Het Europese volk zei NEEN!

 

Twintig jaar geleden, eind mei 2005 werd de tekst van het Grondwettelijk Verdrag, bedoeld om een gedweeë EU op te leveren, in referenda genadeloos verworpen. De Fransen en de Nederlanders stemden massaal NEEN. Ook Ierland zei vervolgens NEE.*

De Berlaymontjongens konkelfoesden daarop een tekstje bijeen, dat ze Verdrag van Lissabon noemden – en dat in zo goed als niets verschilde van de tekst die net democratisch verworpen was.

Na een intensieve propagandacampagne – waarbij de EU-bazen gelukkig konden rekenen op hun nest hondstrouwe, gesubsidieerde journalisten – werd die tweede tekst er met de karwats doorgejaagd (ook in Ierland trouwens**), en stonden de natiestaten hun soevereiniteit grotendeels aan ‘Brussel’ af. Ongrondwettelijk natuurlijk, maar ach, een zeurkous die daarom maalt! Dit gekonkel leidde wel tot de Brexit.

Vandaag hoor je vaak klagen over de kloof tussen de burger en de politiek, en tegelijk zakt het vertrouwen van de burgers in de goede journalistiek (le cercle de la raison) naar nul. De oorzaak ligt bij die verdoemde sociale media met hun algoritmen.*** Die moeten aan banden worden gelegd, decreteert Keizerin Ursula, en geen van onze ontmande regeringsleiders zal haar tegenspreken.

Zou aan de basis van dit publieke wantrouwen het politiek-journalistieke verraad van twintig jaar geleden kunnen liggen? Nee toch? dat is ondenkbaar!

__________

    * Ze deden dat in die dagen nog zonder TikTok, en zelfs zonder hulp van de Russen! In Frankrijk werd het 54,67% NEE, met een opmerkelijke opkomst van bijna 70%. Overigens kregen wij, goede Belgen, niet de kans om ons uit te spreken. Di Rupo vond dat te riskant en daarmee was de kous af. Hij wilde geen grijs haar krijgen en kreeg dat ook niet.
  ** In een Ierse pub in Brussel klonken toen Verhofstadt en Dehaene, beiden complexloze verachters van de democratie, op die goede afloop. Wat moeten die twee heertjes Zwitserland toch belachelijk gevonden hebben, waar referenda zelfs bindend kunnen zijn. Het is nu afwachten wat de even succesvolle EU-propaganda (onder Franse aanvoering) op termijn voor resultaat zal hebben in Roemenië.

*** Vandaag zie je ook in het gewoonste krantenartikel exact-wetenschappelijke termen opduiken. Natuurkundige begrippen bijvoorbeeld (momentum), biologische (DNA), en zo ook algoritme. Men gebruikt ze graag want zoiets staat goed, en op zich is deze mode toe te juichen ...mocht je niet betwijfelen of de auteurs hun eigen woorden ook met enige precisie zouden kunnen omschrijven. Grif toegegeven, ‘democratie’ is een nog veel moeilijkere term, en als ze die achterwege laten is dat begrijpelijk. Beter dát dan hem verkeerd gebruiken – zo las ik laatst over een democratische marathonloop waarin ook vrouwen en allochtonen meeliepen.