Prijs voor de belediging

De haiku, of 俳句, is wel eens de poëzie van de boekhouder genoemd, vanwege het strakke 5-7-5-schema. Laat dit oordeel onrechtvaardig zijn –wij kennen geen Japans, en poetry is what is lost in translation– blijft dat deze vorm ongeschikt is voor spreekkoren op onze voetbalvelden.

Voor een haiku zou bijvoorbeeld ‘Fukushima’ al niet volstaan als eerste regel –het moet een lettergreep meer zijn– en evenmin zou ‘Kawashima’ kunnen, de naam van de keeper van voetbalclub Lierse.

Maar die twee woorden rijmen wel mooi, en met de wat Engels aandoende eerste lettergrepen van ‘Fukushima’ erbovenop kunnen eenvoudige supporters niet meer weerstaan.

In poëzie mag altijd iets meer dan in proza, maar het blijft beledigend vindt het bestuur van Lierse: 'walgelijk en de menselijke waardigheid voorbij'.
.

Wie over Fukushima ook zijn bek had moeten houden, is Bart De Wever. Toch volgens Wouter Van Besien van Groen! Wellicht zonder het goed te beseffen, sprak De Wever op de RTBf de hele tijd proza, toujours il parlait en prose, en Wouter zijn ‘maag kromp ineen’ toen hij hem bij Deborsu bezig hoorde. Misschien dat er nuances verloren zijn gegaan bij de Nederlandse ondertiteling.

En wie de laatste dagen ook flink beledigd werd, is Brigitte Grouwels. Zij wil graag een rij bomen laten kappen in Brussel, en krijgt dreigbrieven en scheldtirades in haar bus. 'Vandaag kreeg ze zelfs nog een enveloppe met een stuk boomschors op haar thuisadres', deelt haar woordvoerder Philippe Vanstapel mee.
.

Om in scheepstermen te blijven: dat loopt inderdaad de spuigaten uit, maar toch gaat de prijs voor de belediging deze week naar de Liersedoelman, en hij krijgt volgend verhaal:

Audi rem atrocem et annalibus memorandum.

Luister naar dit verschrikkelijke verhaal, dat het verdient om in de annalen te komen: in Fuscinum in Japan was er een zodanige aardbeving en plotse duisternis, dat vele mensen door hoofdpijn werden overvallen, en anderen door smart en melancholie overmand. Tegelijk werden in Meacum volledige straten en prachtige paleizen weggeveegd, en dat ging nog eens gepaard met zo’n afgrijselijk gedruis, donderslagen gelijk, en met een vieze stank die mens en dier de stuipen op het lijf joegen zodat de haren hen te berge rezen en hun harten bonkten. In Sacai, weer een andere stad, kwam diezelfde schok zo hard aan dat velen hun zinnen verloren en anderen door het afschuwelijke schouwspel zozeer verbijsterd waren dat zij niet meer wisten wat zij deden. Blasius, een christen die verslag deed van dit nieuws, was van zijn kant zozeer in paniek dat, zelfs nadat er twee maanden waren overgegaan hij nog amper zichzelf was, en die herinnering kon hij maar niet uit zijn geest zetten. Vaak nog de komende jaren zullen zij allen opnieuw beven wanneer zij zich deze verschrikkelijke gebeurtenis herinneren of eraan denken, heel hun leven lang zelfs als zij ter sprake komt.

Robert Burton (1577–1640)

The Anatomy of Melancholy

what it is, with all the kinds, causes, symptoms, prognostics and several cures of it

Verschenen in Knack vandaag