Kreeften en bloedzuigers

Nog twee lange weken zijn het eer we naar het stemhokje mogen en er kan nog veel gebeuren. Maar tot nu toe is het een beleefde campagne geweest, ronduit saai eigenlijk, met elke avond hetzelfde debat, weliswaar telkens vanuit een andere zaal gestreamd. 
Toegegeven, ik heb het verloop van die debatten, en van de hele campagne trouwens, niet met onafgebroken aandacht gevolgd. Er kunnen mij bijgevolg dingen ontgaan zijn.

Reynders hoorde ik zeveren op de radio, maar dat was niet erg want dad ès ne fafoule, zoals iedere Brusselaar weet.
Ook de jonge Tobback gaf een paar vulgariteiten ten beste die vlot passeerden want die jongen heeft geen opvoeding gehad, zoals iederéén weet.

Maar verder weinig beestigheden, nergens hoorde je iets over mestkevers of andere geleedpotigen. Wel was er, zei men mij, vóór een paar weken een schandaaltje omdat Luc Huysentruit, een gepensioneerde socioloog, politici had vergeleken, niet met schuinsmarcheerders maar met kreeften. Hen de poten uitrukken, ze roosteren en dan opvreten, moet hij gezegd hebben.
Zo mag ik het horen, maar de man werd hiervoor blijkbaar zwaar aangepakt in onze ethisch bevlogen kranten. Men vond dit te ver gaan.

Bij wijze van late steunbetuiging wil ik hem een oud Frans recept bezorgen. Niet om kreeften te bereiden maar bloedzuigers – nog een geijkte term die in de campagne ontbrak voor zover ik weet.
Het recept is afkomstig van de befaamde Bordelese kok Raymond Oliver (1909–1990), chef en eigenaar van Le Grand Véfour in Parijs, waar hij onder meer Malraux, Camus, Simenon, Cocteau en Colette te eten gaf.


Ik wens iedereen een smakelijke campagne:

klik om te vergroten