Mark Eyskens en Walter Zinzen maken samen hun huiswerk
Walter Zinzen heeft vandaag een ingezonden stuk, of een opiniestuk of hoe je het noemen wilt, in De Standaard, met als titel “Het tegendeel van democratie”.
De emeritus journalist spreekt over “de maskerade van referenda” en hanteert daarbij het soort simplistische rekenkunde dat ook de emeritus professor Eyskens op Facebook al opdiste, en dat amper achttien procent neen-stemmen oplevert. “Als bijna 70 procent van de kiezers niet stemt, is dat de meerderheid”, zegt Zinzen. “Als je de democratische schijn van een referendum wil hooghouden, dan moet het minimale opkomstpercentage omhoog. Minstens 60 procent, het dubbele van wat nu gehanteerd wordt, is noodzakelijk om een volksraadpleging een beetje rechtsgeldig te maken. Ik gebruik hier opzettelijk de term volksraadpleging: een raadpleging van het volk, het gehele volk, niet 30 procent ervan.”
Die laatste zin is onbegrijpelijk en zelfs vals: de gehele Nederlandse bevolking werd namelijk geraadpleegd, kreeg daarover veel informatie, een massa zelfs, veel raadgevingen ook van politici en hun journalisten en columnisten. Die raadgevingen gingen sterk overwegend in de richting van een ja-stem. Alleen ging maar een deel van die bevolking op de uitnodiging in, om zich naar het stemhokje te begeven en daar ja te stemmen.
Verder steekt Zinzen zijn vinger lelijk in zijn oog als hij over die “minstens 60 procent” begint. Beseft hij dan niet dat hij daarmee zowat alle zogenaamde “Europese” verkiezingen – in de landen waar geen opkomstplicht bestaat – voor ondemocratisch verklaart? In Nederland bijvoorbeeld lieten zich bij de laatste verkiezingen voor dat “parlement”, nog geen 38 procent van de kiesgerechtigden zien. Ik zou van Walter Zinzen graag eens een lijstje krijgen van de landen waar zijn zestig procent gehaald werd.
Heeft hij, terwijl hij toch niet op zijn hoofd gevallen is, dan niet aan die consequentie gedacht? Of heeft hij gedacht: mijn trucje zal de gewone De Standaard-lezer niet opvallen?
Nee, dat zou cynisch zijn, maar in die kromme, ja valse redenering voel je wel de pijn van Zinzen. Ach, wilde het volk toch eens stemmen zoals de politici en hun journalisten het graag willen, dán hadden we een mooie democratie.
http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html
2 opmerkingen:
Pionier van de democratische vernieuwing David van Reybrouck maant ons aan: 'Laten we de botte bijl van het referendum begraven' De Morgen, 8 april).
Immers: 'In een referendum vraag je aan iedereen een mening te hebben over een onderwerp dat maar weinigen echt kennen.' Toegegeven, 'in de Nederlandse media viel veel informatie over Oekraïne te rapen, de ene keer al objectiever dan de andere.' Maar, hoe objectief er ook werd geraapt, 't was onvoldoende.
Want: 'De onderbuik weegt even zwaar door als de bovenkamer.'
Laten we dan, bij wijze van vernieuwing, meteen ook de botte aks van de verkiezingen ter aarde bestellen.
Zo'n David Van Reybrouck is niet meer dan een narcistische puber. Stelt intellectueel niets voor, maar wil zich graag laten opmerken met zijn doodgeboren kind, de G708, en met bijvoorbeeld zijn belachelijke voorstellen rond "volksvertegenwoordiging" door loting. David weet kennelijk niéts over de manier waarop dat in bijvoorbeeld Athene in zijn werk ging en een plaats kreeg (dat is al voldoende aangetoond door mensen die echt iets weten, maar journalisten zijn dan enthousiast en denken dat ze een "denker" voor zich hebben) :-)
Een reactie posten