29 april 2016

Lidwoorden zijn belangrijker dan men vaak denkt


Al in de titel – met «les islamistes», niet «des islamistes» – wordt aan de eenvoudige lezer van Le Monde gesuggereerd dat het artikel eronder een duidelijk omschreven, beheersbaar en in geen geval belangrijk probleem betreft. Het gaat om die recente kwestie met de Zweedse Groenen. Deze partij is “geïnfiltreerd” door islamisten, en met zijn passieve werkwoordsvorm wil de journalist haar min of meer uit de wind houden. Kwetsbaarheid voor infiltratie is misschien een zwakte, maar geen misdaad, en al zeker niet als het gaat om infiltratie door een weliswaar perfide, maar gelukkig afgebakende en kleine groep. De bezwarende feiten waar de journalist met de beste wil niet onderuit kan, laat hij door iemand 'aanwijzingen' noemen, en aan het eind wijst hij op het valse gebruik dat de Zweedse tegenstanders van de Groenen maken van deze ongelukkige omstandigheden. Ook weet hij dat er ergens, misschien op Facebook, een oude foto te zien is die door hen uit verband werd gerukt. Op die foto stonden trouwens joden, zegt Olivier Truc, wat altijd handig is als de aandacht beter wat wéggeduid wordt van al te feitelijke mededelingen, zoals het ontslag van de groene minister van huisvesting, Mehmet Kaplan.
Ik heb de indruk dat de journalist zijn lezers toch wat onderschat, maar toegegeven: Le Monde bericht tenminste over deze kwestie, ze zwijgen er niet over. En het artikel bevat genoeg gegevens die de lezer toelaten om zijn eigen duiding te maken, en deze Truc te laten voor wat hij is.

Le Monde, 26 april 2016
Olivier Truc (hun journalist in Stockholm)
Zijn de Zweedse Groenen door de islamisten geïnfiltreerd? Dat is wat de directeur van het Studiecentrum voor asymmetrische dreigingen van de Zweedse militaire school, Lars Nicander heeft gesuggereerd in een interview op de Zweedse televisie, vrijdag 22 april. Lars Nicander legt uit dat men meerdere leden van de Groene partij, die sinds de herfst van 2014 deel uitmaakt van de regeringscoalitie, het teken van de Moslimbroeders heeft zien maken, met hun vier vingers uitgestoken. In de krant Aftonbladet, geeft hij als verklaring dat de Groenen meer dan anderen voor dit soort infiltratie kwetsbaar zijn, omdat ze humanisten zijn: “Ze zijn bang voor islamofoob te worden versleten.” De partijleiding heeft hierop geantwoord dat ze het alarmerende signaal zeer ernstig nam, ook al wees niets erop dat haar politieke koers ook maar op enig gebied door die denkbeelden zou zijn beïnvloed.
Een kandidaat-lid van het partijbureau heeft geweigerd een vrouw de hand te drukken
De zaak ging aan het rollen met het ontslag op 18 pril van Mehmet Kaplan, minister van huisvesting, een militante antiracist en praktiserend moslim, die ervan werd beschuldigd te nauw gelieerd te zijn met vertegenwoordigers van de Turkse president, Recep Tayyip Erdoğan, of nog van contacten met extreemrechtse bewegingen* in Turkije. Kort daarop dook er een nieuwe polemiek op. Yasri Khan, die kandidaat was om lid te worden van het partijbestuur van de Groenen, weigerde de hand te drukken van een journaliste van de Zweedse televisie, en antwoordde onhandig op een vraag over de terdoodveroordeling van een blogger in Saoedi-Arabië. In de daaropvolgende storm in de media en de politiek als gevolg van deze nieuwe affaire zag de heer Khan zich genoodzaakt af te zien van zijn politieke ambities. “Bij de Groenen is een vorm van naïviteit ingebakken,” luidt de kritiek van Kurdo Baksi, journalist van Koerdische origine, en voorheen nog kandidaat voor de Groenen voor het Europees Parlement, “maar net al bij andere Zweedse partijen zijn ook zij vriendelijk voor diegenen die stemmen van bepaalde groepen kunnen aanbrengen.”
“Geen bewijzen”
Tegelijk gaan de manipulaties op volle toeren, zoals met die foto van Yasri Khan midden in groep mensen waarvan het gezicht gemaskeerd werd, en waarop elk van hen met de wijsvinger naar hemel wijst, wat steun voor de Islamitische Staat moet suggereren, terwijl het om een oude foto gaat van een bijeenkomst van Zweden, waaronder vertegenwoordigers van een joodse organisatie, rond het thema “Zweden Eén”, en waarbij de vinger het cijfer één voorstelde.
“Misschien is de partij wel geïnfiltreerd door islamitische elementen, maar tot nog toe zijn daar geen bewijzen van, of het moesten aanwijzingen zijn zoals een geweigerde handdruk”, sust een editorialist van Dagens Nyheter. “Praktiserend moslim zijn, en politiek geëngageerd, betekent nog niet dat men islamist is”, repliceert de leiding van de Groenen in een perstribune, en ze merkt op dat er geen enkel concreet voorbeeld is van een islamitisch agendapunt dat binnen de partij ook maar enig succes zou hebben gekend. Dat kan evenwel niet beletten dat bepaalde takken van extreemrechts hier gebruik van maken, want volgens hen bestaan er geen gematigde moslims, maar enkel moslims die hun ware doelstelling verborgen houden, te weten de islamisering van Europa.
________
 * Bedoeld worden wellicht niet de Grijze Wolven, want die zijn niet meer extreemrechts, zei Dries Lesage gisteren nog in De Morgen.

Geen opmerkingen:

http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html