Het nut van onderwijs
Van Alboom Ben heeft geluk gehad
Een cultuurjournalist mag onnozele dingen schrijven, er zal altijd een gazet te vinden zijn die ze afdrukt. Hier heeft Ben het over de mensen van het alfabet:
“Want er zijn nu eenmaal veel dingen waarmee je kinderen in de war brengt. Ik was zelf in de war, toen ik vernam* dat Schanulleke in Frankrijk Fanfreluche heet. Gelukkig was er toen een leerkracht om het mij uit te leggen. Want zo werkt dat toch, ons onderwijs?”
Ach, laten we maar niet over Schalulleke beginnen want dan raakt onze
Ben misschien weer in de war.
“Want nee, we kunnen er niet van op aan dat alle ouders daar
met hun kinderen over spreken. No judgement, trouwens.”
Een woordje Engels is handig als je Nederlands het laat afweten. Als Ben nu ook probeerde te onthouden dat je in een heel kort stukje beter niet DRIE keer ‘effectief’ schrijft – en dat een beetje stilist dat woord simpelweg nooit nodig heeft – dan mogen we zeggen dat hij bijleert.
----------
* Toen, op die leeftijd, 'vernam' de kleine Ben al dingen! Zelfingenomen, gebrekkig, reddeloos schrijvertje.
3 opmerkingen:
:-D goeie
Terzijde en buiten deze context: mijn persoontje heeft, zoals in veel katholieke middens, drie doopnamen gekregen. De tweede is Hermine.
Dat zijn onnozele verhaal over Schalulleke verzonnen is, bewijst dit krachteloze scribentje meteen door te zeggen 'leerkracht' ipv meester of juffrouw. Om geloofwaardig te liegen moet je wel eerst leren schrijven. Maar bij De Morgen zien ze dat soort dingen niet...
Een reactie posten