Een verse columnist bij De Tijd
De nieuwe columnist Frank Van Massenhove, die al twee of drie keer in De Tijd iets heeft geschreven en dit om de twee weken zal gaan doen, lijkt goed op de hoogte van de wereld van de popmuziek.
Zaterdag begon zijn column met een historisch citaat, uit een lied van de Black Rebel Motorcycle Club, nog uit het jaar 2005.
Nu kende ik die club niet, u misschien ook niet lezer, maar dat geeft niet want de columnist geeft ons de tijd om deze schade in te halen.
Bij die motorclub zingen ze af en toe liederen met een filosofische inslag. Als illustratie dit vers uit een hunner liederen: “Time won’t save our souls”. Alleenstaand genomen zal de kracht hiervan niet iedereen meteen opvallen, maar Frank geeft in zijn column deze regel drie keer na elkaar, nog voor hijzelf iets verteld heeft, en dat verandert veel:
Time won’t save our souls
Time won’t save our souls
Time won’t save our soul… no
When everything is going down
Nothing seem to feel the same
De regels komen uit het canto Shuffle Your Feet, te horen op de plaat Howl van genoemde motorrijdersclub. Ook zonder de aria verder te kennen: dat “nothing seem” zonder “s” is een vondst. Het geeft een schok, het werkt vervreemdend.
Frank blijft trouwens niet bij 2005 hangen. Hij gaat verder in de tijd terug, en heeft het over “dedicated followers of old fashion”. En alweer: die lichtvoetige, humoristische, tegen het zinsritme ingaande tussenvoeging “old” is een vondst en een schok. We mogen aannemen afkomstig van Frank zelf deze keer.
En dan mag popmuziek misschien niet alle lezers van De Tijd interesseren –anders zouden ze De Standaard of De Morgen of Humo wel lezen– maar ook eventuele voetballiefhebbers worden door de nieuwe columnist bedacht.
Frank spreekt honderduit over Supercups, League Cups, nog andere Cups en speciaal ook over een geestelijke vader of mentor van hem, zekere Alex Ferguson. Die man leidt al jaren een bekende voetbalclub, Manchester United.
Anders dan bij die motorclub hebt u van deze club zeker al gehoord. En Frank zelf is ook manager, normaal dus dat een oude rot als die Alex hem aanspreekt.
Zijn column bevat nog veel meer, ik kan niet alles vertellen, over zijn moeder enzovoort, maar mocht u morgen De Tijd van zaterdag ergens zien liggen, lezer, dan zeker pagina twaalf, links bovenaan niet overslaan!
http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html
2 opmerkingen:
In alle media waarin Frank Van Massehoven zichzelf ten tonele voert, heb ik hem nog nooit één woord horen zeggen over de toekomst van onze sociale zekerheid, naar verluidt omdat hij er niets van afweet. Niet enkel Hendrik Bogaert, maar ook elk van zijn ambtenaren zouden in een debat met hem over dit thema de vloer met hem aanvegen. Lieven
Van sociale zekerheid weet ik niets, maar wie een column begint met de woorden : “Ni dieu, ni maître, parler vrai, geen blad voor de mond. Ja, zo ben ik.” …die moet daarna heel wat werk verzetten om de lezer ervan te overtuigen dat hij geen narcist aan het lezen is. Hengelen naar een uitnodiging voor de Zevende Dag, openlijk solliciteren naar een ministerpostje en aaitjes vragen aan de vorst helpt dan slecht. Dat laatste doet zelfs vermoeden dat Van Massenhove zijn eigen Ni dieu, ni maître nog niet helemaal begrepen heeft.
Een reactie posten