zag deze houding blijkbaar niet meer zo goed zitten. Hij kreeg er genoeg van om zijn andere wang met de glimlach aan te bieden -alsmede zijn hemd, zijn jas en zijn portefeuille - aan de jongelui die hem daarom met een zekere aandrang verzochten. Van der Taelen kan men dan ook niet een goede Christen noemen. Zelfs zijn faam als goede Groene ! kan hier in het gedrang komen.
Douglas De Coninck daarentegen reageerde als een perfecte christenmens. Afgeven die jas en dat hemd ! En begin daarover niet te mekkeren of je bent een bekrompen mens!
Laten we hopen dat De Standaard opnieuw meer en meer van deze lucide journalisten in dienst neemt opdat wij, minder begaafden, wederom het licht in de duisternis zouden zien.
@Figaretto: Er zit een voorbeeldige consequentie in Douglas zijn houding, zeer zeker Figaretto, en zijn diepe christelijkheid is des te indrukwekkender omdat hij, als Humo- en Morgenjournalist, zich daar misschien niet eens bewust van is.
Laten wij dus een voorbeeld nemen aan een man, die in christelijke deemoed ons pas zijn ware Grootheid laat zien.
@ Naam en adres ook bij de redactie niet bekend: wat je opportunisme noemt bij Vander Taelen (en voor een stuk IS het dat natuurlijk) is niettemin een belangrijk politiek statement binnen een partij die altijd schaapachtig de "multiculturaliteit" verdedigde en verdedigt. Ook al heeft nooit iémand in die partij (of in gelijk welke partij) ooit een goede definitie van dat concept kunnen verzinnen.
Ik wens Luckas Vander Taelen ronduit Proficiat, want hij brengt iets ter tafel dat in zijn eigen partij volkomen taboe is. Zelfs gewoon het noemen van dit probleem, zonder wat voor evaluatie ook, is daar al een overtreding.
FilipVG
Het is mij onduidelijk hoe men oorden kan gebruiken 'zonder de inhoud ervan te vatten'.
Ik zou u evenwel willen doorverwijzen naar de diepe wateren waar de gastheer van dit blog het over had: de controverse die heerste tussen Socrates en Sofisten over de relativiteit van waarden.
In die voorstelling van zaken is mijn standpunt analoog aan dat van Socrates, het uwe aan dat van de Sofisten.
@PN
Een verwijzing naar Lévy-Strauss heb ik in deze discussie al aangetroffen en die leek mij absoluut ad rem, maar wat Sokrates' standpunt is, waarmee u het uwe vergelijkt, zoudt u dat nog wat kunnen verduidelijken? Want ik heb in deze blogposts nog geen Sokrates of sofisten opgemerkt.
Toen u het over die diepe wateren had, dacht ik dat u verwees naar het relativismedebat dat heerste tussen Socrates en de Sofisten. Plato heeft die discussies opgetekend.
Naar ik me meen te herinneren was het Protagoras die het standpunt innam zoals dat hierboven is geformuleerd door FilipVG. Waarheid zou geen objectieve essentie hebben.
Ik citeer nu uit een oude cursus van classicus/filosoof Koen Verrycken:'Welnu, aldus Socrates, van tweeën één: ofwel betreffen dergelijke termen iets reëels, en dan is één betekenis de juiste en zijn alle andere verkeerd, ofwel hebben ze geen welbepaalde inhoud, en dan moet men ophouden één term voor verschillende dingen te gebruiken.'
Ben ik u daarmee tegemoetgekomen?
Met excuses aan Mevrouw Hoefmans en de gastheer van dit blog; om een onverklaarbare reden haalde ik uw namen door elkaar.
Het bericht hierboven was dus met andere woorden aan mevrouw Hoefmans gericht.
No problem :-)
Om met Hans Jansen te spreken: geen van beiden zijn wij de andere.
Vriendelijke dank voor de extra uitleg. En ja, Sokrates is de quasi onbereikbare onkreukbare rechtlijnige zuiverheid van denken. De sofisten daarentegen hebben de verse democratie een stem gegeven, met o.a. Protagoras als onkreukbare sofist (in de positieve betekenis van het woord). Een mix lijkt me mogelijk, maar ik ben Sokrates natuurlijk niet.
Ik wilde de bijdrage van de Sofisten geenszins minimaliseren.
Maar wanneer het aankomt op het gebruik van algemene kwalificaties zoals eer, liefde en rechtvaardigheid - zo meen ik te weten - had Socrates het bij rechte eind en niet zijn gesprekspartners.
Iemand anders - van een geheel ander kaliber - heeft dat ook wel eens 'de nulste wereld' genoemd.
@PN en Marjorie Hoefmans: de sofisten waren inderdaad, zoals opgemerkt, iets anders dan wat wij gemeenlijk verstaan onder die term, nl. schuinsredeneerders. Hun welsprekendheid (en het feit dat zij zich lieten betalen voor hun lessen daarin, wat aristocraten natuurlijk verachtelijk vonden) heeft hen een kwalijke naam bezorgd, maar (en het is een gemeenplaats om dit nog op te merken) ...welsprekendheid is natuurlijk een fundament van de democratie.
@Marc:
Die welsprekendheid als fundament mag ook ruimer gezien worden. Zo ben ik enigermate ontstemd als ik de spandoeken zie die geestesverwanten van Luckas Vander Taelen aanbrachten in mijn gemeente in het kader van 11.11.11: "Milleniumdoelstelling" lees ik met open mond...
Een reactie posten