Bij de beesten af

.

Erdoğan meent het!
Boris Kalnoky

Wie grappen maakt over de Turkse premier wordt aan de kassa ontboden.
Meestal heeft iemand die geen gevoel voor humor bezit daar zelf ook weinig plezier aan. Niet zo de Turkse eerste minister Tayyip Erdoğan: hij zet zijn allergie voor grappen om in geld, en kan daar best om lachen.
Het laatste slachtoffer van de gezagsdrager is de journalist Fikret Otyam, die veroordeeld werd om aan Erdoğan 5000 Lire (2840 Euro) smartengeld te betalen. In de herfst was Otyam te velde getrokken tegen Erdoğans escapade die echtbreuk strafbaar poogde te stellen. Erdoğan mislukte bij deze poging om islamitische waarden in een wettelijke vorm te gieten, want vanuit Brussel kwamen er kritische geluiden. Erdoğan nu klaagde de criticus Otyam aan voor 10000 Lira smartengeld [onvertaalbaar: Sch(m)erzensgeld; "pijnscheut-schimpscheut"?], omdat deze had geschreven dat Erdoğan het ideaal van het EU-lidmaatschap had neergehaald naar het niveau van de lenden van mannen en vrouwen.
Turkse pennen zijn vaker spits, en Erdoğans geldbuidel staat almaar strakker. Ook de karikaturist Musa Kart mocht 5000 Lira dokken. Hij had een karikatuur getekend van weer een andere husarenrit van Erdoğan, zijn poging namelijk om het verbod op hoofddoeken in Turkse hogescholen op te heffen. Hij had Erdoğan getekend als een kat die in een hoofddoek verstrikt zat.
Met welke argumentatie kun je beweren dat zulke tekening de waardigheid van een politicus aantast? Heel eenvoudig: hem als een dier afbeelden was, meende Erdoğan, …bij de beesten af. [onvertaalbaar: de auteur schrijft “unter aller …Kanone”, d.i. “onder elke canon”, "en dessous de tout" – beschaafder dan de oudere en meer populaire uitdrukking “unter aller Sau”: dat komt onder de zeug vandaan.]
Bij het satirische magazine “Penguen” vonden ze nu dat de persvrijheid verdedigd moest worden en ze toonden meteen zeven ondersoorten van de “species Tayyip”: giraf, aap, olifant, kameel, kikker, slang, koe en eend.[*]
Op het titelblad. Het was duidelijk dat zoiets een aardige cent zou kosten. 40000 Lira (22730 Euro) wil Erdoğan deze keer zien. De zaak loopt nog. “Penguen” zal vermoedelijk bankroet gaan, want na het zoölogische overzicht in Nr. 127 kwam er de reactie op de dagvaarding in Nr. 133. Op de titelpagina is Erdoğan deze keer als mens te zien. In het spreekballonnetje: “Gefeliciteerd, jullie kunnen mij blijkbaar ook als man tekenen”. Alleen komt er achter uit zijn kleren een kattenstaart tevoorschijn.
Nog begin 2004 had Erdoğan de krant “Evrensel” wegens een karikatuur aangeklaagd voor 10000 Lira. Ondertussen vordert Erdoğan van “Evrensel” 15000 Lira, omdat het blad beledigende slogans van demonstrerende arbeiders had afgedrukt.
“Journalisten zonder Grenzen” vraagt nu dat Erdoğan iets verder zou kijken dan zijn neus lang is, en tot bezinning zou komen. Tenslotte zat hijzelf een keer vier maanden in de gevangenis omdat hij een (islamitisch) gedicht had opgezegd. À propos: ooit verbood sultan Abdülhamid aan de pers om het woord “neus” nog te gebruiken. De zijne was zeer groot.
Erdoğan mag zich nog zo democratisch voordoen, hij blijft een Turkse sultan.[**]

[*] Tel ik geen acht beesten ?
[**] In Europa zijn we dat al een tijd anders gewoon. Zo bezat de Franse koning Louis-Philippe (1773-1850) een hoofd dat menigeen aan een peer deed denken. Al maakten tekenaars zich daardoor niet geliefd bij de koning, en al werd de eerste van hen, Charles Philipon veroordeeld: toch voelden talloze artiesten zich daarna vrij om dat ooft in hun karikaturen op te voeren.

Charles Philipon
La Métamorphose du roi Louis-Philippe en poire

Abdülhamid II (1842–1918), sultan van 1876 tot 1909, was een bijzonder wreedaardig man en had in Europa de bijnamen het Rode Beest, het Monster van Ildiz en andere. Hij organiseerde en leidde persoonlijk de slachting van augustus 1896, waarbij tienduizenden Armeniërs aan stukken werden gesneden in de straten van Constantinopel. Hij werd door de "Jonge Turken" afgezet, maar dezen vergaten niet het essentiële van zijn werk voort te zetten.
[noten m.v.]
[zie ook: http://www.imprescriptible.fr/documents/larousse/larousse.htm]

Abdülhamid II

_____________________________
© WELT.de, maandag 11 april 2005.
Duitse tekst

Dit is de tekening in "Evrensel" waar Tayyip aanstoot aan nam en waarvoor hij straffen eiste; daaronder de steuntekeningen uit "Penguen"

Geen spanningen creëren asjeblief!

Als onze staatsmannen, genre Verhofstadt, De Gucht, Schröder, Verheugen, Balkenende nog eens de hand drukken van deze Tayyip, dan behoren journalisten die zichzelf en hun vakbroeders respecteren hieraan te herinneren. Elke keer!

P.S. KurdishMedia, in de editie van 3 mei, geeft als vertaling voor het onderschrift "De Dierentuin van Tayyip", en verder schrijven zij:

Despite Erdogan’s firm insistence that freedom of speech is ensured, there exists a long list of people imprisoned for “crimes of thought” during last 28 months of his government. Among them are: Editor-in-Chief of “Uzun Yürüyüş” (Long March) magazine Mehmet Ali Varış, the Editor-in-Chief of monthly “Özgür Kadının Sesi” (Voice of the Free Woman) Kadriye Kanat, the former Editor-in-Chief of “Alınterimiz” (Our Toil) newspaper Yaşar Çamyar, a former columnist of “Milli Gazete” (National Newspaper) Hakan Albayrak, a reporter of Dicle Haber Ajansı (DİHA - Dicle News Agency) Vedat Kurşun, columnists and board members of Yeni Asya (New Asia) newspaper Sami Cebeci and Cevher İlhan were imprisoned.

The Austrian journalist Sandra Bakutz remained in prison for one year. A reporter for Austrian radio station Orange 94.0 and the German weekly "Junge Welt", Bakutz was arrested on her arrival at Istanbul’s Atatürk airport on 10 February, with charges of “being a member of an illegal organization”.

In addition, the Editor-in-Chief of “Peasant-Worker” Newspaper Memik Horuz is still imprisoned awaiting his release.

.