21 juni 2011

De zaak Van Bellingen


Onderstaand stuk is van Marc Schoeters, lesgever Nederlands aan anderstaligen en anti-fascist, die ik hier graag een tribune geef. De auteur wijst op de hypocrisie van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR), dat immers weigert om racisme bij allochtonen aan te pakken. Tegelijk wijst hij ook op de hypocrisie en onbetrouwbaarheid van zowel de journalisten, als van de politieke gezagsdragers van Sint-Niklaas.
o-o-o-o-o-o-o-o-o

DE ZAAK VAN BELLINGEN

In februari 2007 raakte bekend dat drie koppels hadden geweigerd getrouwd te worden door de Sint-Niklase schepene Wouter Van Bellingen. Van Bellingen is zwart en dat konden ze niet aanvaarden. Op 21 maart 2007 volgde een mediastunt : 626 koppels lieten zich op de Grote Markt van Sint-Niklaas trouwen door diezelfde Wouter Van Bellingen.

Wouter Van Bellingen (Antwerpen, 20 april 1972) is een Vlaamse ambtenaar en politicus. Tot eind december 2008 was hij lid van de links-liberale politieke partij Vlaams-Progressieven. Als zoon van Rwandese ouders werd Van Bellingen indertijd door een Vlaams gezin geadopteerd – waarvan de vader Volksunie-militant in het Waasland was. Zijn oudoom Amedee Verbruggen was een voortrekker van de Vlaamse Beweging. Daardoor voelt deze adoptiezoon zichzelf verwant met de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Wouter Van Bellingen is getrouwd en vader van twee kinderen. Kerkelijk behoort hij tot de Verenigde Protestantse Kerk in België.
Sinds 2 januari 2007 was Van Bellingen schepen in de gemeente Sint-Niklaas – en in die hoedanigheid de eerste zwarte schepen van Vlaanderen. Zijn portefeuille bestond uit jeugd, internationale samenwerking en burgerzaken. Van Bellingen, die zich ook op federaal niveau voor de Vlaamse zaak heeft ingezet, was voorheen in Sint-Niklaas werkzaam als jeugd- en noord-zuidconsulent. Hij zegt zich betrokken te voelen bij zaken die zich afspelen op het sociaal-culturele terrein, waaronder de Derde Wereld.
Als ambtenaar van de Burgerlijke Stand kwam Van Bellingen begin 2007 in het nieuws toen bleek dat een drietal aanstaande echtparen vanwege zijn donkere huidskleur niet door hem in de echt verbonden wilden worden. Als reactie hierop kwam er een grote hoeveelheid steunbetuigingen binnen in de vorm van aanmeldingen bij de Burgerlijke Stand van Sint-Niklaas om door Van Bellingen te worden getrouwd.

Van Bellingen besloot – om tot op heden onverklaarbare redenen – geen proces tegen de drie koppels aan te spannen. Hun identiteit is officieel nooit openbaar gemaakt – hoewel hun namen bij de Sint-Niklase overheid meer dan waarschijnlijk bekend zijn. In plaats daarvan hield hij op de Internationale Dag voor de Uitbanning van Rassendiscriminatie op 21 maart 2007 een grote symbolische trouwpartij op de Grote Markt van Sint-Niklaas. Er kwamen 626 koppels opdagen. Maar kan en moet men zich niet afvragen – wat er zich werkelijk achter de schermen van deze mediastunt heeft afgespeeld ? Marc Schoeters – leraar Nederlands voor anderstaligen in Antwerpen – kan en wil niet langer meer zwijgen over de ware feiten achter deze affaire.

NIETS IS WIT OF ZWART 
[OPEN MAAR GEWEIGERDE BRIEF AAN DE STANDAARD – MAART 2007]

Drie families in Sint-Niklaas hebben een huwelijksplechtigheid afgelast omdat de betrokken schepen van hun stad toevallig een donkere huidskleur heeft. Hun beslissing heeft terecht alle welmenende burgers van dit land geschokt. De kranten werden overspoeld met verontwaardigde lezersbrieven. Zelden werd er in dit land zo’n flagrant aanwijsbare en duidelijk bewijsbare overtreding van de antiracismewet vertoond. Veel mensen verkeerden daarom in de veronderstelling dat de overheid zonder aarzelen alles in het werk zou stellen om een gerechtelijk onderzoek tegen de racistische families te starten. Maar blijkbaar vinden noch de betrokken schepen, noch de stedelijke overheid van Sint-Niklaas, noch het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR) het opportuun klacht in te dienen tegen de daders. Verbijstering alom. En veel vraagtekens.

Niet lang geleden kreeg ik betrouwbare informatie die misschien een tipje van de sluier kan oplichten. Ik ben al jarenlang lesgever Nederlands aan anderstaligen in een school met duizenden studenten. Onder zo’n enorme allochtone studentenpopulatie blijven gevoelige gebeurtenissen als die van Sint-Niklaas natuurlijk niet lang onbesproken. Uit goede bron weet ik nu dat de drie racistische families in Sint-Niklaas van allochtone afkomst zijn. Mijn beide bronnen zijn onverdacht – want zelf mensen van allochtone afkomst. En zij zijn in deze zaak heel precies en formeel. Ik ben natuurlijk geen onderzoeksrechter en vind dat het de taak is van het gerecht om alle feiten in deze kwalijke zaak vast te stellen. Maar dan moet het gerechtelijk onderzoek natuurlijk wel zijn beloop krijgen. En daar wringt het schoentje.

Ik kan me best voorstellen dat Wouter Van Bellingen het in zijn kersverse rol als schepen politiek niet opportuun vindt om klacht tegen de betrokken families in te dienen. Hij is schepen van een kleine provinciestad en wil waarschijnlijk niet dat de tegenstellingen tussen de verschillende bevolkingsgroepen op de spits worden opgedreven. Maar hoe nobel zijn overwegingen ook zijn om de zaak te laten rusten – in dit geval zou het middel wel eens erger kunnen blijken dan de kwaal. Op dit moment gaat de ware identiteit van de racistische daders als een lopend vuurtje door de allochtonengemeenschap. Nu reeds zijn er zwarte Afrikanen die zich dubbel gediscrimineerd voelen – zowel door een deel van de Vlamingen als door sommige groepen allochtonen. Bovendien krijgen deze laatste nu onbedoeld de boodschap dat ze de facto boven de wet staan – en dat zij er voortaan lustig op los kunnen discrimineren. Door geen klacht tegen de racistische daders van Sint-Niklaas in te dienen, creëert men een rechtsonzekerheid die de grondvesten zelf van de multiculturele samenleving ondermijnt. En dat is voor mij – en anderen die van de ware toedracht op de hoogte zijn – onaanvaardbaar.

Het vele bochtenwerk en de vreemde hersenkronkels in deze zaak zijn soms werkelijk verbazingwekkend. Zo kon men in sommige kranten het argument lezen dat elke burger de vrijheid moet hebben om zelf te beslissen of hij zijn brood wel of niet bij een allochtone bakker mag kopen. Dat is een ronduit verbijsterend argument. Een schepen is namelijk geen bakker. Een schepen oefent een openbaar ambt uit – en heeft dat ambt te danken aan de democratische regels van onze rechtsstaat. Elke inwoner van dit land die om religieuze of etnische redenen een ambtenaar meent te moeten wraken, ondermijnt de basis zelf van de rechtsstaat. Stel u voor – een beklaagde die de uitspraak van een rechter naast zich neerlegt omdat die katholiek is. Of iemand die weigert zijn rijbewijs te tonen aan een politieagent omdat die moslim is. Of een burger die alleen met een loketambtenaar van de juiste huidskleur wil spreken. Het is te grotesk voor woorden.

Daarom moet men in deze zaak een duidelijk onderscheid maken tussen Wouter Van Bellingen als persoon en als schepen. De heer Van Bellingen als privépersoon heeft natuurlijk het recht om geen klacht in te dienen. Maar mijns inziens heeft hij als schepen, dus als vertegenwoordiger van de democratische rechtsstaat, de plicht om dat wél te doen. Wie de racistische families uit Sint-Niklaas vrijuit laat gaan, stelt in mijn ogen een incivieke daad van de eerste orde en ondergraaft elke rechtszekerheid. Door niet op te treden tegen racistische misdrijven herleidt men niet alleen de antiracismewet tot een vodje papier maar zet men de deur wagenwijd open voor een gebalkaniseerde samenleving – waarin iedereen naar eigen willekeur wetten en regels aan zijn laars lapt. En daar is niemand bij gebaat.

Dat de geviseerde schepen uit Sint-Niklaas de zaak “niet op de spits wil drijven” en geen “symbooldossier” wil, valt nog enigszins te begrijpen. Maar dat het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding de zaak verder blauwblauw zou laten is volstrekt ontoelaatbaar. De argumenten die het Centrum aanhaalt om geen klacht in te dienen zijn juridisch zwak en maatschappelijk gezien verwerpelijk. Zo wordt beweerd dat men geen klacht kan neerleggen als het slachtoffer zelf dat niet doet. Maar het Centrum is precies opgericht om bij een flagrante overtreding van de antiracismewet klacht te kunnen indienen – óók als het slachtoffer van het misdrijf dat niet doet of zelfs als er geen direct aanwijsbaar slachtoffer is. Zo werden in een recent verleden organisaties verbonden met het toenmalige Vlaams Blok terecht aangeklaagd op basis van racistische publicaties die hele bevolkingsgroepen stigmatiseerden – ook al werd er niemand persoonlijk geviseerd.

Ook het argument dat de racistische daders in Sint-Niklaas onbekend zouden zijn, is te belachelijk voor woorden. Er bestaat bij elk misdrijf de mogelijkheid klacht neer te leggen tegen onbekenden. Het is de taak van het gerecht om na een klacht mogelijke daders op te sporen en te identificeren. Het gerecht zal in het geval van de racistische misdrijven in Sint-Niklaas niet lang moeten zoeken. Verscheidene medewerkers op het stadhuis van Sint-Niklaas weten perfect wie de daders zijn en wat ze precies gezegd hebben. En schepen Van Bellingen weet ook veel meer dan wat hij in de media kwijt wil. Misschien kent hij de daders niet bij naam en toenaam. Maar ik weet formeel dat hij aan mensen uit zijn omgeving heeft verklaard dat het om allochtone families gaat. Het zou me dan ook niet verbazen dat er tussen kopstukken van de stedelijke overheid van Sint-Niklaas en topmedewerkers van het Centrum intensief overleg is gepleegd over hoe deze “delicate” zaak moet worden aangepakt.

Wat nu? Indien schepen Van Bellingen en het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding bij hun beslissing blijven om geen formele klacht wegens racisme in te dienen dan blijven er nog een aantal wegen over. Omdat de schepen een democratisch verkozen ambtsdrager is, zou in principe elke burger van Sint-Niklaas – of van dit land – in deze zaak klacht kunnen neerleggen. En als het Centrum, een officieel door de overheid ingesteld en gesubsidieerd orgaan dat moet waken over het naleven van de antiracismewet, op basis van al dan niet opportunistische overwegingen weigert naar behoren te functioneren, dan ondergraaft het zijn eigen bestaansreden. En stelt het zich in principe bloot aan een klacht van elke burger en belastingbetaler. Een racist is een racist – ongeacht zijn of haar huidskleur. Het Centrum mag zelfs niet de schijn wekken dat het met twee maten en gewichten meet. Dat zou een aanfluiting zijn van precies die waarden waarover het Centrum behoort te waken – gelijkheid van alle burgers, ongeacht hun afkomst of religie. Ik roep dan ook alle politieke verantwoordelijken op om in deze zaak op te treden. Ik beschuldig niemand – maar ik vraag op zijn minst wel een onafhankelijk onderzoek. Ook als er uiteindelijk koppen zouden kunnen rollen. De fundamenten zelf van de rechtsstaat staan op het spel.

De recente en vaak ondoordachte commotie rond heel deze zaak noopt mij tot een bredere slotopmerking. Misschien wordt het eens tijd om een publiek debat te houden over de nefaste rol die het zogenaamde politiek correcte “denken” in onze samenleving speelt. Racisme en politieke correctheid vormen in wezen elkaars spiegelbeeld. Reeds jaren geleden toonde Robert Hughes in zijn boek ‘Culture of Complaint’ aan dat het hier fundamenteel om twee kanten van hetzelfde gedachtegoed gaat. Zowel een racist als een politiek correct “denker” gaan uit van een rigide zwart-wit-tegenstelling tussen een edele ingroup en een verwerpelijke outgroup. De kiezer voor het Vlaams Belang ziet alleen nog de criminele vreemdeling, de politiek correcte “denker” alleen nog de Vlaamse fascist. Beiden zijn blind voor de oneindige complexiteit van een moderne samenleving, waarin niets helemaal zwart of helemaal wit is.

Zo is een krantenjournalist er in een editoriaal weer eens in geslaagd om, naar aanleiding van de gebeurtenissen in Sint-Niklaas, in te hakken op de grote groep mensen die het Vlaams Belang steunt. Ik vind deze partij ook verwerpelijk – laat daar geen twijfel over bestaan. Maar de waarheid heeft haar rechten. Blijkbaar kan men als “kritische” journalist van een “onafhankelijk” dagblad alle regels van de journalistiek aan zijn laars lappen en is het koesteren van de eigen vooroordelen belangrijker dan een echt kritisch onderzoek naar de werkelijke feiten.

En de feiten zijn dat er in dit land mensen zijn – zowel autochtonen als allochtonen – die een open en verdraagzame samenleving geen goed hart toedragen. Zoals veel goedmenende maar niet blinde Antwerpenaren ken ik uit eigen ervaring ook de donkere keerzijde van het multiculturele ideaal – de vele momenten dat de droom een nachtmerrie blijkt. Een kleine – maar helaas steeds sneller radicaliserende – groep mensen staat vijandig tegenover een open en democratische samenleving. In Antwerpen woekeren haat en onverdraagzaamheid – bij álle bevolkingsgroepen. Een duidelijk teken aan de wand was de bijna totale afwezigheid van (jonge) allochtonen op het concert voor verdraagzaamheid in oktober. Het wordt tijd dat alle opiniemakers, óók de politiek correcte, zich van deze tweespalt bewust worden. Nu niet optreden tegen de racistische families uit Sint-Niklaas – wat hun achtergrond ook moge wezen – betekent een tijdbom leggen onder de fundamentele waarden van onze samenleving.


Marc Schoeters
lesgever Nederlands aan anderstaligen en anti-fascist
(welke gedaante het fascisme ook heeft)
.

17 opmerkingen:

Sibo Kano zei

Eerst en vooral: bedankt voor deze genuanceerde bijdrage.

Ik had in 2007 ook al opgevangen dat de betrokken families eigenlijk met een ‘zwarte’ iemand bedoelden die betrokken was bij de Vlaamse strijd eerder dan iemand met een zwarte huidskleur. Het zouden dus om anti-flamingante koppels gaan. Dit leek me echter nogal van de pot gerukt en ik heb verder niet onderzocht of het waar was of niet.

Dat de discriminerende koppels van allochtone origine zouden zijn, verrast me niet. Ik heb al aan den lijve het racisme ondervonden dat door bepaalde Vlamingen van Noord-Afrikaanse en Turkse origine wordt geuit tegenover zwarten.

Anderzijds heb ik Afrikanen in intieme kring ook al heel wat racistische uitspraken horen maken tan aanzien van Marokkanen en Turken. In Brussel heb ik al groepen Marokkaanse en Congolese jongeren gezien die naar elkaar de meest waanzinnige racistische leuzen staan te roepen. Waren het skinheads versus allochtonen geweest …

Racisme is duidelijk geen voorrecht van blanken. Dat hebben de Rwandese genocide en de oorlog in Ivoorkust (en tal van andere conflicten die etnisch worden uitgespeeld door machthebbers) ook al aangetoond.

Toch vind ik het argument dat uw bronnen onverdacht zouden zijn want geuit door mensen die zelf van allochtone afkomst zijn nogal mager. Maar goed, ik wil dat even tussen de vingers zien.

De werking van het CGKR werpt inderdaad een heleboel vragen op en de ‘dictatuur van het politiek correct denken’ snijdt zichzelf in het vlees. Ik denk echter dat het ‘politiek correcte’ duidelijk erop achteruit gaat. Je moet maar eens op de bus of tram stappen in de steden van Vlaanderen om op te merken dat de mensen geen blad meer nemen voor hun mond, noch allochtoon, noch autochtoon.
Deze tegenstelling is uiteraard een verbastering van een enorm complexe werkelijkheid maar het is steeds meer salonfähig om politiek oncorrecte uitspraken te doen die alleen meer olie op het vuur gooien. Misschien is dit een rechtstreeks gevolg van het beleid van instellingen zoals het CGKR.
Jammer genoeg heeft dat politiek denken geleid tot een dialoog waar vandaag alleen nog de extreme stemmen van elke gemeenschap worden beschouwd als de authentieke en dus échte mening van die gemeenschap. De stem van de moslims die wordt geuit door de moslimextremisten en de stem van de Vlaming door flaminganten (de andere Vlamingen zijn nog steeds zoooo politiek correct dat ze zich schamen om Vlaming te zijn, of zelfs spuwen op de ‘Vlaamse identiteit’ die hoewel een recente politieke constructie is, ondertussen een werkelijkheid is geworden), binnenkort geloven we ook nog dat Maingain de ware stem is van de Franstaligen, …

En zo zien we hoe het politiek correcte denken alleen maar meer antagonisme heeft opgeleverd. Het alternatief is natuurlijk een eerlijke en open communicatie waar de gesprekspartners onmiddellijk opmerken dat dialoog meer oplevert (voor beide partijen) dan conflict. Het is de verantwoordelijkheid van opiniemakers en beleidsmakers om die context te creëren. Dat is in de laatste 2 decennia duidelijk niet gebeurd. Is het nu te laat?

Marc Vanfraechem zei

@ Sibo Kano: eerst en vooral bedankt voor deze onderbouwde reactie.
Twee zinnetjes troffen mij als bijzonder schrijnend en terecht: "Misschien is dit een rechtstreeks gevolg van het beleid van instellingen zoals het CGKR.", en verderop ook: "En zo zien we hoe het politiek correcte denken alleen maar meer antagonisme heeft opgeleverd."
Op uw vraag of het nu te laat is, ben ik geneigd te antwoorden dat het nooit te laat is om een onding als het CGKR gewoon op te doeken, en om meteen een onderzoek in te stellen naar eventuele onoorbare praktijken van de leider(s) daar, en de politieke opdrachtgevers.

Leo Norekens zei

Niemand zal verrast zijn door de 'onthullingen' in deze bijdrage. Blijft de vraag wat de heer Van Bellingen (en zijn adviseurs) bezield heeft om het voorval toch maar in de publiciteit te brengen en daarbij te insinueren dat hij als schepen gewraakt werd omdat hij geen "eigen volk" was...
"Ik heb racisme een gezicht gegeven" pochte Wouter destijds in de pers. Misschien had hij de racisten beter een gezicht gegeven. Of op hun gezicht, ook goed.

Marc Vanfraechem zei

@Leo Norekens: Dat Van Bellingen onder druk zal gestaan hebben mogen we wel aannemen; een kerel als Freddy Willockx draait zijn hand daar niet voor om; die Freddy had daar ook alle belang bij; maar dat geen énkele journalist, noch van DS, noch van DM, noch van de VRT, noch van HLN de moeite heeft genomen om deze zaak uit te spitten, wijst niet enkel op afgrondelijke dwaasheid en naïviteit (wat nog vergeeflijk is) maar ook op hun onbetrouwbaarheid en serviliteit. Kortom: de journalisten hebben in deze zaak getoond wat ze waard zijn.

Marc Vercauteren zei

(welke gedaante het fascisme ook heeft)

***

Geplaatst door de heer Marc Schoeters op 21 Juni, 2011. Laat me voor alle duidelijk die datum nog eens herhalen. 21 Juni, 2011.

Meneer Schoeters, heeft U zichzelf reeds de vraag durven te stellen hoeveel van de door U aangehaalde radicalisatie misschien vermeden had kunnen worden als U een manifest van deze aard had gepubliceerd op 24 november, 1991?

U kan zich deze datum misschien nog wel herinneren--dit was de dag waarop het toenmalige Vlaams Blok haar eerste grote verkiezingsoverwinning wist te boeken. Toen reeds, zomaar eventjes 20 jaar geleden, was er al een "duidelijk teken aan de wand", meneer Schoeters. Een stad die sinds de middeleeuwen en tot in Venetie vermaard was om haar spontane openheid ten opzichte van nieuwe mensen en invloeden zagen we die dag plotseling in grote aantallen op een extreem-rechtse partij stemmen.

Maar dat was lang niet de enige verrassing die ons toen te wachten stond. Want in de nasleep van de verkiezingsoverwinning van het Vlaams Blok zagen we hoe de anti-fascistische groeperingen in dit land collectief standpunten innamen die U nu scherp staat te veroordelen in het CGKR en De Standaard--het koesteren van de eigen vooroordelen en het ventileren van de eigen gevoelens van haat was immers vele malen belangrijker dan een echt kritisch onderzoek te verrichten naar de onderliggende oorzaken van de opkomst van het Vlaams Belang.

Als het rechtstreekse gevolg van de houding van de anti-fascisme beweging -die spoedig daarna en tot op de dag van vandaag navolging kreeg in pers en politiek- is het Vlaamse electoraat exponentieel blijven radicaliseren naar rechts toe omdat het zich in toenemende mate onterecht gestigmatiseerd voelde door de linkerzijde. Ik kan bijgevolg niet anders dan concluderen dat Uw houding in deze zaak getuigt van een hypocrisie die zowel mateloos als schaamteloos is.

Als de anti-fascisme beweging reeds in 1991 deze gebalanceerde analyse had gemaakt, dan had extreem-rechts in Vlaanderen zichzelf nooit met zoveel succes in een slachtofferrol kunnen positioneren. Die morele verantwoordelijkheid wordt zelfs nog meer verpletterend wanneer men zich goed realiseert dat het fenomeen zich sindsdien over vrijwel heel Europe is gaan verspreiden--in vele landen gaf het electoraat eenzelfde boodschap, en in al die landen reageerde links en het anti-fascisme met dezelfde verwijten en hetzelfde vingerwijzen. Bijgevolg zitten we in al deze landen met precies dezelfde consequenties als hier in Belgie.

Met andere woorden, meneer Schoeters, men kan de beweging waar U zich trots mee associeert zonder meer beschouwen als een van de diepste wortels waar de huidige toestand betreffende het multiculturalisme is uit voortgekomen. Wie zijn positie in het politieke landschap definieert door middel van het prefix "anti" heeft geen enkele les aan anderen te geven over concepten als (on)verdraagzaamheid, en van dat feit bent U een zeer pijnlijke illustratie. Maak U dan ook geen illusies; tot inkeer gekomen pyromanen die plotseling brandweer komen spelen wanneer de eigendom reeds half afgebrand is hebben geen geloofwaardigheid, en hoeven niet op staande ovaties te rekenen wanneer ze op theatrale wijze de moraalridder komen spelen op een webblog.

Leo Norekens zei

@Marc: ..of ik het met je eens ben? Zie hier, kort en bondig..
;-)

Marc Vanfraechem zei

@ Marc Vercauteren: kunt u dat nog eens kort herhalen? Twee-drie zinnen die uw mening samenvatten zouden nuttig zijn.

Marc Schoeters zei

Beste Marc Vercauteren.
Ik ben het voor een groot deel eens met u. Al jaren uit ik openlijk mijn bedenkingen bij het zogenaamde "politiek correcte denken". Niet in "rechtse" kringen - want dat zou preken tot de al overtuigden zijn - maar wel in "linkse" kringen. Voor dat laatste is meer moed nodig - al hoef ik van niemand applaus. Dat ik mezelf "anti-fascist" noem, betekent niet dat ik me als lid van een politieke groepering of beweging zie. Ik ben daarvoor veel te anarchistisch. Ik heb nooit een politieke partijkaart gehad - en zal die ook nooit hebben.
Toch noem ik mezelf hier "anti-fascist" omdat dat volgens mij een geesteshouding is - en een manier om in het leven te staan. De extremisten van welk nationalisme ook en de zogenaamde "politiek correcte denkers" vormen volgens mij gewoon de beide zijden van dezelfde medaille. Het zijn mensen die niet zelf willen denken - onafhankelijk van wie of wat dan ook. En niet zelf denken is volgens mij een van de wezenskenmerken van het fascisme - van rechts én van links. Dus ja - ik ben anti-fascist.

Wouter Van Bellingen zei

Beste,

Ik zou toch even uw bronnen checken. Een artikel over iemand publiceren zonder de betrokkene aan het woord te laten getuigd van geen professionele houding. Ik kan u formeel zeggen nadat er in de pers aandacht was besteed aan de verdeling van de mandaten van het nieuwe College van Burgemeester en Schepenen, zich in de loop van de maanden november en december 2006 enkele incidenten/woordenwisselingen hebben voorgedaan aan de loketten van de burgerlijke stand in verband met de persoon van de nieuwe schepen van burgerlijke stand, in casu mij.


In één geval deelde de vader van een bruidspaar dat wenste te trouwen in 2007 mee dat de aanstaande schoonfamilie het niet zag zitten om in de echt verbonden te worden door een schepen met zwarte huidskleur. In een ander geval deelde een aanstaand bruidspaar mee dat hun voorgenomen huwelijk uit de agenda mocht geschrapt worden, omwille van dezelfde reden als in voorgaand geval. Een derde incident ging over een toekomstig bruidspaar dat te kennen gaf dat het niet hoorde dat huwelijken door een anders gekleurde schepen werden voltrokken. Deze feiten werden gemeld aan de departementschef burgerzaken. Er werd geen verslag hiervan opgemaakt, er werden ook geen namen en adressen van de betrokkenen genoteerd. Verder werd in overleg met de burgemeester en de toekomstige schepen afgesproken om aan het loket geen discussies over dit onderwerp te voeren. Indien gewenst konden en kunnen aanstaande bruidsparen naar hem of naar de betrokken schepen doorverwezen worden. In geen enkel van deze gevallen was er al een officiële aangifte van het huwelijk. Dit is de gewone gang van zaken. Deze aangifte kan ook maar vanaf 6 maanden voor het huwelijk, en het is gebruikelijk dat mensen eerst inlichtingen inwinnen aangaande een aantal andere praktische zaken. In Sint-Niklaas hoeft men ook niet te wachten tot de officiële aangifte om een dag en uur te reserveren. Daarom is van enig bevel, instructie of advies aan de betrokken ambtenaren door nooit sprake geweest. Aangezien de personen niet gekend waren, konden er geen aanklacht ingediend worden. Daarnaast kan ik u formeel zeggen dat verschillende journalisten van kranten en dagbladen deze zaak onderzocht hebben.

Met groeten,

Wouter Van Bellingen

Marc Vanfraechem zei

Ik gebruik hieronder vierkante haakjes en cursief, voor mijn eigen opmerkingen:

Beste,
[is deze aanspreking gericht aan de auteur van de brief, of aan mij?]
Ik zou toch even uw [mijn] bronnen checken. Een artikel over iemand publiceren zonder de betrokkene aan het woord te laten getuigd [t] van geen professionele houding.
[Waarom zou een briefschrijver die “professionele houding” ook moeten hebben? Professioneel is een woord met een specifieke, maar blijkbaar niet door iedereen begrepen betekenis. Maar als de brief aan mij is gericht, dan antwoord ik: waarom zou ik hem niet publiceren? als een aanzet misschien tot enig licht op een zaak, waarvan ik, en de meeste mensen, noch de officiële versie, noch de journalistieke voor één millimeter geloven? En in elk geval: u komt hier toch vrijelijk aan het woord, beste Wouter Van Bellingen?]
Ik kan u formeel zeggen nadat er in de pers aandacht was besteed aan de verdeling van de mandaten van het nieuwe College van Burgemeester en Schepenen, [dat er] zich in de loop van de maanden november en december 2006 enkele incidenten/woordenwisselingen hebben voorgedaan aan de loketten van de burgerlijke stand in verband met de persoon van de nieuwe schepen van burgerlijke stand, in casu mij.
[Deze mededeling doet niet ter zake: dat wisten we al, en dat is niet het eigenlijke onderwerp van de brief]
In één geval deelde de vader van een bruidspaar dat wenste te trouwen in 2007 mee dat de aanstaande schoonfamilie het niet zag zitten om in de echt verbonden te worden door een schepen met zwarte huidskleur.
[racisme dus]
In een ander geval deelde een aanstaand bruidspaar mee dat hun voorgenomen huwelijk uit de agenda mocht geschrapt worden, omwille van dezelfde reden als in voorgaand geval.
[racisme dus]
Een derde incident ging over een toekomstig bruidspaar dat te kennen gaf dat het niet hoorde dat huwelijken door een anders gekleurde schepen werden voltrokken.
[racisme dus]
Deze feiten werden gemeld aan de departementschef burgerzaken. Er werd geen verslag hiervan opgemaakt, er werden ook geen namen en adressen van de betrokkenen genoteerd.
[waarom niet? wist men niet dat het hier strafbare feiten betrof :-? of vond niemand het opportuun om te wijzen op al-loch-toon racisme? misschien kunt u Wouter Van Bellingen, specifiek dit laatste nu “formeel” ontkennen?]

[zie volgende reactie, want het wordt te lang voor Blogger]

Marc Vanfraechem zei

Verder werd in overleg met de burgemeester en de toekomstige schepen afgesproken om aan het loket geen discussies over dit onderwerp te voeren.
[en elders evenmin, tenzij in leugenachtige zin?]
Indien gewenst konden en kunnen aanstaande bruidsparen naar hem of naar de betrokken schepen doorverwezen worden. In geen enkel van deze gevallen was er al een officiële aangifte van het huwelijk.
[volslagen irrelevante opmerking: maakt wat het racisme betreft niet uit]
Dit is de gewone gang van zaken. Deze aangifte kan ook maar vanaf 6 maanden voor het huwelijk, en het is gebruikelijk dat mensen eerst inlichtingen inwinnen aangaande een aantal andere praktische zaken.
[huidskleur van de ambtenaar bv.?]
In Sint-Niklaas hoeft men ook niet te wachten tot de officiële aangifte om een dag en uur te reserveren.
[volslagen irrelevante opmerking: maakt wat het racisme betreft niet uit]
Daarom is van enig bevel, instructie of advies aan de betrokken ambtenaren door [?]nooit sprake geweest.
[“daarom” is een redengevend voegwoordelijk bijwoord, maar de echte reden wordt hier verzwegen, dus: vals, en opzettelijk bedrieglijk taalgebruik]
Aangezien de personen niet gekend [bekend] waren, konden er geen aanklacht[en] ingediend worden.
[dit is te gek om los te lopen; “aangezien” is een onderschikkend redengevend voegwoord, en dezelfde opmerking als hierboven geldt dus]
Daarnaast kan ik u formeel zeggen dat verschillende journalisten van kranten en dagbladen deze zaak onderzocht hebben.
[dit moet u niet “formeel” zeggen, beste Wouter Van Bellingen, we geloven het zo ook wel: alleen bestaat bij velen de indruk dat die journalisten in samenspraak met Willockx, WVB e.a. besloten hebben om hierover ofwel helemaal niet te schrijven, ofwel leugens voor waarheid te verkopen]

Met groeten,

Wouter Van Bellingen

PN zei

Geachte Wouter Van Bellingen

Laat er geen misverstand over bestaan dat het gewaardeerd wordt, dat u deelneemt aan het maatschappelijke debat.

Als betrokken burger - die overigens, enigszins, met uw partij sympathiseert - heb ik het echter moeilijk met uw reactie.

In de brief wordt er op - en dat leek mij de crux van het schrijven te zijn - juridische nalatigheid gewezen. Ik ben bereid om te geloven, dat geen van de betrokkenen over de gegevens van de personen in kwestie beschikt. Maar dat weerhoudt u - of het CGKR, dat daarvoor in leven geroepen is - er toch niet van om klacht tegen onbekenden in te dienen?

Enfin, ik parafraseer nu wat u reeds in die brief gelezen hebt.

Bent u bereid daarop terug te komen?

Pjötr Nembkow

Pieter B zei

"De identiteit van de trouwers moet toch gekend zijn?
Wouter Van Bellingen: Wat veel mensen niet weten, is dat je je identiteit pas moet voorleggen wanneer het huwelijk officieel wordt vastgelegd. Men kan altijd komen informeren naar een beschikbare datum zonder hierbij zijn identiteit te geven. Omdat mensen vaak lang op voorhand hun zaal moeten vastleggen, kunnen ze de agenda komen inkijken zonder bewijs van identiteit. Pas zes maanden op voorhand wordt dit officieel vastgelegd en dat was in dit geval nog niet het geval."

Clint deed de test!
Aangezien het hele verhaal ondertussen tot één van onze langere artikels ooit uitgegroeid is, besloot Clint om zelf de test te doen, dus belden wij naar de burgerlijke stand van Sint-Niklaas, want één van onze redacteurs was bereid om in naam van het onderzoek de huwelijksgeloften af te leggen. Wij kregen de zeer symphatieke Tatjana B. aan de lijn.

Clint: Goeiedag, ik zou graag trouwen.
Tamara B: Dat is mogelijk. Op welke datum had u dat willen doen?
Clint: 24 augustus 2011.
Tamara B: Mag ik dan even uw naam hebben?

http://www.clint.be/actua/politiek/de-zaak-van-bellingen-update

Anoniem zei

Verwondert me niets, want overal waar er socialisme heerst is er corruptie, dictatuur en armoede. In feite zouden we ze als een criminele organisatie moeten beschouwen en bestraffen. Zie maar eens naar Griekenland. Ze hebben er daar ook een potje van gemaakt, maar gaan juridisch vrijuit.

Anoniem zei

Beste,

De zgn. antiracismewet is in dit geval niet van toepassing. De wet verbiedt immers enkel het aanzetten tot haat op grond van racistische motieven (dit is bv. ook wat des tijds aan de Vlaams Blok-organisaties werd verweten, en waarvoor ze naderhand werden veroordeeld).
Het hebben van een racistische mening, of zelfs het uiten ervan is op zichzelf niet strafbaar. Men kan dat misschien betreuren maar zo is het wel. Niet alles wat moreel verwerpelijk is, is juridisch verboden.
Noch het parket, noch de stad Sint-Niklaas, noch het CGKR had in dit concrete geval dus de mogelijkheid om op te treden.
mvg,
Brecht

Marc Vanfraechem zei

Hebt u ook een familienaam "Brecht"? want u doet net of u een soort officieel antwoord geeft, maar daar kijkt iedereen door. Ernstig blijven jongen.

Anoniem zei

Beste Marc,
Ik moet mij al direct verantwoorden. Ik wil nochtans enkel iets verhelderen wat iedereen objectief kan nagaan. Het volstaat de wet na te lezen (kan bv. op www.cass.be en dan bij wetgeving de datum 30/07/1981 in te geven).
mvg,
Brecht

ps: mijn familienaam is 'De Schutter'. Ik heb echt niets te verbergen, hoor.

http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html