Brengt géén campagne voeren hem soelaas?

 

Macron die geen campagne voert, en enkel wil spreken met Fransen die voorgekauwde vraagjes stellen, heeft het wat moeilijk de laatste weken. Er is natuurlijk die kwestie met zijn fortuin dat vermoedelijk ergens op de Maagdeneilanden zit of in een vergelijkbaar paradijs, en er is dat lopende onderzoek naar witwassing en fiscale fraude door McKinsey. Medewerkers van dat bureau deden gratis en voor niets zijn vorige kiescampagne. Heel idealistisch natuurlijk, en terecht kregen ze naderhand enkele mooie consultantsopdrachten. Dankbaarheid is geen ijdel woord voor Manu.

Maar nu is er weer de affaire van die joodse jongen die stierf bij een ‘tramongeluk’. Emmanuel deed een ongelukkige uitspraak over deze zaak. We horen hierover de advocaat van de familie, en een filosoof bij CNews:

Eliot Deval (CNews): Ik richt me tot u Gilles-William Goldnadel want u bent de advocaat van de familie van Jeremy Cohen. Ik herinner aan de feiten: Jeremy Cohen, een jongeman van 31 met een handicap is gestorven op 16 februari laatstleden, toen hij probeerde te ontsnappen aan een barbaarse aanval. Hij werd aangereden door een tram en de beelden hebben wij deze week gezien en ze hebben algemene verontwaardiging op geroepen. Hoe is de familie er vandaag aan toe, Gilles-William?

Gilles-William Goldnadel: Stel het u voor. Ze is ontredderd, verloren, woedend want het gaat om een onwaarschijnlijk slecht functioneren van de politie. Het werd eerst beschouwd als een soort vergrijp van de trammaatschappij. De familie zelf  moest er zich eerst achter zetten en flyers verspreiden, vooraleer men begreep en wist wat er gebeurd was. De media en ook de politici werden op de hoogte gebracht, en wat mij persoonlijk bovenal woedend maakt is dat men durft te spreken over recuperatie en instrumentaliseren.

Maar wat had men dan gezegd als de politici niét hadden gezegd dat het om een compleet schandaal ging? Antisemitisme of niet, we zullen het niet weten, of misschien zullen we het op een dag wél weten, het onderzoek… ik denk daar hetzelfde over als de familie. Als het antisemitisme niet is aangetoond spreek ik er niet over. We weten niet of hij een kipa droeg, of dat die gevallen was, maar dat daargelaten, weet ik niet of het om racisme tegen gehandicapten gaat of om anti-Frans racisme, of om wat dan ook.

Maar zeggen dat het om instrumentaliseren gaat? Ik zeg dat alle politici …Zemmour heeft men vaak ongevoeligheid voor het joodse leed verweten. Moest hij dan zwijgen? Marine Le Pen, ze behoort tot extreemrechts blijkbaar, en men heeft het vaak al gehad over het antisemitisme van extreemrechts. Wat had men gezegd als zij hierover niét had gesproken? En ook Valérie Pécresse heeft erover gesproken, heel goed.

Dus die historie… de enige echte recuperatie is het verbergen. En nu zijn we aan dat stilzwijgen onderuit gekomen door de formidabele inzet van de familie. Anders spraken we hier niet eens over vanavond.

Eliot Deval: Choqueert u het verwijt van recuperatie dat we de laatste dagen hoorden, Jean-Loup Bonnamy?

Jean-Loup Bonnamy: Jazeker, want Zoals Gilles-William het heel juist zegde: als er niet wat sommigen “recuperatie” noemen was geweest, wel, dan zou deze zaak niet in de media zijn gekomen en verborgen zijn gebleven. Dus gelukkig maar dat zij “gerecupereerd” werd, en al weten we niet of er antisemitisme of racisme speelde, wat we in elk geval wél weten is dat er extreem gewelddadige agressie is geweest, wat de toestand van veralgemeende onveiligheid in Frankrijk aantoont. En wat mij nog meer choqueerde dan de zogenaamde recuperatie, was wat bijvoorbeeld Emmanuel Macron erover heeft gezegd, die president is van de Republiek en dus garant staat voor de veiligheid van de Fransen. Ja, zegt hij, maar je mag niet aan recuperatie doen want menselijke drama’s als dit komen geregeld voor.

Wat betekent dit eigenlijk? Dit betekent dat de president van de Republiek die wilde, barbaarse agressies tenslotte accepteert als een fataliteit waartegen niets te doen valt. Een beetje zoals verkeersongelukken. Per slot van rekening kunnen we er niets aan doen, en voilà, we doen dus ook niets.

Naschrift:

Op te merken valt dat de familie van het slachtoffer Zemmour heeft aangesproken. In welke zin is er dan sprake van 'politieke manipulatie', zoals Macron lijkt te beweren? Waarom trouwens sprak die familie Zemmour aan? Wellicht omdat ze vreesden dat bij anderen de zaak in dovemansoren zou vallen? 

Ziehier wat Macron antwoordde op de vraag van een journalist, en daarbij de eufemistische kwalificatie 'menselijk drama' gebruikte om een misdaad te omschrijven:

Is het problematisch dat Éric Zemmour de eerste politicus was die dit onderwerp aangreep?
Manu: Eerst denk ik …ik heb respect voor de verantwoordelijkheidszin van zowel de familie als van de advocaat. Ik denk dat er elke dag menselijke drama’s voorkomen en dat zij geen gelegenheid mogen zijn voor politieke manipulaties van welke aard ook.

C’est problématique que se soit Éric Zemmour le premier politique à se saisir de ce sujet ?
D’abord je pense que …je salue l’esprit de responsabilité, à la fois des parents et de l’avocat. Je pense que les drames humains il y en a chaque jour, ils ne doivent pas donner lieu à des manipulations politiques quelles quelles soient.