Karel De Gucht en het Corpus Mysticum

De grondslag is eigenlijk de basis voor de grondslag, hoorde ik Karel De Gucht vanmiddag verklaren bij Trio, op Klara. Klare, heldere, verstandige taal: it's turtles all the way down.
Ik meen niet dat tegen deze stelling één lezer bezwaar zal hebben, al zullen er onder mijn lezers onvermijdelijk ook dezulken zijn die de Nieuwjaarsdagen al slempend en zuipend hebben doorgebracht.
Karel zei meer behartigenswaardige dingen. Wat mij direct trof was: concurrentie moet er zijn omdat er nu eenmaal concurrentie moet zijn, anders is er geen concurrentie. Waarheid is altijd van een verrukkelijke eenvoud.
Die bandbreedte van hem was ook mooi, maar het mooiste vond ik toch zijn beschouwingen over de “unanimiteit binnen Europa”, die jammerlijk genoeg voorlopig nog compleet afwezig was (Karel bedoelde met “Europa” enkel de EU, iets heel anders en veel beperkter, maar de gedachte blijft even mooi en hij is zeker niet de enige die deze fout maakt).
Karel geloofde in die toekomstige unanimiteit, die was niet iets illusoirs.
Hier leek me het concept van het mystiek lichaam, een corpus mysticum Europae niet veraf. Zo zien we dat mensen die zich ongetwijfeld in alle oprechtheid voor ongelovig houden, toch verborgen mystieke ideeën kunnen koesteren.