De naïeve hoogleraar

Met wat 'parler vrai' gaan we er niet komen
Geert Buelens

(De Morgen, donderdag 23 april)

Deze kop komt van Buelens zelf, in tegenstelling met de “Vlaamse intellectuelen op drift” van enkele dagen terug, waar hij het vaderschap van ontkent. Hij schrijft die titel toe aan de redactie van De Morgen, wat ik zonder meer aanneem.
Buelens zijn vaststelling is correct: “parler vrai” is inderdaad niet de oplossing voor de immense problemen die de moslimimmigratie ons heeft gebracht. Anderzijds kan het nooit kwaad kan om feiten onder ogen te zien, en ze te benoemen. Parler vrai is dus de aanzet tot een mogelijke oplossing.

Ik ben blij te lezen dat wat Benno Barnard betreft 'iedere moslim welkom is, op voorwaarde dat zijn activiteiten niet in strijd zijn met onze wet- en regelgeving.' Daarover zijn we het dus eens en met ons, allicht, nagenoeg iedereen. Ik ken althans niemand die vindt dat we dringend criminelen moeten importeren.

De vraag is natuurlijk of het boek –dat de moslims toeschrijven, niet aan Mohammed maar aan hun god zelf– niet enkele passages bevat die bezwaarlijk anders dan crimineel genoemd kunnen worden? en of bijgevolg wij niet van inwijkelingen mogen eisen om tenminste daar expliciet afstand van te nemen? .Zo is een bevel tot moord op ongelovigen moeilijk in overeenstemming te brengen met een beschaafde wereld, en daar willen de inwijkelingen zich toch vestigen, en zich geïntegreerd in zien.

Op Barnards lange passage over het Vlaams Belang ga ik niet in. Los van de loutere vermelding van de Mitterandbiografie van VB'er Koen Dillen ging mijn stuk helemaal niet over die partij. Ik ben het niet oneens met Barnard omdat die het eens blijkt met Filip Dewinter. Ik ben het oneens met Barnard omdat ik niet zie hoe zijn [hier is de literatuurprofessor stilistisch zwak: op wie slaat zijn “zijn”? Op Dewinter of op Barnard?] extreme verwerping van de islam de maatschappelijke problemen ook maar een stap dichter bij een oplossing kan brengen. Dat geweld, uitgevoerd in naam van de islam, een groot probleem is, lijkt me vanzelfsprekend.

Of dat enkel “in naam van” de islam is, valt nog te bezien. Zoals gezegd: de onveranderlijke teksten van god zelf lijken tot geweld aan te zetten. Overigens zijn er genoeg mohammedaanse geleerden en gezagsdragers die zeggen dat “un islam modéré” gewoon ondenkbaar is, want contradictoir.

Tot nader order zijn vooral andere moslims daar massaal het slachtoffer van.

Dat er onder de mohammedanen veel slachtoffers vallen kunnen Westerse mensen inderdaad betreuren, maar het is tenslotte zaak voor de gelovigen zelf om daar maatregelen tegen te bedenken. Wat geloof ik nog méér te betreuren is, is dat zij hun geweld wensen te exporteren naar bevolkingen die er niet om gevraagd hebben om islaminwijkelingen in hun midden te zien verschijnen, en die ook nooit enig uitstaans met deze ideologie hebben gewild.

Ik denk dat Barnard zich vergist als hij denkt dat het systematische geschimp op hun religie mensen tot matiging of geloofsafval zal brengen. Hoe meer je een groep aanvalt, hoe sterker die zich aan zijn groepsidentiteit zal vastklampen.

Wat heet schimpen? Waar schimpt Barnard? of bedoelt Buelens nu weer Dewinter? …stilistische duidelijkheid is iets dat je bij goede auteurs kunt leren.
Wat betekent overigens het woord "systematisch" in dit verband? Is systematiek een wetenschappelijke aberratie voor Buelens?
Of is, laten wij zeggen het citeren van koran- of hadithvoorschriften volgens hem al schimpen? Als Buelens dat bedoelt, is hij niet enkel blasfemisch, maar wat erger is, ook neerbuigend. Hij neemt die mohammedanen niet ernstig, wellicht omdat hij ergens aanvoelt dat het gesprek, of de dialoog dan wel érg ongezellig kon worden.

Vandaag verkeert de Westerse liberale democratie acuut in gevaar, volgens Barnard, en hij is blij dat er na twintig jaar stilaan 'een vorm van vrije meningsuiting over de islam' is aan het ontstaan. Die opmerking zegt veel over zijn eigen slechte geweten en selectieve geheugen. Er is toch geen enkele schrijver die eind jaren tachtig in de Rushdie-affaire de kant van de ayatollahs heeft gekozen. In 1992 schreef Guy Verhofstadt dat diezelfde Rushdie-affaire 'het ultieme bewijs [vormde] van de onmogelijkheid van de islam zich in te passen in onze samenleving.' Dat leverde hem veel kritiek op, maar bij mijn weten geen proces.

Wat Verhofstadt in 1992 allemaal heeft geschreven betekent natuurlijk niets. Dat heeft de praktijk van die man wel bewezen. De vraag is of Verhofstadt dat nu nog zegt, of dat de staatsman intussen weer iets anders vertelt, dat hem vandaag gunstig lijkt voor zijn persoontje.
Ernstiger is dat vele journalisten toen vonden …dat Rushdie het zelf had gezocht. Hij had het min of meer over zich afgeroepen.
Dat vonden velen van hen ook toen Van Gogh ritueel werd geslacht. Dat vonden velen ook van Hirsi Ali. Dat vonden velen ook, toen de Deense cartoons verschenen, een zaak waar bijvoorbeeld de kranten bij ons wekenlang over zwegen (wellicht wisten zij in alle eerlijkheid niet eens dat er iets gaande was, zo goed werkt hun zelfcensuur, en geholpen als zij zijn door hun beperkte horizon), tot op het moment dat zij, onder druk van de bloggers, niet langer konden zwijgen zonder in een totale irrelevantie te verzakken.

Barnard roept iedereen op dringend wakker te worden en zijn ogen te openen voor het 'nieuwe fascisme'. Maar wie binnen 'de clerus van het linkse godshuis' is daar blind voor? Tarik Fraihi, als medeoprichter van Kif Kif een scherp criticus van de opvatting van Verhofstadt en volgens Barnard vast een opperpriester van de linkse kerk, schreef letterlijk dat het islamitisch fundamentalisme en het fascisme op dezelfde lijn staan. Op de avond van de moord op Theo van Gogh noemde hij die daad in Terzake een uiting van islamitisch fascisme. Tom Lanoye beaamde dat. Fraihi veroordeelde al jaren geleden het antisemitisme en de homofobie in moslimmiddens. De propaganda van de nu door Barnard zo heldhaftig verketterde radicale imams noemde Fraihi toen al 'misselijkmakend', 'gevaarlijk', 'achterlijk' en 'beangstigend'. Wie lag er dan te slapen?

Heeft Buelens een idee of zo’n enkele geïsoleerde, en ja, wellicht enigszins verlichte filosoof binnen zijn eigen gemeenschap ook iets voorstelt? Historisch hoor je vaak Averroës aanhalen, of nog één of twee anderen, maar die kerels werden uit hun eigen gemeenschap verbannen…
Ik geloof dat G.K. Chesterton er niet ver naast zat: [...] we may say broadly of the Moslem philosophers, that those who became good philosophers became bad Moslems. (Saint Thomas Aquinas,“The dumb ox”, 1933, p.85.)

De kern van de zaak lijkt me dus niet dat dit soort dingen niet gezien of gezegd zouden (mogen) worden. De kern is dat Barnard de islam (door hem geen godsdienst maar een 'politieke ideologie' genoemd) in wezen incompatibel lijkt te achten met de Westerse liberale democratie.

Daar hebben we helaas geen Barnard voor nodig: dat zeggen zij zelf. Verhofstadt heeft het blijkbaar ooit ook eens gezegd, en dat was een argument voor Buelens, zoals we net zagen. De Gucht snapt dat misschien nog niet, maar alle andere Europese ministers van Buitenland wel.
Misschien dat Geert Buelens zijn hoop stelt in een figuur als Tariq Ramadan? …die men in Rotterdam stilaan begint te kennen, zoals men hem in Genève en Lyon al láng kent.
Deze Tariq Ramadan acht de Westerse rechtsorde wel degelijk compatibel met de islamitische …op voorwaarde dat het Westen een plaats inruimt voor de sharia! (cf. Caroline Fourest: Frère Tariq, discours, stratégie et méthode de Tariq Ramadan, Grasset & Fasquelle, 2004).*
Weet Geert Buelens wat dat betekent, de sharia een plaats geven?

Hij zegt wel eerst dat het volstaat dat moslims de wet respecteren, maar uit de rest van zijn betoog blijkt dat hij moslims daartoe eigenlijk niet in staat acht. Wat dan met de imam die in de Belgische senaat voor het homohuwelijk heeft gestemd? Het VB stemde daar toen tegen.

Het is niet het credo dat homo’s moeten kunnen huwen dat ons moet bezighouden: nooit in de menselijke geschiedenis is zoiets voorgekomen. Buelens is hier wel erg naïef. Dat een imam daar toch vóór stemde, komt natuurlijk voort uit partijtucht, en misschien heeft die man daar wel hartelijk om gelachen als hij zijn stemgedrag in zijn eigen gemeenschap heeft verklaard.
Of heeft hij gezegd dat hij een politique du pire volgde? Dat mag immers volgens de islamitische leer der al-Taqiyya. Zulke uitleg zou ik hem in elk geval aanraden, maar wellicht heeft niemand daar hem zelfs om uitleg gevraagd, aangezien onze Westerse rechtsorde toch moet verdwijnen.

"Je bent aan verdachtmakingen onderhevig omdat je het een verstandig idee vindt de brandweer te bellen als het brandt", schrijft hij. Een intrigerende vraag in dat verband is wie hij dan als 'brandweer' beschouwt. Niet het VB, neem ik aan, want die hebben geen directe macht en staan niet bekend om hun bluskwaliteiten. De vorige Amerikaanse regering? (Alvast niet de nieuwe, gezien wat Obama laatst in Turkije vertelde over zijn eigen band met de islam.) Wil Barnard de Belgische wetten aanpassen - dat hij dan concreet zegt welke hij bedoelt. Als het islamfascisme zo alomtegenwoordig en machtig is als hij suggereert, dan gaan we er met een hoofddoekenverbod niet komen. En met wat parler vrai op websites en in onze kranten evenmin. Een verbanning van moslims wil Barnard niet, zegt hij, maar wat dan wel? Dat de islam 'veel wijn bij het water doet'. En dus ophoudt islam te zijn? Ik vrees dat dit voor mijn moslimburen in Borgerhout dan toch op uitsluiting zal neerkomen.

Dus Buelens vindt dat de teksten van deze gemeenschap (die zoals gezegd van hun god zelf afkomstig zijn, en waar zij begrijpelijkerwijs niet over zullen onderhandelen) hier onverkort, zonder aanlengen droit de cité moeten krijgen? Alweer, beseft Geert Buelens wel wat hij dan verkondigt?
Uitsluiting van nieuwkomers die de principes van een bestaande gemeenschap aanvallen, lijkt mij juist een normale en gezonde reflex. Overigens is deze reflex in de landen die door de islam zijn veroverd de gewone, eeuwenoude politiek, en heeft men daar nooit één enkele vorm van uitsluiting geschuwd, om het beschaafd te zeggen.

Nu hij toch vrijuit aan het spreken is, moet Barnard misschien eens toelichten hoe hij denkt de 'nieuwe vijand' een halt toe te roepen. Zelf ben ik geneigd te denken dat de islam een godsdienst is en geen politieke stroming, dat we overal ter wereld gematigde en hervormingsgezinde moslims moeten steunen en dat we ons voorts allemaal maar beter aan de wet kunnen houden en diegenen die aanzetten tot haat en geweld streng moeten vervolgen. Wie onze regelgeving graag veranderd wil zien, kan op 7 juni zijn of haar voorkeur uitspreken.

Dat de islam een gedragscode is, die het dagelijkse doen en laten van een gemeenschap tot in de details regelt, een politiek stelsel dus, eerder dan een godsdienst of zelfs een moraal ...dat moet Buelens zich maar eens door een moslim laten uitleggen.
Ik zal toch één voorbeeld geven. Vaak hoor je Westerse mensen vragen wat de betekenis is van de hoofddoek. Wel, die is er niet.
De islam kent geen spiritualiteit, tenzij als puur individueel bijverschijnsel. De hoofddoek “betekent” bijgevolg niets meer dan: ik draag een hoofddoek want ik weet hoe het hoort, en jullie, ongelovige honden zijn verwerpelijk.

En zelfs Buelens zijn slotzinnetje, over de verkiezingen, is gewoon niet waar, en dat moet hij toch beseffen, want helemaal op zijn hoofd gevallen kan hij toch niet zijn?

_________
* op p. 231 lezen wij een uitspraak, één van vele, van Tariq Ramadan: "On ne va pas faire comme eux, simplement pour donner l'impression qu'on suit la même culture." De schrijfster Fourest merkt op: On notera le "comme eux" particulièrement glacial.
Zulke uitspraken doet Ramadan natuurlijk niet in TV-studio's, en ook niet in zijn gedrukte teksten, maar wel op de audiocassettes die hij verkoopt aan zijn vaak nauwelijks geletterde volgelingen. In het boek worden juist die toespraken van hem goed gedocumenteerd.

.