Door het lint gaan

.
De Standaardjournalisten Mark Eeckhaut en Cedric Lagast hebben een heel eigen kijk op wat je onder geweld dient te verstaan.
.
Eerst schrijven zij (vandaag, p. 2): “Nordine Amrani heeft nooit bekendgestaan als een zware geweldenaar. Hij was wel een draaideurcrimineel, zoals er meer zijn.”
Tot voor kort viel het allemaal nog best mee met die Nordine, begrijpen we.
Maar verderop in het artikel vernemen we: “Nordine Amrani kwam als tiener in Brussel al verschillende keren in aanraking met de jeugdrechter. Zijn eerste veroordeling als meerderjarige was er één met uitstel, voor een verkrachting.”
Futiliteiten dus. Hoe zijn jongeren ook? Boys will be boys, en verkrachting is misschien wel geweld, maar geen zwaar geweld.
Als Eeckhaut en Lagast er zo over denken, dan moet een reclasseringsambtenaar deze heren een tijdlang flink in de gaten houden.
.
Maar zo denken zij natuurlijk niet. Het is allemaal onhandigheid en gestuntel. Dat zij bv. de moordaanslag in Luik ook nog omschrijven als “door het lint gaan”, zien we dus graag door de vingers. Geen gevoel voor stijl hebben, niet weten welk taalregister bij een bepaald onderwerp passend is, de betekenis van een uitdrukking niet kennen, dat zijn wellicht geen troeven voor een journalist, maar “zo zijn er meer”.
.