Professor doctor Nicolas Baygert analyseert

Wie nog een bijkomend bewijs nodig had voor de stelling dat de wetenschappen der politicologie en der communicatie om te beginnen geen wetenschappen zijn, en hun beoefenaars meestal ridicule dwazen zonder enig schaamtegevoel, die kwam bij Les Décodeurs (RTBf) vanmorgen aan zijn trekken.
Nicolas Baygert, professeur de communication à l’ULB-IHECS, was daar te gast bij Alain Gerlache, en liet meteen horen tot wat voor hoogten de ballon van zijn wetenschap kan opstijgen.
Gerlache had het eerst over serieuze dingen, stakingen enzovoort, maar wilde dan zijn deel van de uitzending met iets luchtigers afsluiten, zoals dat hoort in de amusementswereld, maar hij schoot meteen te kort in zijn omschrijving van Nuit debout. Als we Alain mogen geloven was Nuit debout een soort nachtelijke debatclub waar niet bijzonder veel gaande was. Gelukkig ging die onachtzaamheid van hem onopgemerkt voorbij want zijn gast – die door Moeder Natuur noch lichamelijk noch geestelijk rijkelijk verwend lijkt – kwam meteen met een lachwekkende onbeschaamdheid. Hij voelde zich verplicht, en dat hoort zo op  de RTBf, om eerst en vooral de naam Bart De Wever te laten vallen, al paste die in het geheel niet bij de twee andere voorbeelden die in zijn hersenpan opkwamen:

Alain Gerlache : : Alors, plus ludique comme action, vous [vous] souvenez de «Nuit debout» hein ? Ces gens qui se réunissaient de façon nocturne pour discuter. Eh bien, le mouvement a évolué en France, et on en est maintenant à «Nu debout». On regarde cette image …voilà. [we zien de foto van een eenzame man die in zijn bloot gat op straat staat]  Heu, mais il y a un message là-dedans. On est à poil finalement.
Nicolas Baygert : Bien finalement on voit que les... l’argument, la nudité ou le corps parlent davantage finalement que les arguments qui auraient pu être construits, heu, établis lors de «Nuit debout». Oui mais c’est une tradition, je veux dire, dans heu, dans, en politique, en communication politique le corps est un objet de communication: on peut mettre en scène son propre corps. On l’a connu avec le régime de Bart De Wever, on l’a connu avec heu, avec d’autres, heu d’autres dirigeants qui heu, qui ont joué sur heu, sur leur physique, justement pour heu, pour se mettre en scène. Euh, le jogging présidentiel de Sarkozy, heu la piscine et finalement le saut...
Alain Gerlache : La piscine d’Elio di Rupo…
Nicolas Baygert : …d’Elio di Rupo, qui saute dans la piscine de Mons pour montrer encore une fois la grande forme du Parti Socialiste…

Ja, en zoiets is prof aan de ULB, in de communicatiewetenschap die net als de zusterwetenschap der politicologie – en Saint Verhaegen noch God weten waarom– met gemeenschapsgeld betaald wordt.