Het verschil tussen dokters en advocaten

Misschien is door de Mary-Jambon-affaire onderstaande deontologische uitspraak van Jacques Vergès vandaag weer actueel. Waar hijzelf overigens die ligne blanche trok waar hij het over heeft, is niet altijd even duidelijk geweest:

Vergeleken bij dokters genieten we als advocaten een enorm privilege. Wij kunnen aan een kerel zeggen: 'Ik heb geen zin u te verdedigen.' Maar na een aanvaarding zijn wij door dat vertrouwen gebonden, en moeten wij met hand en tand vechten om hem te verdedigen. Alle wapens inzetten die de wet en de gebruiken ons ter hand stellen. Maar ik geloof dat we nooit over de schreef mogen gaan, want precies dan worden wij kwetsbaar.

Nous avons comme avocats un privilège énorme par rapport aux médecins. Nous pouvons dire à un type : ‘J’ai pas envie de vous défendre.’ Mais si on accepte, cette confiance nous oblige, et nous devons nous battre becs et ongles pour le défendre. Utiliser toutes les armes que la loi et les usages nous donnent. Mais je crois qu’on ne doit jamais franchir la ligne blanche, parce qu’à ce moment-là nous devenons vulnérables.