"Geostrategie": aan iets een naam geven volstaat niet als verklaring

.
Journalist Jorn De Cock laat vandaag in De Standaard weten dat hij het TV-debat tussen Schröder en Merkel heeft gevolgd. Dat is heel verdienstelijk van hem, maar wat hij gezien heeft verschilt sterk van mijn indrukken. Zoals ik eerder al zei: dat maakt zijn artikel niet minder leerzaam, want De Cock verklapt openhartig zijn sympathie voor Gerhard Schröder (die drie keer uit de echt is gescheiden, terwijl die andere Duitser, Benedictus XVI aan geen vrouw is geraakt, besluit Jorn heel geestig, hoewel een tikkeltje overbodig in een politiek artikel):

“[Schröder] maakt het zichzelf niet gemakkelijk. In het televisiedebat vorige zondag met zijn uitdaagster Angela Merkel van de christen-democraten was hij het die de Turkse kandidatuur voor de Europese Unie uitlegde in naam van de geostrategie – terwijl Merkel niet verder kwam dan een halfbakken betoog voor een “geprivilegieerd lidmaatschap” van Turkije dat ze verder niet echt kon uitleggen.”

Nu hoorde ik Schröder het woord geostrategisch inderdaad gebruiken, twee keer zelfs, en één keer ook geopolitisch, maar die woorden heeft hij niet uitgelegd – en dat is begrijpelijk want ze betekenen heel weinig. Hij gebruikte ze enkel als machtstermen, om das Mädchen eens flink te overbluffen, want hij zat ietwat benepen en was tenslotte verplicht om over Turkije toch iéts te zeggen. Ook Schröders eigen kiezers denken van die toetreding namelijk het hunne.

Jorn De Cock nu lijkt te geloven dat een etiket kleven op een bepaald probleem, iets onder een bepaalde noemer brengen, hetzelfde is als er een verklaring voor geven. Een veel voorkomende denkfout.
Het weinige dat Schröder werkelijk heeft gezegd schreef ik hier eergisteren, en het debat kun je nog online bekijken. U oordeelt dan zelf of Schröder de Turkse kandidatuur geostrategisch heeft “uitgelegd”.