Islamisme is gewoon islam in actie

Lezer, hieronder ziet u een tekst van Marc Schoeters, en al heb ik gelukkig nog niet ervaren wat hem overkwam met de ‘godsdienst van de vrede’, ik had hem zelf wel willen schrijven:

Daar lig je nu, Salman. Aan een beademingsmachine in een of ander Amerikaans ziekenhuis – vechtend voor je leven. En wat voor een leven! Een leven in dienst van het vrije woord, van het prachtlievende vertellen, van alles kortom wat een echte mens onderscheidt van barbaren en amoeben.

Jij wou daar op die vermaledijde vrijdag in het Chautauqua Instituut bij het Erie-meer voor de zoveelste keer een publiek dat naar vrije woorden en prachtlievende vertellingen snakt schoonheid en waarheid schenken. Op die plaats voeren al meer dan anderhalve eeuw de meest creatieve en bijzondere geesten het woord. Chautauqua is het beste wat de Verenigde Staten van Amerika – en zelfs de hele westerse beschaving – te bieden hebben. Anderhalve eeuw lang heeft elke spreker daar ongestoord zijn of haar vrije woord kunnen doen. Jij bent de eerste die de mond gesnoerd werd. Wat een hartverscheurend en diep droevig spektakel is dat! Een teken des tijds! Zover is het dus met deze westerse beschaving gekomen – dat het vrije woord met messteken tot zwijgen wordt gebracht. En dat geen enkele hanige machthebber van die beschaving ernaar kraait!

De barbaar die jou met tientallen messteken tot zwijgen bracht – is een mens als jij en ik. Maar zijn geest is niet de onze. Zijn van de aarde losgerukte wereldbeeld is niet het onze. Zijn geest en wereldbeeld zijn vreemd aan al het echte leven op deze planeet. Het is een mens – een barbaarse mens – die volkomen verziekt is door het fanatisme van een levensvijandig en moorddadig fantasma. In de westerse beschaving hebben ontelbare mensen gedurende eeuwen gestreden om aan dat soort fanatiek fantasma paal en perk te stellen. En zij hebben dat vaak met vervolging en soms met de dood moeten bekopen. Ik noem hier van die duizenden mensen alleen maar de filosoof en schrijver Giordano Bruno. Op 17 februari 1600 op het Camp de’ Fiori in Rome levend verbrand – omdat hij het waagde vrij te denken en dat denken ook nog eens luidop te verwoorden. Ook de westerse beschaving heeft bloed aan de handen – laat daar geen twijfel over bestaan. Het was een eeuwenlange en moeilijke weg om die beschaving te ‘beschaven’.

Maar inmiddels wordt de planeet meer en meer het bloedige jachtterrein van een fanatiek fantasma dat alle andere in moorddadigheid overtreft. Jij weet beter dan wie ook, Salman, dat de moordenaarshand die op die vermaledijde vrijdag jouw leven voor altijd tot een puinhoop herleidde – niet de hand was van één man. Het waren de handen van miljoenen en miljoenen medeplichtigen. Barbaren die nooit vrij hebben leren denken, nooit vrij hebben leren spreken, nooit vrij hebben leren handelen. Barbaren in de ban van een hemelse en woestijnachtige sprookjesfiguur die als een gesel door heel de geschiedenis kankert.

Ach, Salman – met wat een woordenrijkdom heb jij zelf sprookjes geschreven! Sprookjes die de wanhopige mensheid in deze eeuw van ondergang meer nodig hebben dan brood en spelen. Sprookjes die de geest bevrijden en het lijf tot dansen brengen. Maar het donkere sprookje van jouw aanslagpleger en zijn miljoenen medeplichtigen bevrijden niets – en brengen niemand tot dansen.

Daar lig je nu. Aan die beademingsmachine. Geveld door messteken – en door de ergste kanker die de mensheid ooit heeft voortgebracht. Zoals ik in de zomer van 2014 ook geveld op de straatstenen van mijn geboortestad lag – geveld door diezelfde kanker. Ik heb wat dat betreft helaas slecht nieuws. Jij bent het slachtoffer van een fanatiek fantasma dat door bijna alle overheden in de westerse beschaving de hand boven het hoofd wordt gehouden. Dus jouw pijn en lijden zullen onder de mat worden geveegd. Jij bent geen gewelddadige drugshandelaar en vrouwenmishandelaar als George Floyd. Jij bent geen held van de hedendaagse politiek-correcte dictatuur. Jouw verwondingen, jouw pijn, jouw leed tellen niet écht mee. Jij bent volgens de ‘politiek-correcte’ kerk een ‘fout’ slachtoffer. Ik weet daar alles van. Na de aanslag tegen mij heb ik zowat heel mijn vrienden- en kennissenkring verloren. Als je in elkaar geslagen en geschopt wordt door een bende neonazi’s – dan struikelt iedereen over elkaar om zijn of haar medeleven te betuigen. Maar ben je slachtoffer van het fanatiekste fantasma uit de wereldgeschiedenis – dan kan je het echt wel schudden. Echt. Ach – natuurlijk zullen er veel mensen jouw lot betreuren. En gelukkig maar! Wat echter de ‘powers that be’ en hun politiek-correcte stoottroepen betreft – van die kant ga je geen enkele échte steun krijgen. Reken dus niet op daadwerkelijke steun van de machthebbers die heden in bijna alle westerse steden de macht hebben geüsurpeerd. Zij huilen weliswaar krokodillentranen om jouw lot. Hoe ‘erg’ het is en hoe ‘onaanvaardbaar’– en patati patata. Terwijl ze al decennia het fanatieke fantasma steunen dat jou probeert te vermoorden. Uit geldzucht. Voor olie. In naam van de ‘wereldpolitiek’. Uit baatzuchtige domheid. Want alles welbeschouwd: het is toch je eigen fout – zo’n boek als ‘Satanic Verses’ schrijven? Het is toch je eigen fout – vrij te denken en te zeggen wat je denkt? Je bent écht te ver gegaan – in je belediging. Eén of twee idioten beledigen – tot daar aan toe. Maar bijna twee miljard idioten beledigen? Dan heb je het toch zelf gezocht? Niet?

Ach. Daar lig je nu, Salman. En mijn hart bloedt. En in mijn geest strijdt medeleven over jouw lot met wraaklust tegen de barbaren die jouw lijden toejuichen. En van die laatsten zijn er meer – véél méér – dan de onnadenkende en geprivilegieerde nulliteiten in de westerse beschaving denken. Want niet alleen de barbaar en zijn miljoenen medeplichtigen hebben jouw leven om zeep geholpen – ook hun vergoelijkende westerse aanhangers die uit blinde onnadenkendheid en kwaadaardige haat hun eigen beschaving verraden.

Ik weet niet of jij dit gaat overleven. Waarschijnlijk wel. Maar hoe! Ik weet uit eigen ervaring dat je van zo’n aanslag na je zestigste niet echt herstelt. Ik heb aan de ‘religie van de vrede’ een verbrijzelde schouder overgehouden. Een arm die ik niet meer helemaal kan gebruiken. Nachtelijke pijn als ik op die arm slaap. En nog meer kleine ongemakken – waarover ik niet wil zeuren. Klein bier vergeleken met wat jou te wachten staat. Het verlies van een oog. Een verlamde arm. Een lever die niet meer zelfstandig kan werken. Jij bent 75. Dat komt niet meer goed. Ik zeg dat zomaar – maar met bloedend hart. Maar ik weet dat jij zo hartsgrondig waarheidlievend en dicht bij het leven staat – dat jij dat ook wel zelf onder ogen zult zien. Hoe dat dan verder moet? Met één oog en met een verlamde arm een nieuw meesterwerk schrijven? Misschien dat jij dat nog kunt.

En wanneer gaan de politiek-correcte beunhazen van de Zweedse academie eindelijk de moed vinden om jou die Nobelprijs te geven? Ook al lig jij daar nu aan je beademingsmachine niet wakker van – wat heel begrijpelijk is. Maar écht – wanneer gaan die dames en heren in Stockholm moediger zijn dan hun van angst natgezeikte broekjes laten vermoeden? Die broekjes waren al nat van angst in de tijd van Strindberg – de grootste Zweedse schrijver ooit en nooit die prijs gekregen. Het is en blijft een absoluut verachtelijk land – dat Zweden. Stijf staand van protestantisme en politieke correctheid. En de wereld overspoelend met knutselmeubeltjes ontworpen door een firma opgericht door een collaborateur van de nazi’s.

Ach, Salman. Het zal jou allemaal worst wezen. Een mens heeft maar één lijf en één leven. En dat lijf en leven van jou ligt nu in dat ziekenhuis aan de beademingsmachine. Het komt nooit meer helemaal goed. Dat weet jij. Dat weet ik. Dat weten alle mensen die de moed hebben om vrij te durven denken en leven. Ik wou dat ik nu jouw hand kon vastpakken. En daarbij vooral niet zeggen: ‘Alles komt in orde, jongen.’ Maar wél: ‘Bedankt!’

Titaniumman