Een rechtbank die de verkeerde richting insloeg

.
In Rotterdam heeft een rechtbank geoordeeld dat een mohammedaanse advocaat niet meer hoeft op te staan als de rechters hun intrede doen.
Ik vraag mij af wat die rechtbank tot haar vonnis heeft bewogen, want de advocaat in kwestie, zekere Mohammed Enait, is manifest een leugenachtig sujet dat met drogredenen zijn houding wil uitproberen. Zagen die rechters dat niet?
Voor zijn inciviek gedrag gaf mijnheer Enait als reden op …dat volgens zijn profeet alle mensen gelijk zijn. Je kon bijgevolg van een advocaat niet eisen dat hij zou opstaan voor enkele heren in toga – laat staan dames in toga – die kwamen binnengestapt.

Merkwaardige beweegreden om onbeweeglijk te blijven, want volgens de islamitische leer zijn mensen juist niét aan elkaar gelijk. Bijvoorbeeld vrouwen zijn minderwaardig – voor een islamitische "rechtbank" stelt hun getuigenis niet veel voor – en over niet-islamieten zwijgen we helemaal, want die staan nog een trapje lager.

Deze man moet iets anders gaan doen, en wat mij betreft moet hij het land maar uit, zou ik zeggen, maar misschien wek ik dan de toorn van de zedenbrigade van Jozef De Witte ?
Gelukkig voor mij zeg niet ik dat, maar zijn er ten behoeve van zulke uitspraken Nederlandse politici, van respectabele partijen.

Overigens bleek de huichelachtigheid van die Mohammed Enait eerder hier al uit, dat hij vorige maand de eed als advocaat heeft afgelegd: eedaflegging is verboden volgens zijn eigen prachtige geloof, en Enait plaatste zichzelf dus buiten de beste gemeenschap.
Het enige dat hij ter verontschuldiging binnen zijn eigen kring kan aanvoeren is dat zijn eed ...eigenlijk een meineed was (volgens de leer der al-Taqiyya is meineed, en leugen in het algemeen toegestaan in een vijandelijke omgeving, zoals bijvoorbeeld de Nederlandse Rechtsstaat).
Doet hij dat niet, dan riskeert Mohammed dat er in zijn omgeving een jongen opstaat die nog iets strenger in de leer is dan hijzelf, en die korte metten wil maken met deze renegaat.
.