Bemande ruimtevaart mag futiel zijn, het is wel kunst

.

Over Kunst zullen hier nog niet veel woorden gevallen zijn. Dat komt omdat het tijdperk van de kunst eenmaal voorbij is, en een blog houdt zich bezig met dingen die er nog toe doen. En die kunstperiode heeft heus niet op deze generatie gewacht om het hoekje om te gaan. Zij eindigde ergens in de XIXde E.
Natuurlijk zijn er fantasieloze reactionairen die geloven dat alles kan blijven bestaan. Maar wat zij tegenwoordig kunst noemen, werd in rationelere tijden gemoraliseer genoemd, of weldenkendheid, of zelfs deftigheid, en die hebben het altijd zonder de categorie der schoonheid of der kwetsbaarheid kunnen stellen.
Neem nu dat spinnenweb aan het Gravensteen in Gent. Jan Hoet wist dat aan die muur te laten vastschroeven. Straatschender. Een afzichtelijk ding waarmee die man de welgemutste voorbijganger probeert te dwingen tot een relativerende glimlach. Tot de oude grijns van Hoet zelf, zinnebeeld van de irrelevantie.
Misschien woont u in Antwerpen lezer, of in Brussel, en dan maakt die spin voor u niet veel uit, maar probeer u misschien in te leven in de gewone Gentenaar die daar dagelijks op zijn tram wacht.

Worden er dan helemaal geen kunstwerken meer gemaakt? Unzeitgemäße dingen misschien, die een mens vervullen van schoonheid en huiver? Tremendum et fascinans om zo te zeggen? Jawel, maar die dingen zijn niet langer van steen of brons of verf.
Verlaat de oude vormen en gedachten! en kijk eens naar de beelden op de site van de NASA. Er is weer een shuttlevlucht bezig. En dat is televisie als je wil, maar dan toch zonder die plaasteren koppen die hun eigen baksels komen voorstellen alledag, en dat Nieuws noemen.
Aan het eerste kenmerk van kunst voldoen de beelden van NASA al: pure onwezenlijkheid. Mensen die rondzweven in balletten die op aarde niet mogelijk zijn.
Vandaag moest een ruimteballerino een log toestel bevestigen aan een stel bouten die daar ergens gereed uitstaken, misschien al jaren.
Met de hand schroefde hij enkele moeren aan, maar één wilde niet mee. “It ...takes ...considerable force” meldde hij cool aan Houston. Misschien was de schroefdraad beschadigd, was zijn gedachte. Met moeite een aantal kwartslagen, hooguit twee volledige omwentelingen, en verder ging niet meer.
Elke loodgieter zal dat probleem herkennen. Het is ook altijd op moeilijk bereikbare plaatsen dat iets vastgezet moet worden. Houston ging onderzoeken of het ding misschien niet al voldoende vastzat zoals het was. Onze man zweefde verder in een snel wisselende dag en nacht.
Ander voorbeeld: eergisteren waren ze nog onderweg naar het ruimtelaboratorium, en in hun vliegtuig Discovery hadden de astronauten een probleempje met hun laptops. Aan boord was er, zoals overal tegenwoordig, een draadloos netwerkje en dat werkte perfect. Ze hadden ook een printer en die was ook in orde. Er was al een proefbladzijde afgedrukt in WORD. Maar wat ze nodig hadden was een PDF-document, en dat wilde er niet uitkomen. Houston haalde er de print-manager bij, want zo’n man bestaat daar.
Die dacht lang na, stelde een aantal ingrepen voor die niet werkten, en tenslotte kwam hij op een verlossende gedachte, die ik eerlijk gezegd zelf al had willen doorbellen: shut down and reboot the system.
Het werkte allemaal als een fluitje van een cent.
Hallelujah, toch nog eigentijdse kunst.
.

Zwammen, Apen, Varkens, Zwarten, en hun IQ-cijfer

Er vielen deze week uit de mond van vooraanstaanden enkele uitspraken die gewoonlijk als racistisch worden beschouwd.
Ik viseer natuurlijk niet Laurette Onkelinx – niet dat zij geen vooraanstaande zou zijn, maar die mérules van haar sloegen niet op een ras. Laurette verkocht gewoon wat beschimmelde praat uit de Haatstraat, omdat zij daar toevallig woont.
Ook de uitspraak van zekere Nordin Taouil –een gematigde Antwerpse imam, en sieraad van de Partij van Patrick– reken ik niet mee. Die man verklaarde dat sommige mensen apen en varkens zijn. Wij moeten daar niet veel achter zoeken: deze geestelijke bedoelt niets kwetsends of persoonlijks, maar verwijst enkel letterlijk naar drie plaatsen in Sein Koran [2:65, 5:60, 7:166]. Zijn Allah bestraft met die status namelijk de joden, omdat die zich niet weten te gedragen. Terecht werd er in de media geen gewag gemaakt van een puur literaire verwijzing zonder maatschappelijke implicaties.

Nee, waar wij het moeten over hebben is de uitspraak van de Amerikaanse Nobelprijswinnaar James Watson, medeontdekker van de dubbele helix – al was Francis Crick toen het genie van het tweetal, zoals Watson zelf schreef.
Deze Watson kreeg dan ook de bijnaam Honest Jim, omdat hij altijd zegt wat vooraan op zijn tong ligt. En deze week verklaarde hij dat Afrika als continent er belabberd voorstaat, omdat zwarten eenmaal minder intelligent zijn dan witten.
Wellicht bedoelde Watson dat onze IQ-tests gemiddeld slechter uitvallen op dat continent dan in Europa of Amerika. Zo gezien is dat geen racistische uitspraak, en ik meen eerder gelezen te hebben dat ze klopt. Een feit vermelden kan moeilijk als racistisch bestempeld worden, al moet ik dat nog eens navragen bij Jozef De Witte.

De vraag is echter wél: wat is de betekenis van een IQ-test?
Moeilijke vraag voor iedereen, en voor een journalist als Mark Eeckhaut van De Standaard is het zelfs een mysterie. Die man schreef laatst nog:

Maar hoogbegaafd is Van Themsche niet, zo blijkt uit het psychiatrisch onderzoek. Hij heeft een gemiddeld IQ van 125.

Nu is het gemiddelde van gelijk welke IQ-test per definitie honderd, en een cijfer als 125 ligt bij de tweede standaarddeviatie. Ik neem aan dat Eeckhaut hier al zal afhaken, maar op het grafiekje kan hij toch zien dat ongeveer 95 mensen op 100 lager scoren dan zijn gemiddelde Van Themsche. 125 valt bij de “highly gifted”.

De IQ-test werd ontworpen met een specifiek doel: de Fransman Alfred Binet stelde begin 20ste E. een vragenlijst op die snel indicatie moest geven over de geschiktheid van leerlingen voor het voortgezet onderwijs, of van rekruten voor het leger. De test bleek handig. Hij had inderdaad voorspellende waarde. Dat kwam evident omdat hij niét waardenvrij was: zijn test was geijkt op een schaal van Westerse weetjes en bekwaamheden. Hij test of je geschikt bent om in een Westers model mee te draaien.

Hoe gevaarlijk het is om daarmee de boer dan op te gaan en andere continenten erbij te betrekken, heeft wijlen de paleontoloog Stephen Jay Gould uitstekend aangetoond in zijn “The Mismeasurement of Man” van 1981. Dat boek is zeer toegankelijk, ook al bevat het soms moeilijke termen als variantie. (kwadraat van de standaarddeviatie, Eeckhaut !).

Honest Jim heeft intussen zijn verontschuldigingen aangeboden, terecht denk ik, maar dat is altijd mosterd na de maaltijd. Blijft dat Afrikanen slecht scoren op onze IQ-tests, maar Chinezen scoren dan weer béter dan wijzelf.

Kleine excursus: de Leuvense professor Cassiman meent dat dit laatste detail altijd verzwegen wordt. Dit bewijst dat ook de slimsten onder ons slachtoffer van politieke correctheid kunnen worden, zoniet van Selbsthass. Ik heb meen ik nog nooit een artikel gezien waarin deze voor ons hachelijke omstandigheid niét werd vermeld. Soms waren de Chinezen Japanners, maar dat maakt niet uit.

Wie echter behalve Watson óók verontschuldigingen zou mogen aanbieden, is zekere Joanna Rowe. Of wat denkt u lezer, van dit oudere artikeltje uit De Standaard der Wetenschap ?

Blauwe ogen zijn een blijk van intelligentie

Mensen met blauwe ogen mogen al niet klagen over de manier waarop ze door Moeder Natuur zijn bedeeld, vooral als ze nog blond haar hebben ook. En nu heeft de Mail on Sunday een nieuw pluspunt ontdekt: blauwe ogen zijn volgens Amerikaans onderzoek ook een blijk van intelligentie.
Joanna Rowe, professor emeritus aan de universiteit van Louisville, in de staat Kentucky, heeft namelijk aan de hand van proeven vastgesteld dat mensen met blauwe ogen in het bijzonder, en lichtere ogen in het algemeen, een groter talent hebben voor 'strategisch denken'. Dat geldt zowel voor mannen als vrouwen, want in alle gevallen bleken de 'blauw-ogigen' beter te zijn in activiteiten die een plan(ning) vereisen, dat ze hun tijdsgebruik beter structureren en dat ze (mede daardoor) betere examenresultaten boeken.
Maar mensen met bruine ogen moeten niet wanhopen. Zij blijken namelijk een veel betere reactietijd te hebben en zijn daardoor beter geschikt voor fysieke activiteiten, met name voor sport.
Toch is dit onderzoek nog lang niet afgerond, want professor Rowe geeft toe dat ze wel meent te weten dat mensen met blauwe ogen intellectueel sterk staan, maar het antwoord op de vraag hoe dat dan wel komt, die moet ze schuldig blijven.

Ik stel voor lezer, dat wij die laatste "die" onbesproken laten.
.

Aan Marc Hooghe, doctor in de sociologie

.
From: Marc Vanfraechem
Date: 13 Oct 2007 15:47
Subject: flauwekul verkopen is geen aparte tak van de sociologie,
To: Marc Hooghe
mailed-by: gmail.com

het is de hoofdmoot van die wetenschap !Ik lees even wat je daar in De Morgen laat optekenen Marc:

Marc Hooghe: "Het is de eerste veroordeling waarbij racisme wordt weerhouden als verzwarende omstandigheid. Zestig jaar geleden zou het nog een verzachtende omstandigheid zijn geweest: 'Het was mààr een neger, edelachtbare.' Maar om nu te zeggen dat dit proces een einde zal maken aan het tolereren van racisme? Nee, daarvoor zou het beter geweest zijn indien hier een 'normale' mens had gestaan, iemand die je kon aanspreken. Voor een dergelijk effect heb je identificatie nodig, een negatief rolmodel, en dat is er niet. Ik denk niet dat Van Aelst gelijk had toen hij zei dat dit geen racistische moord was, maar door het totaal ongrijpbare van de persoonlijkheid van de dader is het racisme een beetje ondergesneeuwd. [...]"
Kun jij Marc, één proces aanhalen "van zestig jaar geleden" waar jouw schandelijke uitspraak zou gevallen zijn, of gevallen zou kúnnen zijn? Of waar zij zelfs toelaatbaar zou zijn geacht? Maar misschien heb je net Tintin au Congo achter je wetenschappelijke kiezen?
Ernstig blijven asjeblief, niet álle Morgenlezers zijn stripliefhebbers of achterlijke schapen.
Verder kun je ook niet alles naar je hand zetten: Van Aelst heeft nooit gezegd dat "dit geen racistische moord was". Hij zei integendeel dat racisme een rol heeft gespeeld, weze het niet de hoofdrol.
Probeer toch even (als ethisch principe misschien?) de waarheid van iemands woorden te respecteren, zeker als ze jou nog goed uitkomen ook! ...want iets verder vertel je weer dat Van Themsche geen "normale" mens is (en dan dis je nog enkele zaken op over rolmodellen &cet. : zaken waar een ernstige, zij het onwetenschappelijke mens mee lacht ;-) ... met andere woorden jij, Marc Hooghe, was tégen een gevangenisstraf en voor internering? Voyons Tintin, un peu de suite dans les idées!
Ach man, je bent vér weg, zowel bij wat je hier vertelt over het proces, als wat jouw opvattingen over de binnenlandse politiek betreft.
Ik hoop dat je je geen illusies maakt over de impact van jouw bijdragen als bijna-vaste columnist van DS en DM.
Veel geluk,
M.

Maar ik was te kwaad om het daar bij te laten, en daarom dit:

From: Marc Vanfraechem
Date: 13 Oct 2007 18:23
Subject: meelijwekkend pseudowetenschappertje
To: Marc Hooghe

Ik vraag mij af of u wel goed beseft wat u daar allemaal hebt uitgekraamd, Marc Hooghe.
Mij, dat kan ik wel zeggen, hebt u doen walgen van uw persoontje.
"Die man staat buiten ons. Van Marc Dutroux kan iedereen perfect begrijpen dat hij een slechte mens was, maar Hans Van Themsche kun je in zekere zin niet eens haten omdat hij bijna geen mens is. Dit gaat naar de kern van de definitie die Aristoteles van 'de mens' geeft. Een mens heeft de gave tot empathie, hij of zij kan emoties delen met een ander. Van Themsche beseft zelf dat hij dat niet kan. Hij kan niet met ons communiceren, en wij kunnen hem ook niet begrijpen."
U schuwt al om te beginnen de belachelijkheid niet met dat zinnetje over Dutroux: "slechte mens"!
Bent u nu al moraaltheoloog ook ? Het gaat snel daar in Leuven. Weet echter dat ook het haten van Dutroux niet goedgekeurd mag worden volgens het christelijke adagium: odi peccatum, amare peccatorem (de vertaling zoekt u maar op).
En wat een armoedige wetenschap gaat er schuil achter de rest van uw infantiele kreetjes. Ook een halfverteerde Aristoteles zal dat gestamel over "buiten ons" of "bijna geen mens" niet goedkeuren vrees ik. Een socioloog gebruikt hier probleemloos "ons". Om je te bescheuren.
Entmenschlichung is een kenmerk van alle totalitaire regimes. Stalinisten hadden hun kapitalisten en joden, Nazi's hun joden en kommunisten, en Mohammedanen hebben hun joden, kaffers en afvalligen.
U bent in goed gezelschap Hooghe, maar niet meer in het mijne.

Assisenjury ongeschikt

Hoe het juist in zijn werk is gegaan met de Luikse assisenjury die eergisteren naar huis werd gestuurd door de voorzitter, is moeilijk te achterhalen. Het is ook een kiese zaak, want het betreft een Turkse eremoord, een marginaal multicultureel bijverschijnsel als u wil, waar alle Europese landen mee leren leven hebben. Sommige landen houden zelfs statistieken bij van deze eigenaardigheid.
Bij ons is men discreter. Op de site van RTLtv stond eerst een interview, onder de titel Le procès de Murat Seven arrêté car les jurés ont fait preuve de partialité, maar helaas is het videoverslag verdwenen. Je leest enkel nog: Programme non défini. Ce programme n'existe pas, est expiré ou a été supprimé.

Afgaand op de berichtgeving van De Standaard zijn de feiten waar Murat Seven zich schuldig aan maakte nog het beste als volgt te omschrijven.

De beschuldigde bracht op 21 januari 2005 zijn 25-jarige zus om het leven in Luik, omdat hij haar levensstijl afkeurde. Die deed volgens hem afbreuk aan de Turkse levensstijl. De jonge vrouw had beslist alleen te leven, ze prostitueerde zich en zou drugs gebruikt hebben.

De Standaard beschouwt de overleden vrouw dus zonder veel omhaal als een hoer. Een verzachtende omstandigheid voor Murat zou je bijna denken, want zoals Chahdortt Djavann het al zei: […] l’honneur des hommes musulmans se lave avec le sang des filles!

De Libre Belgique is, zoals vaker, superieur aan de holbewoners van De Standaard, die weinig fatsoen kennen, laat staan journalistieke deontologie (al zit Vandermeersch soms in panels waar hij over dat onderwerp heel dik doet).

De Libre zegt het zo:

[Murat] désapprouvait son [de sa sœur] style de vie. Il le jugeait déshonorant par rapport à sa culture d'origine et, pendant les débats avortés, on l'a entendu dire qu'elle était traitée de "pute" par certains. Vrai ou faux ? On ne le sait pas déjà mais, au-delà de l'assassinat, certains avaient perçu la mise à mort de M^elle Seven comme une application du "crime d'honneur" en vigueur dans certains États, loin du modèle européen.

Iets beschaafder en objectiever dan De Standaard, nietwaar? Ook al doet die kwestie van pute of geen pute er niet wezenlijk toe. Maar bijvoorbeeld een simpele vaststelling als: “ver van het Europese model verwijderd”, hoe evident ook, zul je in geen Vlaamse krant gauw lezen. En vooral vernemen wij van de Libre dat de benaming “pute” een verklaring is van de beklaagde: “…men hoorde hem zeggen dat sommigen haar een hoer noemden.” Dus niet het onomstotelijke feit dat De Standaard meent te kunnen rapporteren. En ja, hoe zwaar weegt zo’n kreet uit de mond van een allochtoon? Iedereen herinnert zich het incident vorig jaar waarbij jongeren in Antwerpen een meisje molesteerden en haar uitkreten voor hoer …omdat ze geen hoofddoekje droeg. Nochtans maar een stukje textiel, zou Simple Steve zeggen.
Voor argwanende Europeanen komt dan altijd weer de vraag: dat molesteren of zelfs afmaken van vrouwen, is dat een religieus fenomeen – de hadith spreekt graag over steniging – of heeft het toch meer met de algemene cultuur te maken?
Eigenaardig is dat de Luikse jury ontslagen werd omdat zij daaromtrent precieze vragen stelde. Te precieze vragen. Ik zou die bewoordingen graag kennen. Dat kon niet door de beugel vond de voorzitter, want zulke vragen hadden niets met de feiten te maken.
Nochtans wordt de omgeving waarin een verdachte is opgegroeid vaak relevant geacht om inzicht te krijgen in een bepaalde daad. Cultuur wordt trouwens een weinig zeggend begrip, als zij van geen invloed is op het gedrag van individuen.
Al merk je het vaak, het blijft merkwaardig dat mensen die hun best doen om iets over andere culturen en godsdiensten te vernemen, alweer worden voorgesteld als een stelletje vooringenomenen, en waarom niet, racisten.
____________________________

-- Proces van Murat Seven stilgelegd omdat de juryleden gaven blijk van partijdigheid.

-- [...] de eer van muzelmannen wordt schoongewassen met het bloed van meisjes!

-- [Murat] keurde haar [van zijn zus] levensstijl af. In het licht van zijn cultuur van oorsprong beoordeelde hij die als onterend, en tijdens de afgebroken debatten hoorde men hem zeggen dat zij door sommigen voor “hoer” werd gescholden. Waar of vals? Men is er niet uitgekomen maar, de moord overstijgend hadden sommigen in de terechtstelling van Mej. Seven een toepassing gezien van de “eremoord”, in zwang in sommige staten die ver van het Europese model staan.

.

Uit de oude doos

.
Als Vlamingen twintig jaar geleden in Frankrijk met vakantie gingen, dan kwam het nog wel voor dat zij bij de boulanger van het dorp naar een pain français vroegen, waarop de goede man antwoordde: Mais monsieur, tous nos pains sont français!
Tegenwoordig vragen Vlamingen en Hollanders braaf naar een baguette (parisienne).
Ik moest hieraan denken omdat Peeters&Pichal op Radio1 op zoek gingen naar grappige, verkeerde vertalingen.
Wat vindt u van deze, lezer? (klik om te vergroten)

Een oude fiche is zó handig als het snel moet gaan

De beruchte uitspraak van Maxima over de onvindbare Nederlandse identiteit is amper veertien dagen oud, en De Standaard komt in zijn rubriek Analyse al met een artikeltje. Weliswaar nemen de bijhorende foto’s meer plaats in dan de tekst, maar dat is normaal in een kwaliteitskrant. Zaterdag hád DS trouwens al een niemendalletje dat melding maakte van deze kwestie, maar nu wilden ze er een redacteur op zetten.

Wie gaat dat hier schrijven? zal de kreet op de redactie geweest zijn. En iemand moet geweten hebben dat Corry Hancké een bakje met steekkaarten bezat, waarvan eentje getiteld "Nederland". Haar naam klinkt ook wat Hollands. Zij dus!
Corry gaat aan het werk en het belangrijkste trefwoord op haar fiches is spruitjes. Ze heeft meteen een titel: “Maxima stoot op spruitjeslucht”. En Hancké is gelanceerd:

Ze doen going Dutch, ze zijn blond en groot, en ze hebben een grote mond. Dat kunnen –volgens buitenlandse clichés– alleen maar Nederlanders zijn. Maar ondertussen is in Nederland de sambal ingeburgerd en kennen de Nederlanders ook keet in de toko.

Ik begreep haar tijdsbepaling “ondertussen” niet goed. Op welke periode slaat die fiche van Corry wel? Sambal en toko zijn begrippen uit de Indische tijd, en bij mijn weten is er niemand die twijfelt of die Indische tijd maakt inderdaad deel uit van de Nederlandse identiteit. Multatuli schreef zijn Havelaar tenslotte al anderhalve eeuw geleden.
Toegegeven, in die dagen moeten de termen toko en sambal nog niet helemaal gangbaar zijn geweest, want Douwes Dekker geeft een verklaring als hij ze gebruikt:

Tegenover ons woont een juffrouw, wier neef een toko doet in de Oost, zooals ze daar een winkel noemen.

Het begrip sambal krijgt zelfs een voetnoot.

Tine zou haar zoo goed mogelyk gezelschap gehouden, en veel met haar gesproken hebben over keukenzaken, over sambal-sambal*, over 't inmaken van ketimon – zonder Liebig, o goden! – [...]
______________
*Sambal-sambal: allerlei toespys, 'n keukenvak waarin Indiën uitmunt. De beschryving van de sambals die daar in gebruik zyn, zou boekdeelen vullen. In welvarende familien vordert dit onderdeel van 't dagelyksch menu de uitsluitende zorg van 'n bediende, en by ryken is één persoon daartoe zelfs niet voldoende. Als grondstof dient al wat eetbaar is, zooveel mogelyk onkenbaar gemaakt, en ook veel dat oningewyden niet eetbaar voorkomt, byv. onrype vruchten en bedorven vischkuit. Het bereiden van al die gerechten volgens de regelen der kunst, vereischt 'n ware studie. Ook is er voor baren (nieuwelingen) soms eenige oefening noodig om ze smakelyk te vinden, maar ingewyden geven aan de indische keuken de voorkeur boven de velerlei soorten van europesche tafels.

Hancké doet denken aan die generaals die altijd de vorige oorlog voorbereiden. Dat is comfortabeler dan zich een voorstelling maken van de oorlog die op komst is. Termen als tajim, couscous of harissa mogen dan al goed bekend zijn, dat zou een deftige journalist niet mogen beletten om de problemen van de multiculturaliteit te beschrijven in termen die er vandaag toe doen, en die komen niet altijd uit de keuken. Met een beroep op "de wetenschap" probeert Corry alles nog netjes te houden:

Prinses Maxima, die zeven jaar geleden Argentinië verliet om in Brussel te werken en later in Nederland met prins Willem-Alexander te trouwen [gallicisme, maar dat is DeStandaardtaal; het tweede lid kan niet onder dat "om" vallen, of het moest zijn dat Maxima haar huwelijk ingecalculeerd had toen ze naar Brussel kwam], vindt dat Nederland te veelzijdig is om in één cliché te vatten. Ze heeft dé Nederlandse identiteit niet leren kennen, maar ze heeft geleerd dat er verschillende mensen wonen die zich op de één of andere manier met Nederland identificeren.
Dat zei de prinses toen ze op 24 september in Den Haag het rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WWR) ["WRR" wordt bedoeld; misschien is er verwarring ontstaan met het WWF?] 'Identificatie met Nederland' voorstelde. Het rapport is het resultaat van wetenschappelijk onderzoek.

Pathetisch laatste zinnetje. Het zou pas verwonderlijk zijn als een Raad met zo'n naam een onwetenschappelijke tekst zou produceren.

In haar conclusie zegt de Raad dat er eigenlijk niet één soort Nederlander is, maar dat de Nederlandse identiteit gelaagd, voor verschillende interpretaties vatbaar en continu in verandering is.

Dat is wetenschap mogen wij inderdaad zeggen: volslagen irrelevant en voorspelbaar. Maar alvast mensen die in "gated communities" leven, om even Lubbers aan te halen, zullen het graag lezen. Journalisten mogen wij daar gerust bij rekenen, en dat is onze pennenknechten gegund, maar wat ik graag zou zien is dat men in de beslotenheid van hun gemeenschapje af en toe lessen Nederlands gaf. Hancké zou daar misschien leren dat "de Raad" mannelijk is ? Of bestaat er eigenlijk ook al geen Nederlandse Taal meer ?
Wie de tekst van Maxima zelf wil lezen, vindt die hier, en hij is in zijn lieflijke banaliteit nog beter dan de pseudo-Analyse van De Standaard.
.

Is Yves Desmet een intellectueel? (caput II.)

Zoals u misschien niet weet, maar Yves Desmet heeft wetenschappen gestudeerd. Als alumnus van de VUB werd hij meer bepaald gevoed met de "communicatiewetenschap". Alumnus is een moeilijk woordje, maar ik geef het dan ook in de nominatief, mannelijk, enkelvoud, wetende dat een vorm als (één der) alumnorum al snel voor verwarring of zelfs onbegrip kan zorgen, zeker bij De Morgen.
Laten wij eens kijken wat onze communicatiewetenschapper vandaag te vertellen heeft:

Autist
Drie zaken zijn bijzonder klaar geworden tijdens de voorbije procesdagen tegen Hans Van Themsche. Vooreerst dat psychiatrie duidelijk niet onder de noemer van de exacte wetenschappen geklasseerd mag worden, maar dat in functie van de opdrachtgever en niet in functie van de patiënt totaal verschillende diagnoses gesteld kunnen worden. Een mens zou twee keer nadenken alvorens psychiatrische hulp te zoeken.

Tot hier volgen wij. Desmet zijn woordkeuze is grof en ongenuanceerd, maar dat is een kwestie van stijl en gewoonte, en zijn communicatiewetenschap zit er wellicht voor niets tussen. Zo insinueert die verfijnde Desmet dat psychiaters maar één motto kennen: wiens brood men eet diens woord men spreekt.
Iedereen weet natuurlijk ook zonder Desmet dat psychiatrie geen exacte wetenschap kán zijn, evenmin als geneeskunde of zelfs recht. Maar bon, als dat mijnheer zijn premisse is, dan doen we het er voorlopig mee. Overigens lijkt mij eenzelfde motto ook bij andere beroepsgroepen voor te komen, ik denk hier aan politicologen, enquêteurs en journalisten.

Hopelijk kennen sommigen onder u het menu waarmee communicatiewetenschappers gevoed worden aan de VUB, en dan kunnen zij mij vertellen of daar ook een portie (formele) logica bij zit. Het is mijn indruk van niet, want al gebruikt Desmet verderop enkele moeilijke woorden als equatie, automatisch e.d., hij lijkt niet te beseffen dat je binnen één redenering de termen niet van betekenis mag laten veranderen.
En het gaat dan niet over waar/onwaar Yves, maar over geldig/ongeldig. Zo, dat weet je alweer bij! en nu schrijf je in het vervolg niet meer:

[…] racisme bestaat niet in dit land, hooguit kan er sprake zijn van autisme. Het volstaat dezer dagen wat op zichzelf betrokken te zijn, er weinig vrienden op na te houden en wat veel videospelletjes te spelen om dat ziektebeeld opgeplakt te krijgen. Dat is niet alleen ronduit beledigend voor de talrijke ouders van echt autistische kinderen, […].

Desmet, in zijn naïef populisme, begint daar ineens over “echt autistische kinderen”! Uit de psychiatrie kan hij die term niet gehaald hebben, want vanuit zijn eigen premisse vertelt die wetenschap n'importe quoi, en nog op commando ook.
Misschien is het een term uit Yves zijn eigen tak van wetenschap? Misschien is het menu van de communicatiewetenschappen wel een soort gastronomische wandeling, die hem op de duur in staat heeft gesteld om te oordelen over gelijk welk onderwerp, en hierbij zelfs waarschijnlijkheden te formuleren (een moeilijke tak van de wiskunde).

[…] dat advocaten geen medici zijn: zelfs als de diagnose van autisme voor een stukje zou kloppen, hoe onwaarschijnlijk ook, dan nog ontslaat zulks Hans Van Themsche niet automatisch van persoonlijke verantwoordelijkheid. […] Zulks beweren zou immers opnieuw een slag in het gezicht zijn van eenieder die zich bezighoudt met de opvang en begeleiding van echte autisten, en die de advocaten van de verdediging zouden kunnen uitleggen dat een dergelijke equatie kant noch wal raakt.

Die laatste zin is stilistisch krakkemikkig, maar daar hebben we het nu niet over, want de zon schijnt en de fiets wacht.
.