Minuskuul vademecum der islamterminologie

Violence in Islam
door Mohammed Amir Ali, Ph.D.

[Als men het heeft over het geweld in de islamwereld, dan sprokkelen critici hun koranverzen vaak lukraak, zegt deze auteur. Daarom definieert hij, in verband met geweld, enkele Arabische termen die zowel door ongelovigen als door gelovigen meestal slecht worden vertaald, gebruikt en geïnterpreteerd]


MUSLIMS: zij die geloven in een Boodschapper/Profeet van Allah, en diens leer volgen; bijgevolg waren de volgelingen van álle profeten sinds de tijd van Abraham moslims, de volgelingen van Mohammed incluis. Het meervoud van moslim is Muslimoon en Muslimeen (al naargelang de naamval).

MUNAFIQ (enkelvoud): technisch gesproken is een Munafiq een moslim, maar omdat het hem ontbreekt aan het ware geloof in de Islam beschouwt Allah hem als een huichelaar. De Koran bevat honderden verzen betreffende Munafiqoon en Munafiqeen (het meervoud verschilt volgens de naamval) omdat zij het grootste gevaar vormen voor de Islam en de moslims, veel erger dan de ergste niet-moslim-vijanden van de Islam. Dat is waar, ook in onze tijd. Al die “moslims” die de vijanden van de Islam behulpzaam zijn door de oorlog te verklaren aan de Islam en de moslimgemeenschappen zijn onmiskenbaar huichelaars. [*]

BANI ISRAEL (YAHUD): alle mensen die de Profeten zijn gevolgd vanaf Jacob tot de laatste Profeet voor Jezus. [**]

NASARA: deze term wordt enkel voor Christenen gebruikt. Sommige geleerden menen dat de term is afgeleid van "Nazareth", maar anderen denken dat hij is afgeleid van het Arabische woord voor "helper".

AHL AL-KITAB: dit betekent de Volkeren van het Boek, Christenen en Joden gezamenlijk, ofwel, afhankelijk van de context, enkel Joden of enkel Christenen.

MUSHRIK (enkelvoud) Mushrikoon of Mushrikeen (meervoud afhankelijk van de naamval): letterlijk slaat deze term op allen die aannemen dat er partners zijn in de godheid van de Enige God, Allah. In de Koran wordt Mushrik in het bijzonder gebruikt voor de Arabische afgodenaanbidders die in de tijd van de Profeet leefden. De meesten van hen zijn bekeerd tot de Islam, maar enkelen werden Christen; er leven tegenwoordig geen Mushrikoon meer op het Arabisch Schiereiland, op buitenlandse arbeiders na. [***] In onze dagen zouden Hindoes, Boeddhisten en alle anderen die een afgod aanbidden onder deze categorie vallen.

KAAFIR (enk.) Kaafiroon of Kaafireen (meerv.): dit zijn niet-moslims die de islam hebben verworpen, nadat zij uit authentieke bronnen kennis en begrip hadden gekregen van de Islam. Omtrent hen zie de Koranverzen 2: 6/7. Ik zou de term willen vertalen als “Islamloochenaars” maar de onwetenden vertalen hem als “ongelovigen”. Helaas gebruiken onwetende vertalers de term “ongelovige” zowel voor Mushrik als voor Kaafir, terwijl het duidelijk onderscheiden begrippen zijn. [****]

JAAHIL (enk.) Juhla of Jahiloon of Jahileen (meerv.): in de Koran betekent jaahil die onwetende volkeren die zich niet bewust zijn van de Islamleer en nooit de kans hadden om de Islam aan te nemen of te verwerpen. Van zodra iemand Islam verwerpt, nadat hij uit authentieke bronnen kennis en begrip kreeg van de leer, wordt die persoon een Kaafir. Letterlijk is jaahil elke ongeïnformeerde of onopgevoede persoon, met inbegrip van Muslims, die zich niet de moeite heeft getroost om kennis te nemen de leer van de Koran en de Sunnah van de Profeet. Sommige Moslimgeleerden zijn van oordeel dat een Kaafir ook een Jaahil kan zijn; een voorbeeld is hier misschien Abul Hakam Amr ibn Al-Hisham, die de boodschap van de Islam kende en deze niettemin verwierp, en de Profeet noemde hem Abu Jahal, Vader der Onwetendheid.

JIHAD: deze term wordt vaak verkeerd vertaald als “heilige oorlog”. In de Islam bestaat er niet zoiets als een heilige oorlog want alle oorlogen zijn smerig, hoewel, sommige oorlogen zijn niet te vermijden. De Christelijke term “gerechtvaardigde oorlog” wordt ook in de Islam gebruikt. Letterlijk betekent Jihad “streven” of “kampen”. Voor een beter begrip zie mijn artikel Jihad Explained, te vinden op www.iiie.net.

MUJAHID (enk.): is diegene die strijdt voor rechtschapenheid, waarheid, rechtvaardigheid en billijkheid voor de mensheid, te beginnen met hemzelf en voor zijn gezin. Het meervoud van Mujahid is Mujihidoon en Mujahideen (afhankelijk van de naamval). Een persoon die in een oorlog, of veldslag vecht ter wille van de rechtschapenheid, waarheid, rechtvaardigheid en billijkheid, en om het Islamsysteem in te voeren is eveneens een Mujahid.

QITAL en HARB: Qital betekent gevecht of veldslag en Harb betekent oorlog, en dat zijn de termen die men moet gebruiken voor een echte oorlog.

WALI (enk.), AWLIA’ (meerv.): gewoonlijk wordt de term Wali vertaald als "vriend", en dat geeft aanleiding tot misverstand over de boodschap van de Koran. Afhankelijk van de context kan het vriend betekenen, maar vaker betekent het beschermer of beschermende vriend of bondgenoot, hetgeen heel wat meer is dan een simpele vriend.

_____________________

[*] Die laatste toevoeging lijkt een kleine onwetenschappelijke uitschuiver van Mohammed Amir Ali, Philosophiae Doctor. Ooit zei een cynische Europese commentator over de geleerden Al-Khwarizmi, Khayyám, Averroës en zovele grote denkers uit de Middeleeuwen (Arabieren, Perzen, Andalouziërs): “Hoe betere filosofen ze werden, des te slechter gelovigen.” Gelukkig voor onze auteur lijkt hijzelf niet aan dit gevaar bloot te staan. Hij zal niet, zoals de grote "islamgeleerden" uit de Middeleeuwen vervolgd of uitgestoten worden.

[**] Merkwaardig dat deze profeet niet bij naam wordt genoemd door doctor Mohammed Amir Ali. Zou hij Johannes de Doper bedoelen, of een andere profeet? Of zou het kunnen dat deze vraag de auteur niet kan boeien? (mij kan ze wél boeien, en zelf heb ik nooit joden ontmoet die Johannes de Doper bij de profeten rekenden, maar ja, die joden waren bijna allemaal schaakspelers, en sommigen van hen lustten zelfs witloofrolletjes in kaassaus, met ham...)
[***] Eigen inzicht, en desnoods de Kracht van de Rede moeten hier een rol hebben gespeeld.

[****] Mijn vrees is dat ik een gewone kaffer (enk.) ben. Vele lezers zullen wellicht kaafiroon of kaafireen (meerv.) zijn. De definities van onze filosoof bevredigen mij niet helemaal: zo is het niet duidelijk of joden en christenen, die de islam hebben leren kennen uit authentieke bronnen, niet óók kaffers zijn? Tenslotte vonden die beide groepen dat de hele Koran geen gefilte Fisch, respectievelijk geen spek voor hun bek was?