Islamisme is gewoon islam in actie
Lezer, hieronder ziet u een tekst van Marc Schoeters, en al
heb ik gelukkig nog niet ervaren wat hem overkwam met de ‘godsdienst van de
vrede’, ik had hem zelf wel willen schrijven:
De barbaar die jou met tientallen messteken tot zwijgen
bracht – is een mens als jij en ik. Maar zijn geest is niet de onze. Zijn van
de aarde losgerukte wereldbeeld is niet het onze. Zijn geest en wereldbeeld
zijn vreemd aan al het echte leven op deze planeet. Het is een mens – een
barbaarse mens – die volkomen verziekt is door het fanatisme van een
levensvijandig en moorddadig fantasma. In de westerse beschaving hebben
ontelbare mensen gedurende eeuwen gestreden om aan dat soort fanatiek fantasma paal en perk te stellen. En zij hebben dat vaak met vervolging en soms met de
dood moeten bekopen. Ik noem hier van die duizenden mensen alleen maar de filosoof
en schrijver Giordano Bruno. Op 17 februari 1600 op het Camp de’ Fiori in Rome
levend verbrand – omdat hij het waagde vrij te denken en dat denken ook nog
eens luidop te verwoorden. Ook de westerse beschaving heeft bloed aan de handen
– laat daar geen twijfel over bestaan. Het was een eeuwenlange en moeilijke weg
om die beschaving te ‘beschaven’.
Maar inmiddels wordt de planeet meer en meer het bloedige
jachtterrein van een fanatiek fantasma dat alle andere in moorddadigheid
overtreft. Jij weet beter dan wie ook, Salman, dat de moordenaarshand die op
die vermaledijde vrijdag jouw leven voor altijd tot een puinhoop herleidde –
niet de hand was van één man. Het waren de handen van miljoenen en miljoenen
medeplichtigen. Barbaren die nooit vrij hebben leren denken, nooit vrij hebben
leren spreken, nooit vrij hebben leren handelen. Barbaren in de ban van een
hemelse en woestijnachtige sprookjesfiguur die als een gesel door heel de
geschiedenis kankert.
Ach, Salman – met wat een woordenrijkdom heb jij zelf
sprookjes geschreven! Sprookjes die de wanhopige mensheid in deze eeuw van
ondergang meer nodig hebben dan brood en spelen. Sprookjes die de geest
bevrijden en het lijf tot dansen brengen. Maar het donkere sprookje van jouw
aanslagpleger en zijn miljoenen medeplichtigen bevrijden niets – en brengen
niemand tot dansen.
Daar lig je nu. Aan die beademingsmachine. Geveld door
messteken – en door de ergste kanker die de mensheid ooit heeft voortgebracht.
Zoals ik in de zomer van 2014 ook geveld op de straatstenen van mijn
geboortestad lag – geveld door diezelfde kanker. Ik heb wat dat betreft helaas
slecht nieuws. Jij bent het slachtoffer van een fanatiek fantasma dat door
bijna alle overheden in de westerse beschaving de hand boven het hoofd wordt
gehouden. Dus jouw pijn en lijden zullen onder de mat worden geveegd. Jij bent
geen gewelddadige drugshandelaar en vrouwenmishandelaar als George Floyd. Jij
bent geen held van de hedendaagse politiek-correcte dictatuur. Jouw
verwondingen, jouw pijn, jouw leed tellen niet écht mee. Jij bent volgens de
‘politiek-correcte’ kerk een ‘fout’ slachtoffer. Ik weet daar alles van. Na de
aanslag tegen mij heb ik zowat heel mijn vrienden- en kennissenkring verloren.
Als je in elkaar geslagen en geschopt wordt door een bende neonazi’s – dan
struikelt iedereen over elkaar om zijn of haar medeleven te betuigen. Maar ben
je slachtoffer van het fanatiekste fantasma uit de wereldgeschiedenis – dan kan
je het echt wel schudden. Echt. Ach – natuurlijk zullen er veel mensen jouw lot
betreuren. En gelukkig maar! Wat echter de ‘powers that be’ en hun
politiek-correcte stoottroepen betreft – van die kant ga je geen enkele échte
steun krijgen. Reken dus niet op daadwerkelijke steun van de machthebbers die
heden in bijna alle westerse steden de macht hebben geüsurpeerd. Zij huilen
weliswaar krokodillentranen om jouw lot. Hoe ‘erg’ het is en hoe
‘onaanvaardbaar’– en patati patata. Terwijl ze al decennia het fanatieke
fantasma steunen dat jou probeert te vermoorden. Uit geldzucht. Voor olie. In
naam van de ‘wereldpolitiek’. Uit baatzuchtige domheid. Want alles
welbeschouwd: het is toch je eigen fout – zo’n boek als ‘Satanic Verses’
schrijven? Het is toch je eigen fout – vrij te denken en te zeggen wat je
denkt? Je bent écht te ver gegaan – in je belediging. Eén of twee idioten
beledigen – tot daar aan toe. Maar bijna twee miljard idioten beledigen? Dan
heb je het toch zelf gezocht? Niet?
Ach. Daar lig je nu, Salman. En mijn hart bloedt. En in mijn
geest strijdt medeleven over jouw lot met wraaklust tegen de barbaren die jouw
lijden toejuichen. En van die laatsten zijn er meer – véél méér – dan de
onnadenkende en geprivilegieerde nulliteiten in de westerse beschaving denken.
Want niet alleen de barbaar en zijn miljoenen medeplichtigen hebben jouw leven
om zeep geholpen – ook hun vergoelijkende westerse aanhangers die uit blinde
onnadenkendheid en kwaadaardige haat hun eigen beschaving verraden.
Ik weet niet of jij dit gaat overleven. Waarschijnlijk wel.
Maar hoe! Ik weet uit eigen ervaring dat je van zo’n aanslag na je zestigste
niet echt herstelt. Ik heb aan de ‘religie van de vrede’ een verbrijzelde
schouder overgehouden. Een arm die ik niet meer helemaal kan gebruiken.
Nachtelijke pijn als ik op die arm slaap. En nog meer kleine ongemakken –
waarover ik niet wil zeuren. Klein bier vergeleken met wat jou te wachten
staat. Het verlies van een oog. Een verlamde arm. Een lever die niet meer
zelfstandig kan werken. Jij bent 75. Dat komt niet meer goed. Ik zeg dat zomaar
– maar met bloedend hart. Maar ik weet dat jij zo hartsgrondig waarheidlievend
en dicht bij het leven staat – dat jij dat ook wel zelf onder ogen zult zien.
Hoe dat dan verder moet? Met één oog en met een verlamde arm een nieuw meesterwerk
schrijven? Misschien dat jij dat nog kunt.
En wanneer gaan de politiek-correcte beunhazen van de
Zweedse academie eindelijk de moed vinden om jou die Nobelprijs te geven? Ook
al lig jij daar nu aan je beademingsmachine niet wakker van – wat heel begrijpelijk
is. Maar écht – wanneer gaan die dames en heren in Stockholm moediger zijn dan
hun van angst natgezeikte broekjes laten vermoeden? Die broekjes waren al nat
van angst in de tijd van Strindberg – de grootste Zweedse schrijver ooit en
nooit die prijs gekregen. Het is en blijft een absoluut verachtelijk land – dat
Zweden. Stijf staand van protestantisme en politieke correctheid. En de wereld
overspoelend met knutselmeubeltjes ontworpen door een firma opgericht door een
collaborateur van de nazi’s.
Titaniumman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten