Woorden wekken, voorbeelden trekken
Er zijn nogal wat journalisten die in politieke analyse niet erg bedreven zijn, en Poetins beweegredenen dan maar omschrijven in amateur-psychiatrische termen. Dat is niet het geval met Laure Mandeville, voormalige correspondente in Moskou voor Le Figaro. Zij was vanochtend te gast bij Sonia Mabrouk in Le grand rendez-vous.
Laure Mandeville: Meer dan het probleem zelf met de NAVO, lijkt mij een absoluut catastrofaal element te zijn geweest – waardoor Vladimir Poetin en de Russische leiding mentaal ervan overtuigd raakten dat zij de vrije hand zouden krijgen – het optreden van de Amerikanen in het buitenland. Meer bepaald Irak 2003, en inderdaad Libië in 2010.
Sonia Mabrouk: Dat lag allemaal op één lijn?
Laure Mandeville: Ik denk dat er sprake was van een continuüm van frustraties, samen met hun eigen demonen, een machtswil met als u wil een terugkeer naar wat eigenlijk de Sovjetgietvorm was, zonder de ideologie ervan maar wel met het aanwenden van geweld, de haat tegen alles wat westers was enzovoort, én het Amerikaanse optreden die samen ertoe hebben geleid dat ze hun eigen logica zijn gaan volgen en zegden: wij zullen een andere wereldorde tot stand brengen, aangezien de Amerikanen de hunne scheppen.
Sonia Mabrouk : C’était un continuum ?
Laure Mandeville : Je pense qu’il y a eu un continuum, si vous voulez, de frustrations et de leurs propres démons, et volonté de force, et si vous voulez, retour à ce qui était la matrice en fait soviétique sans l’idéologie, mais l’utilisation de la force, la haine de tout ce qui est occidental etcetera, et ce comportement américain qui a fait que ils sont partis dans leur propre logique en se disant : nous allons créer un autre ordre mondial puisque les Américains font le leur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten