Mia Doornaert verslaat een Frans TV-incident

.

Bij François Bayrou slaan de stoppen door
in aanval op Daniel Cohn-Bendit

Een tv-debat tussen Franse lijsttrekkers ontspoorde door een hevige ruzie.

De centristische leider François Bayrou viel helemaal uit de rol van wijze, gematigde politicus die hij zich jaren wist aan te meten. In het programma 'A vous de juger' op de openbare tv-zender Antenne2 [sic] ging hij hevig tekeer tegen de groene lijsttrekker, de Frans-Duitse Daniel Cohn-Bendit. […]
De centrist viel Cohn-Bendit hevig aan omdat hij 'driemaal geluncht heeft' bij president Nicolas Sarkozy. Voor Bayrou, die een viscerale afkeer van Sarkozy heeft, wees dat op 'medeplichtigheid' met het beleid van de president.
Meestal weet 'rode Danny' zijn kalmte en humor te bewaren. Maar de hardnekkige aanvallen van Bayrou kregen Cohn-Bendit toch kwaad. 'Je zal nooit president worden', beet hij Bayrou toe. 'Tu es trop minable' ('Je bent een stumperd').
Bij dat misprijzen voor zijn presidentiële ambities sloegen bij Bayrou de stoppen helemaal door. Cohn-Bendit zou de term 'minable' beter op zichzelf toepassen, zei hij, gezien zijn standpunten over seksuele contacten met kinderen.
Bayrou verwees daarmee naar een boek dat Cohn-Bendit 34 jaar geleden schreef, en dat onder meer gaat over zijn ervaringen als kleuterleider in Frankfurt. In de libertaire sfeer van die tijd lijkt 'rode Danny' milde seksuele spelletjes met kinderen enigszins goed te praten. Cohn-Bendit heeft al jaren geleden gezegd dat hij die 'slechte tekst' zelf ook afwijst.[…]
Bayrou weigerde gisteren excuses uit te spreken. 'Ik bedrijf geen politiek van excuses', zei hij.

Voor Vlaamse journalisten is het normaal, zoals ik hier al vaker zei, om feiten onnauwkeurig te rapporteren, om ze bij voorkeur zelfs scheef voor te stellen*, en vooral om ze goed te duiden, want er zijn tenslotte figuren die ontzien moeten worden. In bijvoorbeeld Frankrijk en Duitsland komen zulke zaken ook wel eens voor, maar hier zijn ze de regel.
Nu, Mia Doornaert ként waarschijnlijk niet de juiste toedracht van wat Bayrou heeft gezegd, en wellicht had zij ook niet de tijd om met de teksten vóór zich na te trekken wat er precies aan de hand is geweest ...34 jaar geleden tenslotte.

Bijgevolg, helaas, is wat zij schrijft zonder meer een valse voorstelling van zaken.
Cohn-Bendit noemde op France2 (!) zijn tegenstander "minable", sprak hem ook nog aan met "tu", en kreeg meteen lik op stuk. Volgens Doornaert kun je dit aldus samenvatten: "bij Bayrou slaan de stoppen door". Bovendien, vindt zij, had Bayrou (!) zich moeten verontschuldigen.
Cohn-Bendit daarentegen viel weinig te verwijten: In de libertaire sfeer van die tijd lijkt 'rode Danny' milde seksuele spelletjes met kinderen enigszins goed te praten. Cohn-Bendit heeft al jaren geleden gezegd dat hij die 'slechte tekst' zelf ook afwijst.

Wat Cohn-Bendit in zijn boek echter deed, was niet milde seksuele spelletjes enigszins lijken goed te praten, maar kort en goed erkennen dat hijzelf pedofiele handelingen had gesteld. Dat hij die tekst nu slecht vindt, hem zelfs afwijst, zal iedereen wellicht begrijpen. Voor Mia Doornaert volstaat het afkeuren van die tekst al lang.
Over de handelingen zelf is onze baronesse mild, immers er was toen die libertaire sfeer. Een beetje zoals de graaicultuur in het bankwezen ook de georganiseerde diefstallen van bankiers kan vergoelijken. Genoemde pedofiele handelingen, schrijft zij in haar verslag overigens niet aan Dany zelf toe: als je haar leest, lijkt het wel of de man heeft enkel een bekritiseerbaar theoretisch opstel gepleegd.
Ik weet niet of de toevallige Standaardlezer wel een goede voorstelling van zaken krijgt, als hij enkel de tekst van Mia, baronesse Doornaert te zien krijgt... laten wij daarom kleuterleider Daniel zelf zijn verhaal doen:

«Il m’était arrivé plusieurs fois que certains gosses ouvrent ma braguette et commencent à me chatouiller. Je réagissais de manière différente selon les circonstances, mais leur désir me posait un problème. Je leur demandais: "Pourquoi ne jouez-vous pas ensemble, pourquoi m’avez-vous choisi, moi et pas les autres gosses?" Mais s’ils insistaient, je les caressais quand même.»
“Het is me vaker overkomen dat bepaalde jochies mijn gulp openmaakten, en mij begonnen te strelen. Ik reageerde verschillend al naargelang de omstandigheden, maar hun begeerte stelde mij voor een probleem. Ik vroeg hen: ‘Waarom spelen jullie niet met elkaar, waarom hebben jullie mij uitgekozen, mij en niet de andere kinderen?’ Maar als ze aandrongen, streelde ik hen toch maar.”

En Cohn-Bendit heeft nog lang niet gedaan. Tenslotte waren die pedofiele lotgevallen slechts anekdotisch, futiliteiten eigenlijk, en een politiek analist van zijn kaliber hoort zulke zaken in een breder kader te plaatsen, voor enige duiding te zorgen.
Wat waren de sociale implicaties bijvoorbeeld? Volgens pedofiele Dany was het voornaamste gevolg dat Daniel ...op een bepaald moment zijn job als kleuterleider dreigde te verliezen!

Alors on m’accusait de «perversion». Il y a eu une demande au Parlement pour savoir si j’étais payé par la municipalité, toujours au nom de la loi qui interdit aux extrémistes d’être fonctionnaires. J’avais heureusement un contrat direct avec l’association des parents, sans quoi j’aurais été licencié. En tant qu’extrémiste je n’avais pas le droit d’être avec des enfants. C’était trop dangereux. L’interdiction d’exercer des fonctions dans l’enseignement frappe les gauchistes, les communistes et même parfois les sociaux-démocrates de gauche.
Men beschuldigde mij nu van “perversie”. Er kwam een vraag in het Parlement om te weten of ik door de gemeente betaald werd, natuurlijk in naam van de wet die aan extremisten het recht ontzegt om ambtenaar te zijn. Gelukkig had ik een rechtstreeks contract met de oudervereniging, zoniet had men mij ontslagen. In mijn hoedanigheid van extremist had ik niet het recht om met kinderen om te gaan. Dat was te gevaarlijk. Het verbod om een functie op te nemen in het onderwijs treft de gauchisten, de communisten et soms zelfs de linkse sociaal-democraten.
.

Daniel Cohn-Bendit
Le Grand Bazar
Mai et Après
Entretiens avec Michel Lévy,
Jean-Marc Salmon, Maren Sell
Bibliothèque Méditations
Denoël/Gonthier, Paris, 1975

.
____________

P.S bij Luc Van Braekel staat een link naar France2, en daar kun je ook nog even horen dat de journaliste, Arlette Chabot, het heeft over "une vieille histoire", als ik goed begrepen heb. Ze valt D C-B bij, was mijn indruk, als dienstmaagd van de weldenkende macht, niet als journaliste, maar ik heb de uitzending zelf niet gezien. In het uittreksel dat LVB geeft is echter te horen dat Dany zelfs zo ver gaat om, behalve dat tutoyeren, zijn politieke tegenstander ook nog "mon pote" te noemen, "maatje"! een onbeschaamdheid die ik nooit eerder hoorde, nog van geen Berlusconi. Een langer fragment is hier te zien.
_____________

* Mia Doornaert verslaat duidelijk een debat dat ze ofwel niet heeft gezien, ofwel slecht begrepen. Bayrou had het (zoals in het fragment te zien) bij zijn repliek helemaal niet over dat onbeschofte “minable” van DC-B.
DC-B : Je trouve ça ignoble de ta part […] et ce genre de jeu, devant les citoyens, et bien mon pote, je te dis, jamais tu ne seras président parce que tu es trop minable, trop minable.
FB : Je ne suis pas sûr que vous puissiez vous, employer le mot “ignominie” […]
Nu, van Dale geeft voor “ignoble”: laag, laaghartig, (in)gemeen, onwaardig, weerzinwekkend, walgelijk, afgrijselijk, smerig, vuil.
Dit is geen onbeleefdheid meer zoals tutoyeren of “minable” roepen, zaken die tenslotte enkel diegene besmeuren die dat doet.
Misschien is voor Doornaert de draagwijdte van de term “ignominie” niet geheel duidelijk ...al zou een baronesse, weze het een nieuwbakken baronesse daar wel gevoel voor mogen hebben. Óf Mia rapporteerde slecht ...ofwel bewust vals, omdat Bayrou dan als lichtgeraakt kon worden voorgesteld, of als een man die makkelijk uit zijn evenwicht te brengen is.