Blijvend en voorbijgaand vandalisme

.
Het mooie St-Pietersstation is een eeuw oud en dat wordt gevierd, maar voor de reiziger is het gebouw helaas niet meer zichtbaar. Dat komt omdat men er bij wijze van entree een constructie van staal en glas vóór heeft gezet die het eigenlijke bouwwerk grotendeels aan het gezicht onttrekt.

En toegegeven —het is geen schande om iets toe te geven— de Middenstatie van Antwerpen is nog veel mooier dan St-Pieters, maar dat vind ik geen excuus voor vandalisme. 
Het glazen gedrocht waarvan sprake, heeft zich voor ons station gewrongen zoals een plompe kerel op het laatst nog voor een kind springt dat naar een stoet wil kijken. 
De architect die dit getekend heeft moet aan de schandpaal samen met zijn bouwheer. 

Maar dat het altijd nog erger kan, bewees deze zomer de Track-kunstmanifestatie die ook elders in de stad aanslagen pleegde.
De foto hiernaast geeft de toestand bij het station weer zoals hij was van mei tot oktober. Rond het torentje van St-Pieters had toen de een of andere kunstenaar een stelling mogen zetten, en op die manier onttrok hij aan ons gezicht, en met ons geld, ook het stukje St-Pieters dat door de architect nog vrij was gelaten. 

Het werk van de artiest is intussen netjes weer verwijderd, en dit bewijst geloof ik dat kunst per slot toch minder erg is dan architectuur.
.