Nooit eens een lofzang op Frankrijk bij Stendhal

À Pauline Périer-Lagrange*

Paris, 6 décembre 1811.

Beter een enkel woordje dan niets; ik wou dat jij je dat vaak herinnerde. Stel je een man voor op een zwierig bal, waar alle vrouwen elegant getooid zijn; hun ogen schitteren van vurig plezier, je ziet de blikken die ze op hun aanbidders laten vallen. Die mooie ruimte is opgesmukt in een stijl vervuld van zinnelijkheid en grandeur; duizend kaarsen verspreiden er een hemelse klaarte; de verrukkelijke geuren brengen je nog buiten jezelf. De gevoelige ziel die in dat oord van verrukkingen vertoeft, die gelukkige man is genoodzaakt de balzaal te verlaten; hij komt terecht in een dichte mist, een regennacht vol modder; hij struikelt een keer of drie-vier en valt ten slotte in een mestkuil.
Ziedaar het ingekorte verhaal van mijn terugkeer uit Italië. Om me te troosten bij de fysieke en morele platvloersheden die ik onderweg te slikken kreeg, stelde ik mij die goede kleine Angelina** voor, die me met al haar liefde in mijn appartement opwachtte bij een warm vuur.

Mieux vaut un mot que rien ; je voudrais que tu te rappelasses souvent cela. Figure-toi un homme dans un bal charmant, où toutes les femmes sont mises avec grâce ; le feu du plaisir brille dans leurs yeux, on distingue les regards qu’elles laissent tomber sur leurs amants. Ce beau lieu est orné avec un goût plain de volupté et de grandeur ; mille bougies y répandent une clarté céleste ; une odeur suave achève de mettre hors de soi. L’âme sensible qui se trouve dans ce lieu de délices, l’homme heureux , est obligé de sortir de la salle de bal ; il trouve un brouillard épais, une nuit pluvieuse et de la boue ; il trébuche trois ou quatre fois et enfin tombe dans un trou à fumier.
Voilà l’histoire abrégée de mon retour d’Italie. Pour me consoler des platitudes physiques et morales que j'essuyais en route, je me figurais cette bonne petite Angelina m’attendant avec tout son amour, dans mon appartement, auprès d’un bon feu.

Aux âmes sensibles

Lettres choisies (1800-1842)

Édition de Mariella Di Maio (Folio classique, 2011, p.177)

___________
  * Zijn lievelingszus Pauline (Beyle) was getrouwd in 1809.
** Angéline Bereyter, of Barretter (1786-1841), zangeres aan de Opéra bouffe, zijn maîtresse van 1811 tot 1814. Gevleid en ontroerd had ze niet lang weerstaan aan zijn vurige brieven, die helaas niet tot ons zijn gekomen. Je ne l'ai jamais aimée, zei hij elders.