Allons enfants de la patrie-ie-e!
Het is ver gekomen met Macron. Die jongen mag nu werkelijk niets meer zeggen of de Fransen maken zich kwaad. Voor een paar dagen sprak hij een zaaltje in Bourg-de-Péage toe (een dorpje gelegen op de 45ste breedtegraad, iets ten oosten van de meridiaan van Greenwich). Dat zaaltje was gevuld met mensen die ongeveer de leeftijd van zijn vrouw hadden, en ze waren bijgevolg zeer gul met hun applaus.
Maar volgens zijn criticasters beging Emmanuel een fout door hen ‘enfants’ te noemen. Men herinnert eraan dat hij een schooljongen een reprimande gaf omdat die hem met het familiaire «Ça va, Manu?» had begroet. Hier een stukje van Manu zijn speech, en dan oordeelt u zelf maar (ik zag er geen been in):
Ik wilde het systeem zien veranderen. Zoals jullie. Maar ik heb de democratische weg gevolgd. Ik heb gezegd: ik sta voor mijn ideeën, ik wil dat onze aanpak verandert (applaus), en dus één, ik kom met een voorstel, en twee, ik stel me verkiesbaar.
Maar het systeem veranderen, dat is niet gewoonweg zeggen: meedingen bij verkiezingen doe ik niet, laat het systeem dan liever ontploffen, ik ben wel woedend maar dingen voorstellen, dat kan ik niet.
Maar je moet echte hervormingen voorstellen, en echte hervormingen houden verplichtingen in, hè jongens! Want als de gedachte is: dát willen we ...hoe financieren we dat dan? Het is hier geen open bar, gratis drinken. Het is hier onze eigen bar.
Moi je voulais que le système change. Comme vous. Mais je l’ai fait par une voie démocratique. J’ai dit: moi je crois en mes idées, je veux que nos systèmes changent [applaudissements], et donc un, un, mais un, je veux proposer, et deux je vais à l’élection.
Mais, changer le système, c’est pas simplement dire je vais pas à l’élection, foutez le système en l’air, et moi je suis une colère mais j’ai pas de trucs à te proposer.
________
P.S. 'Het is hier onze eigen bar', dat heb ik nog nooit een Vlaamse minister-president horen zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten