Het voetbalspel eenvoudig uitgelegd

Te veel mensen begrijpen te weinig van het edele voetbalspel, terwijl wij als kleine jongens daar alles al van wisten. Speltactieken bijvoorbeeld hadden geen geheimen voor ons en wij speelden vol vertrouwen in een WM-opstelling, zoals de Engelsen hadden geleerd en zoals hiernaast te zien is.

Maar dan kwamen de Brazilianen met Pele van Santos, en die speelden vier-twee-vier. Wij dus ook.

Onze terminologie moest nu wel aangepast worden: gedaan met de baks en halfbaks, stoppers, centervoors enzovoort. Alleen de kipper bleef zijn naam behouden.

Ook riepen wij soms foel – een verbastering van foei – als de vijand een smerige ingreep had gedaan. Dat werd dan een pélantie, maar buiten de baklijn leverde een foel slechts een friki op.

Daar had je twee soorten van: rechtstreekse of onrechtstreekse. Bij een onrechtstreekse friki mocht je de bal niet direct in de gol sjotten: het schot moest onderweg nog door een andere speler aangeraakt worden, ploegmaat of niet, dat maakte niet uit. Ik weet niet of die regel nog bestaat. Bij ens mocht het altijd rechtstreeks meen ik.

Afzeit was een moeilijke regel omdat wij speelden zonder arbitter. Korner was eenvoudiger vast te stellen, al was ook daar vaak betwisting over.