Een eervol standpunt
Marc Uyttendaele, professor constitutioneel recht aan de ULB, schreef in Le Soir een interessant artikel, en ik vertaal daaruit een tweetal alinea's. Een politiek standpunt als het zijne verscheen er nog niet in de Vlaamse pers, of zeker niet in even duidelijke termen. Van Vlaamse politici, op enkelen na, hoorden we zelfs heel andere geluiden. Denken we maar aan al het stoers dat Kristiaan Peeters, die zich waarschijnlijk voor een soort filmheld houdt, allemaal meende te moeten afscheiden op Twitter en aanverwanten.
Liever dus een wat perfide PS-man aan het woord laten dan een CD&V'er of sp.a'er:
In plaats van zich eenvoudigweg op het democratische spel te verlaten, op de verkiezing van een wetgevende vergadering, op een onafhankelijkheidsreferendum dat deze keer met de waarborg van de rechtsstaat zou plaatshebben, stemt mijnheer Rajoy in met de criminalisering van de tegenstander, en dus met een aloude totalitaire methode. Een methode die te allen tijde door alle dictaturen is aangewend, en ook een methode die belet om vandaag nog onderscheid te maken tussen de Turkse en de Spaanse regering.
Het zou de Belgische rechters – die morgen het Europese aanhoudingsbevel zullen zien dat tegen de heer Puigdemont afgeleverd werd – het zou hen tot eer strekken als zij zich aan het huidige klimaat wisten te onttrekken. Het zou hen tot eer strekken als zij zich de volgende eenvoudige vraag zouden stellen: stuurt men een opposant naar zijn land terug, die gevangen zal worden gezet met als enige reden dat hij een politieke strijd voert tegen de bestaande macht? Hopelijk zullen zij hun redeneringen op waarden en vrijheden laten steunen, en zich niet laten besmetten door hun eventuele antipathie voor het Vlaams-nationalisme.
2 opmerkingen:
Er was natuurlijk de onomwonden stellingname van hoofdredacteur Jan Segers in Het Laatste Nieuws, eergisteren – een stuk waarmee Segers bewees wat ik al jaren geloof, namelijk dat HLN de enige échte kwaliteitskrant in Vlaanderen is. Daarmee bedoel ik dan een krant die niet te beroerd is om, als de omstandigheden dat vereisen, een standpunt in te nemen dat dwars tegen de braafheid van de heersende pensée unique ingaat. (Ik heb een scan van zijn artikel klaar, maar zie geen mogelijkheid om een prentje aan deze reactie vast te hechten.)
De Standaard staat natuurlijk het laagst, De Morgen is iets beter, en Het Laatste Nieuws mag bijna halfweg goed genoemd worden, vaak ook is hun Nederlands beter dan bij eerstgenoemden.
Een reactie posten