Horatius had een afschuw van windturbines

Horatius begon een van zijn Oden met volgend vers: Odi profanum vulgus et arceo; ik kan de onwetende massa niet luchten en blijf ze uit de weg. Misschien vindt men zo'n aanhef niet sympathiek vandaag, het is een vloek bijna, al zien we die afschuw van het volk ook nu wel in politiek en journalistiek.

Maar verderop in diezelfde ode neemt hij een standpunt in dat we tegenwoordig als 'groen' zouden omschrijven:

contracta pisces aequora sentiunt

iactis in altum molibus; huc frequens

caementa demittit redemptor

cum famulis dominusque terrae 

fastidiosus:

[De vissen voelen de waterspiegel krimpen als reusachtige pijlers de bodem worden ingedreven. De aannemer en zijn werkmannen, en de eigenaar naast hem (die op het landleven is uitgekeken) kieperen er vaak dit afval in.]

Nu rijst de vraag: kan Horatius het hier al gehad hebben over de reusachtige 'parken' met windturbines op zee? Dat valt niet uit te sluiten: tenslotte is een dichter een ziener, of zoals hij zichzelf omschrijft: een priester van de Musen, Musarum sacerdos die een lied zingt dat nog ongezongen was.

Een vriend (die lange tijd op het water woonde maar nu weer aan land is gegaan) stuurde me net deze mooie Engelse vertaling:

The fish can feel that the channel’s narrowing,

when piles are driven deep: the builder, his team

of workers, the lord who scorns the land

pour the rubble down into the waters.

Anthony Kline

 

Een niet te missen kans!

Uitgeverij Van Oorschot, wonende op de Herengracht n°613 in Amsterdam, heeft een aanbieding die niemand kan afslaan die nog goed bij zijn hoofd is. De vertaling van Theo Kars, van de Het Verhaal van mijn Leven van Giacomo Casanova. Drie banden met een lintje, vierduizend bladzijden dundruk, tweehonderd illustraties van Auguste Leroux, en dat voor 75 euro in plaats van 175.

Nu had ik Casanova al gelezen, jaren terug, en ik vond zijn memoires een van de geweldigste boeken die ik ooit gelezen had.

Voor de Franse tekst verwijs ik naar een tekstje dat ik in 2008 schreef; ik vroeg me toentertijd af hoe in 's hemelsnaam de woordspelingen vertaald konden worden. 

Kars koos de verstandigste weg, zoals u kunt lezen in deel I, op pagina 711. De scène speelt in de opera in Parijs, en de jonge Casanova zit onder de loge waar Mme de Pompadour, Richelieu en nog een paar anderen plaats hadden genomen.

Even vooraf: een cordon bleu is een ridder van de orde van de Heilige Geest, herkenbaar aan zijn blauwe lint, niet het gerecht waar u en ik aan denken:

Omdat ik verkouden was, snoot ik mijn neus te vaak. Dezelfde cordon bleu, die ik niet kende – het was de maréchal de Richelieu–, zei mij dat de ramen van mijn kamer kennelijk niet goed gesloten waren.

‘Neemt u mij niet kwalijk mijnheer; ze zijn zelfs calfoutrées.’* 

Er werd toen langdurig gelachen, en ik voelde me vernederd, omdat ik besefte dat ik het woord ‘calfeutrées’ verkeerd had uitgesproken.

Een halfuur later vroeg mijnheer de Richelieu mij welke van de twee actrices ik mooier vond.

‘Die daar.’

‘Zij heeft lelijke benen.’

‘Die ziet men niet, mijnheer, en verder is het zo dat ik bij het beoordelen van de schoonheid van een vrouw als eerste de benen terzijde schuif.’**

Door deze onbedoeld geestige opmerking waarvan ik de draagkracht niet kende, verwierf ik aanzien en werd het gezelschap in de loge nieuwsgierig naar mij. De maréchal hoorde wie ik was van mijnheer Morosini persoonlijk. Die zei mij dat het hem genoegen zou doen als ik mijn opwachting bij hem zou maken.

___________

* calfoutrées: Casanova bedoelt calfeutrées, dat ‘dichtgestopt* (van gaten en kieren) betekent. Aangezien ‘foutre’ ‘neuken’ betekent, debiteert Casanova dus zonder het te beseffen een obsceniteit (‘dichtgeneukt’ in plaats van ‘dichtgestopt’).

** terzijde schuif: onvertaalbare woordspeling. Casanova gebruikt het werkwoord écarter, dat zowel ‘spreiden, uitspreiden’ als ‘opzij schuiven’ of gewoon 'buiten beschouwing laten', 'verwerpen' kan betekenen.

Groen gestuntel in Frankrijk

Je kunt veel kritiek hebben op België, maar zoiets zou hier toch nooit kunnen gebeuren. In Frankrijk hebben ze een minister van ecologie die kolencentrales  zal moeten heropstarten of openhouden om de continuïteit te verzekeren! Hier hebben we tenminste een minister van energie die zelfs geen gascentrale zou bouwen. Enfin, zijzelf toch niet.

 

Christine Kelly: Minister van ecologie Barbara Pompili heeft verklaard stroomonderbrekingen niet te kunnen uitsluiten in geval van grote koudegolven. Zit Frankrijk met een tekort aan energie, Éric Zemmour?

Éric Zemmour: Die uitspraak van Barbara Pompili is opmerkelijk want je moet die zin in verband zien met wat deze regering heeft gedaan, en wat ze heeft aangekondigd. De regering heeft de centrale van Fessenheim gesloten zoals we weten, een atoomcentrale. Daarna zij we verplicht geweest vier steenkoolcentrales te openen, zijn we verplicht geweest elektriciteit in te voeren, terwijl wij exporteurs zijn, en wat daarbij komt: de Staat heeft meen ik, ik had het genoteerd, 377 miljoen euro schadevergoeding betaald aan EDF [Électricité de France].

En mevrouw Pompili komt ons aankondigen, alsof het niets was, dat er in de totale energieproductie van Frankrijk opnieuw een vermindering van het aandeel atoomkracht komt. Die mensen zijn waarlijk inconsequent. Die dame komt ons vertellen dat ze het aandeel atoomenergie zullen verminderen en in één tijd vertelt ze ons: ah, maar als er een grote koudegolf komt zullen we een elektriciteitstekort hebben.

Die mensen brengen hun tijd door met te beweren dat het de anderen zijn die achter een ideologie staan, en zijzelf zijn door ideologie geperverteerd, het zijn de mijnheren Jourdain* van de ideologie, en ze zijn zich daar zelfs niet van bewust.

En zij blijft de twee boodschappen maar verkondigen. Ze zegt ons: ah, opgelet er zullen elektriciteitstekorten zijn ...én we moeten het aandeel van atoomcentrales verminderen in de hoeveelheid elektriciteit. Dat vind ik verbluffend.

Christine Kelly: De ecologie wordt door de burgers vaak als bestraffend en naargeestig ervaren. Kan zij ook positief worden, en zo ja hoe?

Éric Zemmour: Wel, we moeten misschien nog even doorgaan op dat thema van de energie, want dat is het Duitse model ...de Duitsers die wij altijd bewonderen, hen lukt altijd alles. Het is toch waar, of het nu over voetbal gaat of over de corona-epidemie, de Duitsers bewonderen wij altijd. Maar in dit geval mag ik over een Duitse catastrofe spreken.

Mevrouw Merkel, die een voorouder is van mevrouw Pompili, heeft jaren geleden besloten – na het ongeluk in Japan, zo is het – alle atoomcentrales te sluiten.

Er is een studie, ik las dat in een krant, van de Amerikaanse universiteit van Berkeley, over de gevolgen van de energietransitie die mevrouw Merkel heeft gewild. Een catastrofe!

Opnieuw kolencentrales, die zoals men weet veel vervuilender zijn en schadelijker voor het milieu dan atoomenergie. Import ook van elektriciteit, en vooral: gezondheidsproblemen bij de bevolking als gevolg van de steenkool. Dat wist men vooraf… 

Het is werkelijk een totaal succes! en dat wil men ons nu als model voorstellen. En dan zegt men: zonne- en windenergie zullen dat opvangen. Behalve dan dat windenergie en zonne-energie met een groot probleem zitten – en ja, ik weet dat de atoomenergie een groot probleem heeft met het afval – maar hét grote probleem van wind- en zonne-energie zijn hun onderbrekingen. Het is nogal duidelijk: als er geen zon is en geen wind, wel dan is er geen elektriciteit. Hoe gaat dat dan in een moderne economie die ononderbroken elektriciteit nodig heeft?

Vandaar dat mevrouw Pompili ons komt vertellen: ah, maar er zullen misschien wél stroomonderbrekingen zijn. Beeldt u zich de consequenties eens in! En dat wordt ons rustig aangekondigd.

Terwijl wij nu één competitief voordeel hadden – we hebben er geen tienduizend in Frankrijk – maar we hadden er één, gewild door generaal De Gaulle en door Pompidou, en dat was de atoomenergie. Die liet ons toe goedkopere stroom te leveren aan onze ondernemingen.

Ik herinner me gelezen te hebben dat in de jaren zeventig de Duitse kanselier Helmut Schmidt gezegd heeft – ik meen dat het Giscard is die dat verteld heeft ...dat hij aan president Giscard d’Estaing gezegd had: ah, met jullie atoomcentrales boffen jullie toch wel!

Weet u dat was de periode van de oliecrisissen en de stijgende benzineprijs. Dus de Duitse kanselier zelf zei aan de Fransen: wel, voor één keer zijn jullie het die een mooie slag kunnen slaan, jullie zijn vooruitziend geweest enzovoort.

En in naam van de ecologische ideologie gaan we dat Franse competitieve voordeel de grond in boren. U ziet dus waar het politieke geklungel van de Franse ecologisten toe leidt.

––––––––––––

* Mijnheer Jourdain is de hypocriete burger in Le Bourgeois gentilhomme van Molière (1670).

Schijn en zijn in Amerika

.

Christine Kelly: Kamala Harris, waar staat die naam voor? Kandidaat-vicepresidente van de VS aan de zijde van Joe Biden, is de andere grote verrassing, de andere grote winnaar van deze verkiezing. Waarom wordt haar opkomst unaniem begroet? Wat stelt zij precies voor volgens u?

Éric Zemmour: Laten we even in de tijd teruggaan als u wil. Zij is vooreerst het resultaat van een omstandigheid, en van marketing. De tragische omstandigheid is de dood van George Floyd, en de marketing is dat zij naast Joe Biden staat, die de arbeiders moet verleiden die in Wisconsin en Michigan de schoot van de Democraten hadden verlaten en voor Trump hadden gestemd. Joe Biden is een gewiekste oude rot die al 40 jaar in de politiek zit en weet hoe hij dat moet aanpakken, en we hebben gezien dat hij gedeeltelijk in die opdracht is geslaagd. Om nu in het marktsegment stand te houden dat traditiegetrouw aan de Democraten toebehoort, minstens al sinds Obama, namelijk de minderheden, heeft men Kamala Harris aangeduid.

Dat is een eerste punt, het is dus vooral een casting. Ze is daar als vertegenwoordigster van etnische, culturele, seksuele categorieën, die men als doelgroepen van de marketingstrategie had aangewezen.

Ziet u, je moet iets incarneren. Waarom is dat zo? Dat komt omdat wij zijn teruggevallen op de meest elementaire opvatting over politiek, de meest tribale zou ik zeggen. Als ik bijvoorbeeld lees dat op de Amerikaanse televisie een Hollywoodactrice, een indiaanse, weent en vertelt dat ze aan haar dochtertje Kamala Harris heeft getoond en gezegd: kijk, ze lijkt op ons! en dat ze van vreugde weent – wel, ik ween dan van droefheid.

Christine Kelly: Waarom?

Éric Zemmour: Omdat het een terugkeer is tot de stammenmaatschappij. Ik bewonder namelijk mensen die etnisch niet op mij lijken. Ik bewonder generaal de Gaulle, ik bewonder Napoleon, maar die behoren niet tot mijn etnie, ziet u. Dat is politiek, dat is iemand bewonderen om zijn ideeën, zijn prestaties, om zijn geschiedenis, om waar hij voor staat. Niet om zijn ras, zijn huidskleur of geslacht. Dit alles lijkt mij hartverscheurend. Maar sluiten we deze parenthesis. 

Omdat wij in een hartverscheurende periode zitten, is zij… bewierookt door de media, laat men zien hoe prachtig zij kan dansen, dat ze een magnifieke show woman is, dat ze een mooie vrouw is, en dat ze jong is – wel, ze is 56 maar naast Biden heel jong – ziet u, men dicht haar alles toe wat men aan Trump verwijt.

Ze incarneert het anti-Trumpisme, het is een vrouw, ze is zwart, of gemengd, doet er niet toe. Alles dus wat Trump zogenaamd veracht. Ik zeg ‘zogenaamd’ want al die dingen zijn propaganda van de Democraten, het zij zo. En vanzelfsprekend, zoals ik zei, raken de Amerikaanse televisie, Hollywood enzovoort in extase, barst die actrice in tranen uit, om te zeggen hoe blij ze wel is. En alles wordt prachtig in beeld gebracht in deze grote show op zijn Amerikaans.

En de Fransmannetjes laten dan hun principes vallen en willen mee aanschuiven achteraan in de rij. En dan heb je de minister voor de gelijkheid tussen man en vrouw, mevrouw Moreno, die zegt dat het een stap voorwaarts is in de emancipatie. Je zou niet weten waarom, maar dat geeft niet. En vervolgens, nu we het daar toch over hebben, Valérie Pécresse die geen gelegenheid laat voorbijgaan als er ergens een dwaasheid moet verteld worden, en zij zegt: het is een loopbaan die bewondering en respect verdient, het is een glazen plafond dat in de VS doorbroken is.

Als je die zin hoort moet je wel één ding beseffen. Mevrouw Kamala Harris is de dochter van een belangrijke economieprofessor, een Jamaicaan die in Stanford doceert. Ze is de dochter van… haar moeder is een bekende biologe. Er is geen enkel glazen plafond. Dit is de grote Amerikaanse, kosmopolitische burgerij van de oostkust en de westkust. Ze is geboren met een gouden lepeltje in de mond. Alle kiezers van Trump hebben meer glazen plafonds te doorbreken dan mevrouw Kamala Harris.

Het is lachwekkend, maar dat is de show, en the show must go on. Ik zeg u, ik ben verbijsterd en bedroefd. Weet u, de voorouders van mevrouw Kamala Harris bezaten meer slaven dan wij hier allemaal samen. Dat is het komische van dit verhaal.

Ziet u, het gaat om onechte voorstellingen, en …en toen Links nog marxistisch was – dat is welteverstaan al lang geleden – zou het gezegd hebben: die vrouw is een product van de bourgeoisie, en dus een klassenvijand. Vandaag is Links ‘racialistisch’ geworden en zegt: hoe magnifiek, ze is zwart en het is een vrouw.

Dat is er van Links geworden. Ik vind dat dit aantoont wat er van Links geworden is, en dit laat geen vooruitgang zien, weet u, neen, wat het laat zien is de armoede en de miserie van de zogenaamd progressieve gedachtewereld.

Zemmour zet graag alles op scherp

Waarom wil men in Frankrijk Zemmour het spreekrecht ontzeggen en hem van het scherm wegflitsen? Van de gevestigde mediakanalen kan ik dat begrijpen: zij verliezen in snel tempo kijkers en luisteraars en lezers ...aan hem voornamelijk. Misschien wel omdat ze hun eigen geloofwaardigheid schromelijk hebben overschat, en nu de prijs daarvoor betalen?

Maar tot zulke praktijken mogen politici zich niet lenen. Tenslotte worden zij vandaag (volgens enquêtes) nog wat geloofwaardiger geacht dan journalisten, maar veel scheelt het niet.

En ja: er zijn ook overwegingen van een heel andere aard: rond de vrijheid van mening bijvoorbeeld, en rond censuur.

Niemand zegt dat je het met Zemmour eens moet zijn, maar iemand het zwijgen opleggen? Journalisten en politici zouden er goed aan doen dingen bij hun naam te noemen, en op zijn opmerkingen en verwijten te antwoorden.

Christine Kelly : In welke zin zal het herstel van de grenzen binnen de Schengenzone het probleem van de migratiecrisis echt in orde brengen?

Éric Zemmour : Nee, nee, in orde brengen niet. Het zal wat bijsturen, het zal de instroom verminderen. Het zal die instroom verminderen als men het ernstig aanpakt. Dat betekent dat men douanepersoneel inzet – de douanedienst wordt hersteld – dat men in alle grensstations bij Italië en Spanje politiemensen inzet. Dat betekent dat men diegenen die men betrapt ook systematisch uitzet en erop toeziet dat ze niet terugkomen, want dat is wat er aan de Italiaanse en Spaanse grens gebeurt. Dat betekent ook, als men coherent wil blijven …wat is de belangrijkste grens van Frankrijk? Dat is niet de Italiaanse grens en ook niet de Spaanse: het is Roissy. Dit betekent dus dat men Roissy sluit voor alle toeristen komende uit landen die voor een forse clandestiene immigratie zorgen.

Al die toeristen die bij ons arriveren met een toeristenvisum en hier dan blijven, en die in werkelijkheid een clandestien bestaan ingaan. Dat betekent dat men de illegaliteit weer als misdrijf erkent, hetgeen onder druk van ‘Europa’ is afgeschaft. Vandaag kan men een illegaal niet meer aanhouden op grond van zijn illegaliteit. Waanzin!

En Emmanuel Macron zal daar allemaal mee moeten afrekenen. En als men echt coherent wil zijn, zal men nog verder moeten gaan. Ook de andere kanalen van de immigratie moeten dicht, wat betekent dat men de ‘familiehereniging’ in brede zin, dus het overbrengen van de kinderen zowel als de huwelijken moet afschaffen. Weet u, dat zijn er 90.000 per jaar! huwelijken van mensen van hier, Fransen van Maghrebijnse afkomst die hun bruid of bruidegom gaan zoeken in hun dorp, en dan terugkeren naar Frankrijk, 90.000 per jaar!

En men moet het burgerschap op grond van het geboorteland afschaffen (droit du sol), om te beletten dat mensen naar hier komen, en hun vrouwen bevallen dan van Franse kinderen. En vanzelfsprekend moet men de sociale uitkeringen voor buitenlanders afschaffen.

Ziet u, als hij werkelijk coherent wil zijn en het niet bij een stoute verklaring wil laten, dan is er voor Emmanuel Macron nog veel werk aan de winkel.

Christine Kelly : Maar zijn verklaring krijgt applaus van u?

Éric Zemmour : Mais bien sûr !

    

Christine Kelly : En quoi le rétablissement des frontières dans l’espace Schengen va vraiment régler le problème de la crise migratoire ?

Éric Zemmour : Non, non ça ne réglera pas. Ça va le régler en partie. C’est-à-dire que ça va diminuer les flux. Et ça va diminuer les flux si on le fait sérieusement. C’est-à-dire qu’on met des forces de douaniers, on rétablit les douaniers, on remet des forces de police partout dans toutes les gares proches de l’Italie et de l’Espagne. Ça veut dire qu’on renvoie systématiquement les gens qu’on attrape, et on fait bien attention de ne pas les laisser revenir, parce que c’est ce qui se passe à la frontière Espagnole, c’est ce qui se passe à la frontière italienne. Ça veut dire que aussi, pour être cohérent… quelle est la première frontière de la France ? C’est ni la frontière italienne, ni la frontière espagnole, c’est Roissy. Donc ça veut dire qu’on ferme Roissy à tous les touristes qui viennent de pays à forte immigration clandestine. Tous ces touristes qui viennent chez nous avec un visa de touriste, et qui restent, et qui sont clandestins en vérité. Ça veut dire que on rétablit le délit de clandestinité, qu’on a supprimé sous la pression de l’ « Europe ». Aujourd’hui on ne peut plus arrêter un clandestin parce qu’il est clandestin. Folie ! Et que Emmanuel Macron, il va falloir qu’il réponde à tout ça. Et on doit aller encore plus loin si on veut vraiment être cohérent. Il faut supprimer les autres canaux d’immigration, c’est-à-dire qu’il faut supprimer le groupement familial au sens large, c’est-à-dire à la fois les enfants, et les mariages. Vous savez, 90.000 par an ! mariages, des gens qui sont d’ici, Français originaires du Maghreb ou d’Afrique qui vont chercher leur épouse ou leur époux au bled, et qui reviennent en France. 90.000 par an ! Et il faut dans ce cas-là supprimer le droit du sol, pour arrêter que les gens viennent, les femmes accouchent d’enfants français. Il faut évidemment supprimer les prestations sociales aux étrangers. Vous voyez, s’il veut vraiment être cohérent et ne pas se contenter d’une déclaration comme ça à l’emporte-pièce, Emmanuel Macron a encore beaucoup de boulot.

Christine Kelly : Mais c’est une déclaration que vous applaudissez?

Éric Zemmour : Mais bien sûr !

Emmanuel Macron: snellijk door een licht omgeven

Emmanuel Macron heeft het zwaar te verduren in moslimlanden met de verklaringen die hij heeft afgelegd over immigratie en terrorisme, en over de samenhang tussen beide. Maar in Frankrijk zelf lijkt hij een goede beurt te maken.

Christine Kelly vroeg aan Zemmour wat de president kon bewogen hebben tot wat zij noemde ‘une première’ uit de mond van een Franse president:

Éric Zemmour: Waarom hij dat zegt? Heel eenvoudig omdat hij bepaalde zaken begrepen heeft. Hij heeft begrepen dat het afschaffen van de nationale grenzen een dodelijk gevaar is geworden voor de veiligheid van de Fransen. De Tunesiër die de Italiaanse grens is overgestoken en die in een kerk in Nice mensen heeft afgemaakt…

Christine Kelly: Bij Charlie Hebdo een Pakistaan…

Éric Zemmour: Precies. Hij heeft begrepen dat er tussen immigratie en terrorisme een verband bestaat, en hij heeft begrepen dat het een tragische vergissing was de nationale grenzen af te schaffen en ze naar het buitenland te verplaatsen. Want zowel het ene als het andere hebben we gewoon gedaan. De nationale grenzen hebben we afgeschaft, maar de buitengrenzen van de EU hebben we niet echt versterkt, en de migranten arriveren in Lampedusa of elders.

Dus in elk geval was het een catastrofe als gevolg van een slechte keuze, een slechte ideologie. En wat meer is: doordat men in de boosheid volhardde, en al verheug ik mij over de boodschap van de president, ik kan toch niet om de vaststelling heen dat hij een afvallige is van zijn eigen religie, te weten de religie van de open grenzen. Laatst legde hij ons nog uit, bij het begin van de epidemie, dat het virus geen paspoort had. Hij weigerde toen nog de grenzen te sluiten om de bevolking tegen het virus te beschermen. En u herinnert zich hoe hij in 2017 bij de presidentsverkiezing campagne voerde voor een Europa zonder grenzen enzovoort, voor een wereld zonder grenzen, en voor heel die ideologie van de open grenzen die we nu al decennia ondergaan.

Macron bevindt zich bepaald in de situatie waarop de beroemde formule slaat: Fiere Sicamber, aanbid wat je hebt verbrand, en verbrand wat je hebt aanbeden.* Het is waarlijk zijn weg naar Damascus,** dat presidentschap. Hij verloochent beetje bij beetje alles waarin hij heeft geloofd. We weten nog hoe hij na de epidemie sprak over industrieel colbertisme &c.,*** over de terugkeer van de nationale Staat, over herlokaliseren van de economie. Dat wat de economie betreft, en nu verloochent hij zijn liberale overtuiging waar het om migratie gaat, in de zin van het vrij verkeer van personen &c.

Hij verloochent werkelijk alles wat hij altijd heeft geloofd, en wat hij ons bij de presidentiële campagne heeft voorgehouden. En hij hangt nu de stellingen aan van diegenen die hij heeft gehoond, belachelijk gemaakt en beledigd.

Een toch wel een indrukwekkende tocht naar Damascus voor een President van de Republiek, maar nogmaals: ik kan mij er enkel over verheugen.

Ja, waarom doet hij dat? Ten eerste omdat de realiteit hem op de hielen zit. Het is eenvoudig dit: de realiteit brengt hem terug tot een wrede blik op de gemeenschappen. Maar zijn probleem zal zijn, denk ik, om heel zijn dichte entourage daarvan te overtuigen.

Ik las net nog een verklaring van minister Le Drian.**** Die zegt ons: Jaja, de grenscontroles moeten hersteld worden, jaja. Bon. En dan in één adem voegt hij toe: maar tussen terrorisme en immigratie is er geen verband want overal zijn er terroristen.

Bedoeld is in Afrika enzovoort. Je bent geneigd hem te zeggen: Je vergist je! in Hongarije is er geen terrorisme, in Polen is er geen terrorisme, in Japan is er geen terrorisme. Overal waar landen immigratie weigeren, meer bepaald de immigratie van Arabieren en moslims, is er geen terrorisme!

Dat is dus vals, ziet u, dat argument is vals. Alleen heeft Macron een regering die op hem lijkt, en die zoals hij gelooft in het heil van het wegvallen van grenzen, het vrije verkeer van mensen &c. Hij heeft ook een meerderheid die dat gelooft, die gelooft dat het wegvallen van grenzen de wederkomst van Christus op aarde zal brengen.*****

Ik denk dus dat hij wel verklaringen aflegt, waarover ik me verheug, die mij en velen voldoening schenken. Men zegt dan: hij heeft het eindelijk door! Maar helaas denk ik dat het bij verklaringen blijft. 

––––––––––––––– 

* Gregorius van Tours (~540-~594) legde, een eeuw na de feiten, in zijn ‘Geschiedenis van de Franken’ (Historia Francorum II,31), volgende woorden in de mond van Remigius, bisschop van Reims toen die Clovis doopte: “Mitis depona colla, Sigamber; adora quod incendisti, incende quod adorasti.” Sigamber is een naam van Clovis. Het Frankische Rijk was niet langer Ariaans, en daarom is Frankrijk ‘de oudste dochter van de Kerk’.

** Verwijst naar de plotse bekering van Paulus: Handelingen 9:3 En als hij reisde, is het geschied, dat hij nabij Damaskus kwam, en hem omscheen snellijk een licht van den hemel; 4 En ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij een stem, die tot hem zeide: Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?

*** Jean-Baptiste Colbert (1619 -1683). Zijn naam is verbonden met het mercantilisme: er kwamen invoerrechten om de Franse nijverheid te beschermen.

**** Deze minister Jean-Yves Le Drian (van Buitenlandse Zaken) is niet bijzonder voorzichtig. Toen Barbara Pompili pas was benoemd als minister van Ecologische Transitie stuurde hij per vergissing een sms’je naar Ségolène Royal: «Pompili très bien, c'est quand même mieux que l'autre folle de Ségo». De goede man dacht hij het naar Macron had gestuurd. (Le Canard Enchaîné)

***** Zemmour gebruikt graag religieuze termen, en hier is dat ‘Parousie’, een begrip dat het blijkbaar zonder uitleg kan stellen op een populaire Franse nieuwszender.

 

Éric Zemmour: Pourquoi dit-il ça? Tout simplement parce qu’il a compris certaines choses. Il a compris que le fait d’avoir aboli les frontières nationales était devenu un danger mortel pour la sécurité des Français. Le Tunisien qui est passé par la frontière italienne et qui a massacré des gens dans une église à Nice…

Christine Kelly: Pour Charlie Hebdo c’était Pakistanais…

Éric Zemmour: Exactement. Il a compris qu’il y avait un lien entre l’immigration et le terrorisme, et il a compris que ça avait été une erreur tragique d’abolir les frontières nationales pour mettre les frontières à l’extérieur. Parce que tout simplement a fait l’un et l’autre. On a aboli ls frontières nationales, mais on n’a pas renforcé vraiment les frontières extérieures de l’Union européenne, et les migrants viennent à Lampedusa ou ailleurs.

Donc dans tous les cas il y avait une catastrophe à cause de mauvais choix, d’une mauvaise idéologie, et en plus d’une persévérance dans l’erreur, parce que, si je me réjouis de la déclaration du président de la République, je ne peux que constater que il est un apostat vis-à-vis de sa propre religion. C’est-à-dire la religion du 'sans frontières'. Il nous a encore expliqué au début de l’épidémie que le virus n’avait pas de passeport. Il a encore refusé de fermer les frontières pour protéger la population contre le virus. Et, si vous voulez, en 2017 il a fait campagne à la présidentielle pour une Europe sans frontières etcétéra, pour un monde sans frontières et toute cette idéologie sans-frontiériste qu’on a subi depuis des décennies.

Donc en fait, Emmanuel Macron est dans la situation vous savez de la célèbre formule : Fier Sicambre, adore ce que tu as brûlé, et brûle ce que tu as adoré.* C’est vraiment son chemin de Damas** ce mandat présidentiel. Il renie petit à petit tout ce en quoi il a cru. On se souvient que après l’épidémie il a parlé de colbertisme*** industriel etcétéra, de retour de l’État, de relocalisation économique. Ça c’est pour la version économique, et maintenant il renie ses convictions libérales au sens de la migration, au sens des déplacements des hommes etcétéra. En vérité il renie tout ce en quoi il a cru depuis toujours et ce qu’il nous a promis lors de sa campagne présidentielle. Et il adopte les thèses de ceux qu’il a conspués, ridiculisés et insultés.

Quand même assez impressionnant comme chemin de Damas, par le Président de la République, mais encore une fois, je ne peux que m’en réjouir. Pourquoi il fait ça ? D’abord parce qu’il a le réel dans les reins. C’est tout simplement ça : le réel le ramène à un cruel regard sur les sociétés. Mais je pense, son problème ça va être de convaincre tout son petit monde. J’ai encore lu une déclaration du ministre Le Drian.**** Il nous dit : Oui, oui, il faut rétablir les contrôles aux frontières, oui, oui. Bon. Et puis il ajoute dans le même souffle : mais il n’y a pas de lien entre le terrorisme et l’immigration, parce que il y a des terroristes partout. Sous-entendu en Afrique etcétéra.

On a envie de lui dire : Tu te trompes ! en Hongrie il n’y a pas de terrorisme, en Pologne il n’y a pas de terrorisme, au Japon il n’y a pas de terrorisme. Partout où les pays refusent l’immigration, et en particulier l’immigration arabo-musulmane, il n’y a pas de terrorisme ! Donc si vous voulez c’est faux, cet argument est faux. Seulement Emmanuel Macron a un gouvernement qui lui ressemble et qui croit comme lui aux vertus de l’absence de frontières, à la libre circulation des hommes etcétéra. Il a une majorité aussi qui croit à ça, qui croit que l’absence de frontières c’est la Parousie***** universelle.

Donc je pense que ...il fait des déclarations, dont je me réjouis, qui me satisfont, qui satisfont beaucoup de gens. On se dit : il a enfin compris ! Mais je pense que malheureusement ça n’ira pas plus loin que des déclarations.

Korte recensie

Kun je na één bladzijde al weten of je met een enorme auteur te maken hebt? Zeker! Zo iemand is bijvoorbeeld in staat om in drie woorden het karakter van een personage te beschrijven.

On était en février. Le temps était doux, ensoleillé, avec parfois un nuage mou de giboulée qui humectait le ciel. Trois fois pourtant, depuis que sa visiteuse était là, Maigret avait tisonné son poêle, le dernier poêle de la PJ, qu’il avait eu tant de peine à conserver lorsqu’on avait installé le chauffage central quai des Orfèvres.

Maigret et son mort (1947)

_____________

PS. de foto toont een boek met verhalen waarin de commissarissen nog niet Maigret heetten maar toch al herkenbaar waren, uit de tijd dat Simenon zelf nog allerlei pseudoniemen hanteerde.